အိမ္မွလာမႀကိဳခင္ ကိုယ့္စာခန္းထဲတြင္ ထိုင္ေနရသည္။ ထိုအခါတြင္ေတာ့ ေယာက္်ားေလးမ်ားကို တတိယထပ္တြင္ထားၿပီး မိန္းကေလးမ်ားကို ဒုတိယထပ္တြင္သာ ေစာင့္ေနခိုင္းေတာ့သည္။
ထိုေန့တြင္ေတာ့ ျခဴးျမတ္မိုး ေတြ့ခ်င္တဲ့သူႏွင့္လည္းမေတြ့လိုက္ရသလို မေတြ့ခ်င္တဲ့သူေတြနဲ႔လည္း မေတြ့လိုက္ရပါ။
ေက်ာင္းသားေရးရာမွ နာမည္ေခၚသည္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ႏႈတ္ဆက္ကာ စာသင္ခန္းအျပင္သို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။ အျပင္၌ ေက်ာင္းသူအခ်ိဳ႕ ရပ္ေနသည္ကိုေတြ့ရၿပီး မင္းျမတ္မွာလည္း ကိုယ့္အားေလွကား အဆင္း၌ေစာင့္ေနသည္။
"လာ ျမန္ျမန္ ၊ ဘာသယ္ေပးစရာရိွေသးလဲ"
"ရၿပီ ဒီအိတ္နဲ႔ ေအာက္မွာ ပံုးတစ္လံုးနဲ႔ဒါပဲ"
"အင္းအဲ့တာဆို သြားမယ္ ငါလည္းသိပ္သယ္စရာမပါဘူး ၊ မ်က္လံုးေတြလည္း မို႔လို႔ ဘာျဖစ္ထားတာလဲ "
ညကအလြန္အၾကဴးငိုထားသည္မို႔ မ်က္လံုးမွာ မို႔အစ္ေနေတာ့သည္။ ဒါကို မင္းျမတ္ သတိထားမိတာေၾကာင့္ ေမးေနျခင္းျဖစ္တယ္။
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ၊ အိပ္တာမ်ားသြားလို႔ထင္တယ္"
ႏွစ္ေယာက္သား စကားေျပာရင္း မလတ္ႏွင့္ အန္တီဆုလတ္ဆီသို႔အျမန္ေလ်ွာက္သြားလိုက္ေတာ့သည္။ ပစၥည္းမ်ားအား ကားေနာက္ခန္းထဲသို႔ ထၫ့္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေက်ာင္းကေနစတင္ထြက္ခြာခဲ့ေတာ့သည္။
ကြၽန္မရဲ့ေမြးရပ္ေျမျဖစ္တဲ့ ေရဆင္းၿမိဳ႔နယ္ေလးဆီသို႔ ....
မင္းျမတ္တို႔ ကားေလးထြက္သြားၿပီး ခဏအၾကာ ေက်ာင္းထဲသို႔ ကားအျဖဴေလးတစ္စီးဝင္လာၿပီး ကားထဲမွ အီသန္တစ္ေယာက္ လက္ထဲတြင္အထုပ္တစ္ထုပ္ျဖင့္ခပ္သြက္သြက္ ေျပးထြက္လာၿပီး ဒုတိယထပ္က အစြန္ဆံုးအခန္းထဲသို႔ဝင္သြားၿပီး
"ျခဴးျမတ္မိုး ရိွလား"
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္မွ
"ခုနေလးတင္ျပန္သြားတာ "
အီသန္သက္ျပင္းခ်ကာ ကားဆီသို႔သာျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။ ျခဴးျမတ္မိုးအတြက္ဆိုကာ ဝယ္ထားေသာ Poohအရုပ္ပါတဲ့
အက်ီေလးႏွင့္မုန႔္ေတြကေတာ့ မေပးျဖစ္လိုက္ေတာ့ေပ။ မေန့ညက ျခဴးျမတ္မိုး ငိုေနေၾကာင္းကို အီသန္သူငယ္ခ်င္းေျပာျပထား၍ အက်ိဳးအေက်ာင္းေမးခ်င္တာလည္းပါသည္။ အေက်ာင္းသားေရးရာက ေတာင္းထားသၫ့္ သူ႔ရဲ့ဖုန္းနံပတ္ေလးကေတာ့ သူ႔ကိုဆက္သြယ္ဖို႔တစ္ခုတည္းေသာအရာ။
*ကိုယ့္ကိုမလိုလားတဲ့သူကိုမွ ေမတၲာေတြေဖာေဖာသီသီ ေပးခ်င္ေနေတာ့တာပဲ၊ ကိုယ္ကိုတိုင္ေတာင္ နားလည္ရခက္ေနၿပီကြယ္*
🌼🌼🌼
Thanks for reading❤️
Moe Satt Nway
YOU ARE READING
𝐏𝐀𝐒𝐓 𝐋𝐈𝐕𝐄
Fantasyအနာဂတ်မှာ ရောက်ရှိနေပေမဲ့ အတိတ်တွေထဲက ရူန်းမထွက်နိုင်သေးတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်၊အတိတ်တွေမှာ ဘယ်လိုမျိုး စိတ်ဒဏ်ရာတွေရခဲ့သလဲ ၊ ဘယ်လိုမျိုးကြိုးစား ရှင်သန်ခဲ့ရသလဲ? အနာဂတ္မွာ ေရာက္ရိွေနေပမဲ့ အတိတ္ေတြထဲက ရူန္းမထြက္ႏိုင္ေသးတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္၊အတိတ္ေတြမွာ...
