"အဲဒီေတာ့ နင္က နင့္ေကာင္မကိုထိလို႔ငါ့ကိုလာရွာတာေပါ့ဟုတ္လားအီသန္ ၊ နင့္ေကာင္မကအေနအထိုင္မွမတတ္တာ အ့ေတာ့အျမင္မေတာ္လို႔ ပါးပါးေလးရွင္းထုတ္လိုက္တာ"
"နင့္ေစာက္ပါးစပ္ကိုပိတ္ထားစမ္း စုမြန္ေအာင္"
ေျပာရင္းဆိုရင္းအီသန္က စုမြန္ေအာင္လည္ပင္းအား တင္းက်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္ထားေသာသည္။
မိန္းကေလးအမ်ားစု စုံတတ္တဲ့ေနရာက စာသင္ခန္းေတြနဲ႔ေဝးတဲ့toilet နဲ႔ အဝတ္လဲခန္းႏွစ္ခုထဲကတစ္ခုမွာပင္။ ရန္ျဖစ္ၿပီးျပႆနာအမ်ားစုျဖစ္တတ္တာကလည္း အ့ဒီေနရာႏွစ္ခုမွာပဲ။ ေက်ာင္းသူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ျပႆနာျဖစ္လွ်င္မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္သြားတတ္ၾကၿပီး ဆရာမေတြကိုအကူညီေခၚသည္မွာ ရွားသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေက်ာင္းရဲ႕ဒိတ္ဒိတ္ႀကဲသူေဌးသမီးေတြနဲ႔ ျပႆနာျဖစ္ေစမည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားကို အေတာ္အတန္ေရွာင္ၾကသည္။
စုမြန္ေအာင္မွာ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးရဲတက္လာၿပီးအသက္ရႉရပ္မတတ္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သူ႔လည္ပင္းကအီသန္႔လက္ကို အတင္း႐ိုက္ထုပ္ေနသည္။ ပါးစပ္မွလည္း စကားလုံးေတြကပလုံးပေထြးနဲ႔ ၊ သူစကားမွားသြားၿပီဆိုတာသိလိုက္ၿပီ၊ အီသန္ကေက်ာင္းမွာ လုံးဝသြားမထိသင့္တဲ့လူမွန္း စုမြန္ေအာင္ေမ့ေနခဲ့တာပဲ။
"အီ..အီ...သန္ ငါ..ငါ..အသက္ရႉ..မရေတာ့..ဘူး"
စကားအဆုံး၌ အီသန္ သူ႔လည္ပင္းအား လြတ္ေပးလိုက္ၿပီး အသက္႐ူေခ်ာင္သြားလို႔ ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္ဆိုးေနေသာ စုမြန္ေအာင္ရဲ႕ယူနီေဖာင္းေကာ္လန္အား ျပန္ဆြဲထားလ်က္ ။
"ဒီမွာ ေနာက္ဆိုစကားကိုၾကည့္ေျပာ ပါးစပ္ပါတိုင္းစကားကို စည္းမရွိကမ္းမရွိ ေပါက္လြတ္ပဲစားမထြက္နဲ႔ ၾကားလား၊ နင္ၿမဲၿမဲမွတ္ထား ျခဴးျမတ္မိုးကိုထိတဲ့ဘယ္သူမဆို နဲနဲေလးမွ ဒီတိုင္းမထားဘူး နင္..ငါ့အေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္ ေနာက္တခါ သူ႔ကိုထပ္ထိကိုကေတာ့ နင္ကိုလည္ပင္းညစ္႐ုံတင္မၿပီးဘူးဆိုတာသေဘာေပါက္ထား ေတာက္! "
အီသန္ထြက္သြားမွ စုမြန္ေအာင္အက္ကိုဝဝ႐ူရဲေတာ့သည္။ မွန္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ လည္ပင္းမွာလည္း လက္ရာထင္ၿပီးနီရဲေနတာေၾကာင့္ အက်ႌၾကယ္သီးကိုအဆုံးထိတက္လိုက္ၿပီး မ်က္ရည္မ်ားသုပ္ကာ စာသင္ခန္းထဲျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။
YOU ARE READING
𝐏𝐀𝐒𝐓 𝐋𝐈𝐕𝐄
Fantasyအနာဂတ်မှာ ရောက်ရှိနေပေမဲ့ အတိတ်တွေထဲက ရူန်းမထွက်နိုင်သေးတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်၊အတိတ်တွေမှာ ဘယ်လိုမျိုး စိတ်ဒဏ်ရာတွေရခဲ့သလဲ ၊ ဘယ်လိုမျိုးကြိုးစား ရှင်သန်ခဲ့ရသလဲ? အနာဂတ္မွာ ေရာက္ရိွေနေပမဲ့ အတိတ္ေတြထဲက ရူန္းမထြက္ႏိုင္ေသးတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္၊အတိတ္ေတြမွာ...
