21

326 47 10
                                    


08:23 24 Haziran 1974
Busan Hg askeri lisesi.
____________________1-1=2_________________

"Alo anne!"

Genç oğlan uzun zamandır kullanmayı beklediği telefon kulübesinin başında durmuş hapörler'in diğer ucunda ki kişiden bir yanıt beklerken ardında dizilmiş onlarca kişi sıranın onlara gelmesi için huysuz bir heyecanla bekliyorlardı.

"Alo, sesi mi duyuyor musun?"

Bir kaç saniye sonra cızırtı ve ardından genç bir kadının sesi duyuldu. "Seungmin, seungmin sen misin?"

"Evet, benim"

Sesi heyecandan titriyordu, aylardır konuşmadığı annesinin tesirinin bu kadar ağır olacağını tahmin bile edememişti. O an içinde tuttuklarını ağlaya ağlaya anlatmak, onu gelip buradan alması için dil dökmek istemişti.

"Nasılsın oğlum, derslerin nasıl, bir sorun var mı?"

"Hayır herşey çok iyi gidiyor, puanlarım çok yüksek-"

"Seungmin"

Sesi gittikçe kısılmıştı, ağlıyordu.

"Seungmin bırakıp gel, lütfen oğlum sana ne kadar ihtiyacım olduğunu biliyor musun"

"Hayır gelemem"

"Seni çok özledim" bir itiraf değil, sessiz bir isyan gibiydi.

"Bende seni özledim"

Eğitimler çok ağır geçiyordu, gerek ders gerek fiziki sınavlar da başarılı olmasına rağmen yurtta yapayalnızdı. Belki de onu herkesten öne taşıyan buydu, yalnızlığı çoktan tecrübe edinmesi.

Arkasında ki öğrenci camı tıklatıp sıranın ona geldiğine dair el kol hareketleri yapınca tekrar önüne döndü.

"Kapatmam gerekiyor, bir daha ne zaman arayabilirim bilmiyorum, babama onu sevdiği mi ve herşeyin yolunda olduğunu söyle kendine dikkat et, ilaçlarını aksatma"

Annesi'nin cevap bile vermesini beklemeden yüzüne kapattı. Kulübeden çıkarken sırada ki kişiye farkında olmadan tebessüm ediyordu.

"Artık çekilecek misin?"

Her ne olursa olsun ailesiyle konuşmak ve onlardan haber almak onu az da olsa motive etmişti. Sıraya girmiş kişilerin önünden geçerken ters yönde gelen biri omuzuna çarpıp sağa sendeleyerek yere düşürdü.

Yerden hızla kalkıp çarpan kişiye bakmak için başını çevirdiğin de onu görmüştü.

Yazılı olmayan kurallar vardır. Ezilmemek için dövüşmeli ve sesinizi çıkarmalısınız.

Az önce seungminin arkasında duran çocuk büyük bir heyecanla tuşları çevirirken ensesinden tutulup geri çekilmişti, eğer o an kendi de dahil herkesin önüne geçip hakkını çalan hwang'ın oracıkta yüzüne yumruğu indirmezse yaşıtlarının ağzına sakız olurdu ki bu en büyük utançtı.

Hatta denedi bile, tabi hemen sonrasında hyunjin onun kafasını duvara vurup burnunu kırdığında seungmin de anlamıştı. Hyunjin torpilli bir baş belası ve o an olasılığı aklının ucundan bile geçmeyen gelecekte ki oda arkadaşı idi.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••











"Bugün neden bu kadar güzel giyindin hm" parmak uçlarını yakama ve ceketim'in önlerine sürterek kumaşın kalitesini test ediyordu. Kıravat'ı bağlamayı bitirdikten sonra süveteri'nin içine yavaşça sokup elimi üzerinden bastırarak düz olmasını sağladım.

"Bu gece misafirleriniz olduğu söylendi"

Sehpanın üzerine bırakılmış, aile yadigarı gibi görünen eski, kravat iğnesini de takıp geri çekildim.

İnatla dibime girdiğinin ve gözlerini bir an olsun ayırmadan bana baktığının farkındaydım. Onun aksine ilgimi sadece işime vermem ve sade cevaplarla sohbetini geçiştirmem'den bir süre sonra sıkılmıştı. nazik dokunuşları sertleştiğinde beni kendime mahçup eden o his yine tüm bedenimi sarmalıyor'du.

Ondan korkuyordum...

Yüzlerce ceset, uzuv, kan ve cinayet'e tanık olan ben, benimle neredeyse aynı boy ve kiloda olan belki de iki yabancı olarak girdiğimiz boş bir odada kolayla öldüreceğim bir adamdan delicesine korkuyordum.

En başından beri benimle oynadığının farkında olmama rağmen ayak uydurmak bir tür bağlılık haline gelmişti. Bana zarar vermesine izin vererek bir nevi onunda bana bağlanmasını sağlamıştım.

Bu aramızda oluşmuş korkunç bağın sonunun nasıl biteceğini bilmeme rağmen devam ettirmek bu mecrada geçirdiğim bunca senenin bana verdiği hastalıklı bir duygu muydu bilemiyorum tek bildiğim her geçen gün yeni bir dikiş atıldığıydı.

Aşağıda ki yeni gelen sözde muhasebeci ile beraber bu gece misafirler gittikten ve herkes uyuduktan sonra uzun bir rapor yazacak, yarın changbin ile müdüre bildirecektim.

Uzun bir gece olacaktı.









Uzun bir gece olacaktı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hiç içime sinmedi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hiç içime sinmedi

Venom | 2minHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin