ကျောင်းတက်ပြီး နှစ်ပတ်ကျော်အကြာမှာတော့ အထက်တန်းကျောင်းသူဘဝနှင့် တခါမှမကြုံဖူးသော မောင်မယ်သစ်လွှင်ကြိုဆိုပွဲကိုဆင်နွှဲကြရသည်။ ဖျော်ဖြေပွဲများလည်းပါသည်မို့ လူသစ်ရောလူဟောင်းရောပါ ဒီပွဲတွင် ဝင်ရောက်ဖျော်ဖြေနိုင်သည်ဟု ကြေညာထားသည်။
မိန်းကလေးဆောင်၏ အလွှာတိုင်းတွင် ထိုကိစ္စအား ပြောဆိုထိုင်ပင်နေကြသည်များမှာ ဆူညံလျက် ။ ဒီနေ့တနင်္ဂနွေနေ့ညနေတွင် ပွဲအားကျင်းပမည်ဖြစ်၍ ကျောင်းသားတချို့နှင့်ဆရာများက ပြင်ဆင်စရာရှိတာများအားပြင်ဆင်နေကြသည်။ အဆောင်တွင်လည်း သီချင်းဆိုမည့်သူများက အဆောင်မှုးထံတွင် စာရင်းသွားပေးကြသည်။
"ခြူးမြတ် နင်သီချင်းမဆိုဘူးလား"
ခေမာနဲ့အတူ မုန့်ထိုင်စားနေသော သူဇာမှ ကုတင်ပေါ်တွင်အိပ်ရင်းစာဖတ် နေသော ခြူးမြတ်မိုးအားလှမ်းမေးသည်။
ကိုးတန်းကလေးတွေကလည်း
"ဟုတ်တယ် မကြီး သီချင်းတက်ဆိုပါ့လား ရေချိုးခန်းထဲမှာ ခဏခဏဆိုနေတာ ကောင်းနေတာပဲကိုလေနော်"
"တော်ပါပြီ မဆိုချင်ပါဘူး"
"နင်မဆိုရဲတာမလား "
ခြူးမြတ်မိုးအား သူဇာအပါဝင်အားလုံးကမဆိုဆိုအောင် ဝိုင်းပြောကြသည်။
"အံ့မယ် ဘယ်နှယ့်မဆိုရဲရမှာတုန်း ဆိုရဲပါ့၊ သီချင်းလည်းတက်ဆိုရင်း ရန်ကုန်သားကိုပါတစ်ခါတည်းဖွင့်ပြောသလိုဖြစ်အောင်လုပ်ပစ်လိုက်မယ် ဟင်းဟင်း"
"အောင်မလေး လုပ်ရဲလို့လား"
သူဇာက ခြူးမြတ်မိုးအား သီချင်းတက်ဆိုစေချင်တာကြောင့် မသိမသာစိတ်အားဆွပေးနေသည်။
"လုပ်ရဲတာပေါ့လောင်းမလား အခုပဲ ငါ စာရင်းသွားပေးလိုက်မယ် ၊ ငါတက်ဆိုရဲရင် သုံးထောင်ပေးရမှာဘယ်လိုလဲ"
"ရတယ် လုပ်လိုက်"
ပြောပြောဆိုဆို နှင့်ဖတ်လက်စ စာအုပ်အား ကုတင်ပေါ်ချကာ အောက်ထပ်ကအဆောင်မှူးအခန်းသို့သွားကာ စာရင်းသွားပေးတော့သည်။
အိပ်ခန်းထဲတွင်ကျန်ခဲ့သော ကိုးတန်းကလေးများကတော့
"အယ် မသူဇာတော့ မခြူးကိုတကယ်သုံးထောင်ပေးရတော့မယ် "
YOU ARE READING
𝐏𝐀𝐒𝐓 𝐋𝐈𝐕𝐄
Fantasyအနာဂတ်မှာ ရောက်ရှိနေပေမဲ့ အတိတ်တွေထဲက ရူန်းမထွက်နိုင်သေးတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်၊အတိတ်တွေမှာ ဘယ်လိုမျိုး စိတ်ဒဏ်ရာတွေရခဲ့သလဲ ၊ ဘယ်လိုမျိုးကြိုးစား ရှင်သန်ခဲ့ရသလဲ? အနာဂတ္မွာ ေရာက္ရိွေနေပမဲ့ အတိတ္ေတြထဲက ရူန္းမထြက္ႏိုင္ေသးတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္၊အတိတ္ေတြမွာ...
