ခြူးမြတ်ကမွေးနေ့ကို ရပ်ကွက်ထဲကဖာလူဒါဆိုင်မှာလိုက်ကျွေးဖြစ်ခဲ့သည်။ မင်းမြတ်ကသူ့ဆိုင်ကယ်နဲ့အိမ်ထိလာခေါ်တာမလို့ အထူးတလည်လမ်းလျှောက်စရာမလို။
"သူဇာကရောက်နေပြီတဲ့ ငါကနည်းနည်းနောက်ကျသွားတယ် ဟီး"
"သိရင်ပြီးတာပဲ ဖုန်းဆက်တော့လည်းမကိုင်နဲ့ ၊ နင် Facebook လေးဘာလေးသုံးပါလား ခြူးရာ ဖုန်းခဏခဏဆက်မေးရတာ ဖုန်းဘေကုန်တယ်"
"အိမ်က မလတ်ကမဖွင့်ပေးလို့ပေါ့ မသိအောင်သုံးရင်လည်းအဆူခံရမှာဟ "
"ငါပြောပေးမယ် မလတ်ကို"
"နင်တကယ်ပြောနော် မင်းမြတ်"
"အေး အ့တာဖွင့်ပေးပြီးရင်တော့ ကောင်လေးတွေနဲ့မကြူနဲ့"
"အမလေး ငါ့ပုံစံလာကြူမယ့်သူလည်းမရှိဘူးစိတ်ချ"
စကားတပြောပြောနဲ့ ဆိုင်ရှေ့ကိုရောက်တော့ သူဇာက ထောင့်က စားပွဲတစ်နေရာနေရာယူထားပြီ။ ဝင်လာတဲ့ခြူးမြတ်တို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ကာ
"နင်တို့နှစ်ယောက်ကလည်း ကြာလိုက်တာဟယ် "
"ငါကသူ့စောင့်နေရလို့ကြာတာ ပြင်လည်းဒီရုပ်ပဲကိုမပြီးတော့ဘူး"
"ကျေးဇူးပဲ"
ပြောမနာဆိုမနာသူငယ်ချင်းတွေဖြစ်လို့ စကားတိုင်းကိုအထူးတလည်စိတ်မဆိုးတတ်ကျ။ မီးနူးကဒ်ကြည့်ရင်း စားချင်တာမှာလိုက်ကြပြီး သူဇာကစကားဝိုင်းကိုဦးဆောင်လိုက်သည်။
"ဟဲ့ မင်းမြတ်နင်မနေ့ကတင်တဲ့storyလေ ငါ့ကိုလာမေးနေကြတာ နင်တို့နှစ်ယောက်က မောင်နှမလား အိမ်နီးချင်းလားဆိုပြီး "
"အ့တော့နင်ဘာပြောလိုက်လဲ"
ခြူးမြတ်က Facebook မသုံးတာမလို့ သူတို့နှစ်ယောက်စကားပြောတာကို ဒီတိုင်းငြိမ်ငြိမ်လေးနားထောင်နေရသည်။
"အိမ်နီးချင်းဆိုပြီးပဲ ဖြေလိုက်တာပေါ့ ငယ်ငယ်လေးတည်းကခင်လာတာမို့ မောင်နှမလိုဖြစ်နေတာလို့၊ ဟဲ့ခြူးမြတ် ဟိုတခါနင့်ကိုမင်းမြတ်နဲ့ခင်လားမေးတဲ့တစ်ယောက်လေ "
"အော်သိပြီ ဇွန်ဇွန်တို့အဖွဲထဲကလျာဆိုတဲ့တစ်ယောက်မလား၊ ဒါနဲ့မင်းမြတ် နင်ကဘာတင်လိုက်တာလဲ"
YOU ARE READING
𝐏𝐀𝐒𝐓 𝐋𝐈𝐕𝐄
Fantasyအနာဂတ်မှာ ရောက်ရှိနေပေမဲ့ အတိတ်တွေထဲက ရူန်းမထွက်နိုင်သေးတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်၊အတိတ်တွေမှာ ဘယ်လိုမျိုး စိတ်ဒဏ်ရာတွေရခဲ့သလဲ ၊ ဘယ်လိုမျိုးကြိုးစား ရှင်သန်ခဲ့ရသလဲ? အနာဂတ္မွာ ေရာက္ရိွေနေပမဲ့ အတိတ္ေတြထဲက ရူန္းမထြက္ႏိုင္ေသးတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္၊အတိတ္ေတြမွာ...
