"ေနာက္တစ္ပတ္ဒီလိုအခ်ိန္မွာ Chapter 6ထိေမးခြန္းေဟာင္းေတြေျဖမယ္ေနာ္ "
"ဟုတ္ကဲ့ပါ!!"
သခ်ၤာအခ်ိန္ၿပီးတာနဲ႔ တစ္ခန္းလုံး energy ေတြကၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္သလိုနဲ႔ အကုန္ခုံေပၚေခါင္းထိုးအိပ္သူကအိပ္ နံရံဘက္ရွိ စာအုပ္ထုပ္ေပၚလွဲအိပ္သူကအိပ္နဲ႔ ဆရာမေတြကပါနားခ်ိန္ေပးထားၾကသည္။ သခ်ၤာခ်ိန္တိုင္း ေက်ာင္းသူေတြအပါအဝင္ ဂိုက္ဆရာမေတြပါပင္ပန္းၾကသည္။
ျခဴးျမတ္မိုးကေတာ့ နံရံေဘးကစာအုပ္ထုပ္ေပၚ ထိုးအိပ္ေနေလၿပီ။ သူဇာကေတာ့ခုံေပၚမွာပဲ ေမွာက္အိပ္ေနလိုက္ၿပီး ခဏအၾကာ ေျပာစရာသတိရသြား၍ အသံတိုးတိုးေလးျဖင့္ ျခဴးျမတ္ကို ႏႈိးလိုက္သည္။
"ဟဲ့ ျခဴးျမတ္ ျခဴးျမတ္လို႔"
"ဟင္ ဘာတုန္း ငါအိပ္အုံးမယ္ခဏ"
မ်က္လုံးကပြင့္မလာ။ သူဇာကခုံေပၚကဆင္းကာ သူ႔နားသို႔သြားလိုက္ၿပီးနားနားကပ္ေျပာလိုက္သည္။
"ဇြန္ရတီလင္း လက္မွာပတ္တီးႀကီးနဲ႔ ဟိုေန႔ကျဖစ္တာမေပ်ာက္ေသးတာလားပဲ ဒီေန႔တင္၃ရက္ရွိေနၿပီကို "
ျခဴးျမတ္ သိေသာ္လည္း မ်က္လုံးအနည္းငယ္ဖြင့္ၿပီးသာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
*႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ကိုယ့္အသားကိုအနာခံၿပီးလုပ္တာ မသနားဘူး*
ျပႆနာျဖစ္ၿပီး၂ရက္ေလာက္ေက်ာင္းမလာတဲ့သူက လာမယ့္လာေတာ့လည္း ပတ္တီးႀကီးနဲ႔ေရာက္ခ်လာတာမို႔ စိတ္တိုရမလို သနားရမလိုျဖစ္ေနေပမဲ့ ဘာသိဘာသာေနဖို႔သာဆုံးျဖတ္ထားသည္။
ေန႔လည္စာ ထမင္းစားခ်ိန္တိုင္း သူဇာရယ္ အီသန္ရယ္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔သာပုံမွန္လိုလိုစားျဖစ္သည္။ အီသန္က အစေႏွာက္သန္ေသာ္လည္း ကိုယ့္အေပၚေကာင္းတဲ့လူမလို႔ ျခဴးျမတ္တကယ္ခင္မိသည္။
"ျခဴးျမတ္ ငါေရခ်ိဳးမွာမလို႔ သြားႏွင့္ေတာ့မယ္ "
ထမင္းအားခပ္သြက္သြက္စားကာ ကပ်ာကယာထသြားေသာ သူဇာအား ျခဴးျမတ္ထမင္းစားရင္းတန္းလန္းမလို႔ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္။
ထမင္းစားပြဲတြင္ သူနဲ႔အီသန္ႏွစ္ေယာက္သာ က်န္ေနခဲ့သည္။
YOU ARE READING
𝐏𝐀𝐒𝐓 𝐋𝐈𝐕𝐄
Fantasyအနာဂတ်မှာ ရောက်ရှိနေပေမဲ့ အတိတ်တွေထဲက ရူန်းမထွက်နိုင်သေးတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်၊အတိတ်တွေမှာ ဘယ်လိုမျိုး စိတ်ဒဏ်ရာတွေရခဲ့သလဲ ၊ ဘယ်လိုမျိုးကြိုးစား ရှင်သန်ခဲ့ရသလဲ? အနာဂတ္မွာ ေရာက္ရိွေနေပမဲ့ အတိတ္ေတြထဲက ရူန္းမထြက္ႏိုင္ေသးတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္၊အတိတ္ေတြမွာ...
