...KARDEŞİM İÇİN...

16

Bakanlarla olan toplatinin uzerinden henuz bir kac saat gecmesine rağmen ulke çoktan karışmış. Minho nereye yetisecegini bilemiyordu."Bu kadar sevildigimi inan bilmiyordum. Namjoonu onermediler bile.""Ulkenin gordugu en iyi prens sendin ve simdide en iyi kral olacagini gosteriyorsun insanlara senden vaz gecmeleri olasi degil. Duyduguma gore bakanlara halk tarafindan baski yapiliyormus. Ozellikle yeni nesil tarafindan. Aşkıniza destek olmak icin de bu gun yürüyüş yapacaklarmis." Dedi jinki gururluydu."Beni yollamayacaklarini biliyordum ama bu denli Bir destek beklemiyordum kesinlikle. Halkimla gurur duyuyorum.""Internet uzerinde bir kac fan sayfasi bile acilmis size. Fotoğraflarinizla editler falan yapmislar gerci bazi edepsiz seylerde var ama cocukluk fotoğraflariniz cok tatli duruyor."Minho ilgiyle dondu."Atsana bana bir kaçını. Kibuma yollarim."Jonghyun bununla kikirdayinca jinki onun kafasina vurdu."Hyung!"Minho siritti ve jinkiye opucuk atti. O sirada jinki ona fotoğraflari minhoya yolluyordu. Minho fotoğraflara bakip gülümsedi."Cidden cok tatlilar."Jonghyun bu sefer dayanamayip kahkaha atti."Dikkat et asik olacaksin bu gidisle minho."Minho fotoğraflari kibum a attiktan sonra telefonunun ekranini kapatip jonghyuna döndü."Keske asik olsam sonucta adamla evlenmek zorundayim degil mi?"Jonghyun bununla bogizini temizledi."Ben ozur dilerim. Sana takilmaktan zevk aliyorum biliyorsun ama seni incitmek asla istemem.""Biliyorum jonghyun biz kardeşiz."Jonghyun bir daha asla bu konu hakkinda dalga gecmeyecegini kafasina koyarak minhonun omzunu okşadı. O sirada kibum dan gelen mesajla minho sirtti.'ne zaman evleniyoruz biz? Acele et.'Jonghyun minhoya bakiyordu. Gercekten kibumdan hoslanmaya mi baslamisti yoksa kendini mi kandiriyordu bu cocuk onu ayirt etmeye calisiyordu ama beceremedi. Tek bildigi kucuk kuzen meselesi coktan kapanmisti.O sirada tekrar mesaj gelmis. Minho telefonuna baktiginda gorduguyle kipkirmizi olmuştu. Kibum ona bacaklarinin fotoğrafını atmis altina da 'acele etmene yardimci olur belki.'Jonghyun gordukleriyle kahkahaya bogulurken minho iyice kızarmıştı. Jobghyun onun cevabini gormek icin dikkat kesildi. Gorduguyle ise iyice sasirmisti.'kim cekti bu fotoğrafı.'Minho kiskanmisti resmen. Jonghun her gecen saniye suphelerinden emin oluyordu."Sen kiskandin mi?"Minho jonghyun a sert bir bakis atip telefona geri dondu. Jinki ise ikisini de umursamiyor islerle ilgileniyordu o sirada. 'ne onemi var ki kimin cektiginin minho? Taemin çekti.'Bu sefer jonghyun un da rengi atti."Ara sunlari çabuk."Minho da jonghyun a hak vermis olacak hemen goruntulu arama tuşuna basti. Arama reddedilince daha da sinir olmuştu.'musait degiliz.'Minho isik hiziyla jonghyuna dondu."Sen ara su taemini."Jonghyun telefonunu cikarip hizla taemini aradi. Taemin actiginda ise kahkaha atan iki genc bulmuşlardı."Kiskanc sevgililerimiz var kibum."Kibum utanmis yanaklari kizarmisti."Neden acmiyorsun kibum telefonunu?" Diye sordu minho."Ben actirmadim abicim." Dedi taemin. "Cok mu kiskandin sen? Kiskanma kiskanma selfi cubuguyla cekmis sevgilin ben fenalik yaptim sirf kiskanin diye. Baya ise yaramis gibi.""Ne gerek var boyle seylere bizim iliskimize burnunu sokma. Aldigim ilk guzel fotografin icine ettin resmen.""Sen pas attin ben de gol attim abicim biz bir sey demeden kiskanmistin zaten biraz keyif aldik ne var bunda? Suratinizi gorseniz gulmekten ölürsünüz. Umarim siz yokken burada sevistigimizi falan dusunmuyorsunuzdur.""Kibumun boyle bir sey yapmayacagini biliyorum." Dedi minho taemini sinir