Venom | 2min

2

Bir damla zehir. Ne katı ne de sıvı. Bir tutam mor, dikenli ve nemli bir ot. Adının onu burnunuza çektikten sonra hiç bir önemi kalmıyor.

Önce kanınıza karışacak ve biraz başınız dönecek belki de mideniz bulanır. Cebinizde ki tüm parayı feda ettiğiniz bu ot size o parayla alamayacağınız bir mutluluk yaşatacak. Güneş mavi olacak gökyüzü ise sarı.

Durmadan kahkaha atacaksınız. Dünyanın bütün yükünü taşıyan omuzlarınız bir anda kanat açacak ve göğe yükseleceksiniz.

Herşeyi unutacaksınız.

Kendinizi bile

Sonra kanatlarınız kırılacak ve metrelerce yüksekten yere çakılacaksınız.

Hayatınızda yaşadığınız en mükemmel baş ağrısını çektikten sonra mor otu tekrar isteyeceksiniz.
Tekrar, tekrar ve tekrar.

Taki deriniz çürüyene ve ölene kadar.

Fakat ölseniz de sorun değil çünkü dünyadan bir kişi eksilse ne olur ki?

"Lütfen oturun bay kim"

Dedi adam elindeki ucu kül tutmuş sigarayı önündeki küllüğe nazikçe vururken. Arkasına yaslanıp pofuduk, deri kaplama koltuğunda bir kaç kez ileri geri gitti.

Odanın en köşesinde kıdemli komserlerden biri ayakta durmuş iki elini arkadan birbirine kenetleyerek içeri giren amir kim seungmine başıyla selam vermişti.

"Sizin gözetiminiz altında görev yapmak benim için bir şeref efendim"

Genç adam ellerini birbirine kenetlemiş önündeki kağıt ve notlarla dolu masanın ardındaki adama ettiği iltifat ve minnet ile ufak bir samimiyet oluşturmak istemişti.

Buraya çağırılma amacını bilen üç beş kişiden biriydi. Her ne kadar tehlikeli bir görev olsada kendini göstermenin bilakis kanıtlamanın en mükemmel yoluydu bu.

"Ajan bay chan size herşeyi anlatmış olmalı"

"Evet efendim"

"Bu görev sadece zor değil aynı zamanda bu işin sonunda ölebilme ihtimaliniz de oldukça yüksek herşeye rağmen sözleşme ile birlikte kabul edecek misiniz"

Bu işin en risksiz tarafı şüphesiz ölümdü. Hiç bir şey yapmasına gerek yoktu sadece bir polis olduğu bile ortaya çıksa işini tek bir mermi bitirecekti. Başından beri Oda bunun bilincindeydi.

"Her şeye rağmen bu görevde size yardımcı olmak benim için bir onur efendim işimi en iyi şekilde yapmak için gayret göstereceğim"

"Polis birosunda son hazırlıklara katılın ve yarın yola çıkın sizinle sürekli iletişim halinde olacağız"

"Elbette efendim"

Oturduğu sandalyeden kalkıp önce müdürü sonra arkalarında onlara başından beri eşlik eden başkomseri selamladıktan sonra odadan ayrıldı.

Polis bürosuna giderken içindeki kuşku ve omuzlarına aldığı yük ile birlikte göğsünün tam ortasında koskoca bir başarılı olma arzusu filizlenmişti.