etmek için.Taemin gozlerini devirdi."Neyse ne zaman donuyoruz biz koreye?""Halletmeye calisiyoruz az kaldı." Dedi Jonghyun. "Dugun yapacagiz cok heyecanli."Minho ve kibum hic konusmadan birbirlerine bakiyordu. Minho aklina kibumun bacaklari gelince yutkunuyordu. Jinki araya girip konusmayi böldü."Namjoon saraya gelmiş. Huzura çıkmak için izin bekliyormuş."Jonghyun telefonu hemen kapattı. "Gelsin tabi ki izin veriyorum."Jinki nin verdiği haberle namjoon odaya çağrıldı.Namjoon ona sarılacak diye beklerken namjoonun onun önünde diz çökmesiyle minho çok şaşırdı."Namjoon ne yapıyorsun ayağa kalk lütfen.""Ölsem kalkmam. Sana yalvarmaya geldim ve bunu yapacağım.""Namjoon-""Kralım yalvarırım beni bu işlere sokma. Ben prens olmaktan bile nefret ediyorum biliyorsun. Karım çocuğum sayende mutlu mesut yaşıyoruz. Bunu bozma yalvarırım.""Ben bunu bozmak istemiyorum namjoon ama sen nasıl aşık olduysan ben de...""Ölürüm anlıyor musun? Saray benlik bir yer değil. İğreniyorum buradan çocuğumun burada büyümesindense ölmeyi tercih ederim.""Abartıyorsun.""Hayır kesinlikle abartmıyorum tek bir şartla çocuğum sarayda büyüyebilir o da ona bakacak bir tek sen kaldığında olur.""Namjoon karşıma sürekli ölümden mi bahsetmeye geldin? Daha fazla sinirimi bozmadan git lütfen." Minho ailesinden böyle şeyler duymak istemiyordu."Böyle konuşmamın bir nedeni yok mu sence?"Minho kaşlarını çattı. "Neler oluyor?"Namjoon nefes alıp konuşmaya devam etti."Beni öldürmekle tehdit ettiler. Eğer senin yerine geçmezsem..."Minho sinirle ayağa kalktı."Bu ne cüret!" Jonghyuna dönüp devam etti. "Çöz bunu kimse bul lanet vatan hainini."Jonghyun namjoon a döndü."Kim olduğunu bilmiyorum ama verdiği mesaj çok netti. Sanırım babamın yerleştirdiği bakanlardan. Hala temizlenmemiş."Jonghyun başını sallayıp hızla odadan çıktı."Jinki senle de bu konuyu bir güzel konuşalım. Bu bakanların düzeltilmesi lazım.""Hemen ilgileniyorum kralım." Dedi jinki ve o da odadan çıktı."Sen de yalvarırım ayağa kalk artık namjoon. Dediklerini yapıyorum."Namjoon ayağa kalkıp minhoya sarıldı. "Sen gerçekten abim gibisin her şey için çok teşekkür ederim minho.""Yeğenimi getir biraz seveyim böyle boş teşekkür edeceğine."Namjoon güldü. "Tabi o da seni özledi zaten."Minho gözlerini devirdi."Beni tanımıyor bile namjoon...""Tek ailem sen ve Taemin kaldı. Gerçekten kızımın amcalarını tanımadığını düşünmüyorsun umarım. Geçen senin oyuncağını aldık. Seni süper kahraman gibi görüyor."Minho şaşırmıştı. "Ben hiç böyle düşünmemiştim. Şey ben özür dilerim. Bundan sonra çok daha ilgili bir amca olacağım söz veriyorum.""En iyisi olacağına eminim taemine söyleme ama."İkisi de kahkaha attılar."Bu işler hallolsana kadar sizleri koruma altına almam lazım namjoon ve bunu en iyi sarayda sağlarım."Namjoon yüzünü ekşitti."Başka türlü olmaz mı?""Olmaz maalesef.""Saraya gelmemek için saraya geleceğim yani.""Namjoon bir süreliğine sadece. Düzelene kadar.""Peki gidip ailemi getireyim bari.""Gerek yok ben askerleri yollarım. Sen gözümün önünden ayrılma."Namjoon gözlerini kısırla ona baktı."Tahta geçerim diye demiyorsun değil mi?""Hayır tabi ki seni tahta geçirmek isteyenler istediklerini yapmadın onları açık ettin diye sana neler yapar kestiremediğimden diyorum. Lütfen abi sözü dinle.""Peki. En iyi askerlerini yolla bari. Bende eşimi arayıp haber gereğinde kadıncağız kapı da asker görünce şok geçirmesin.""Tabii. Selam söyle. Elmalı tartasını özledim vallahi."Namjoon gülümsedi ve biraz uzaklaşıp eşini aradı. O an minhonun aklına kibum gelmişti. Artık kim eşiyle bir şey yapsa aklıma kibum gelecekti heralde.**