MY EX-HUSBAND ALESSANDRO (ON-GOING)

Chapter 21

ESTELLA'S POV

Pagka-labas namin ng private elevator ay pumunta kami sa opisina nila Tita Alena.

"Ms. Cooper!" Bahagyang nanlaki ang mata ko ng tawagin ako ng may edad na lalaki habang nakaupo ito at nasa likod ang Men-in-black.

Si Mr. Mafia!

"Correction Dad, Mrs. Dawson." Nakangiting pagtatama ni Tito na syang ikinagulat nya.

Mr. Mafia, pareho tayong nagulat.

"You already know him?" Mahinang tanong sakin ni Alessandro pero hindi ko sya inimikan.

Coincidence naman ng pagkikita namin ng Lolo nya.

Tumayo ang Lolo ni Alessandro at lumapit samin. Tinap-tap nya ang balikat ni Alessandro then he formally hugged me.

"So you're my Granddaughter-in-law, huh?" Nakangising sabi nya.

Ramdam ko ang pag-init ng mukha ko. Grabe naman kasi sa Granddaughter!

"A-ah opo, Good afternoon po." Nag bow ako. Naramdaman ko naman ang kamay nya sa ulo ko saka inalis din yon.

"Dad? You already met each other?" Nakangiting tanong ni Tita.

Tumingin at matamis na ngumiti sakin yung Lolo ni Alessandro saka sumagot.

"Yes, Alena. This young girl in front of us is so kind. I like her for my Grandson. Goodjob!" Abot tainga ang ngiti nyang nag thumbs-up kay Tito na syang ikinangiti rin nila.

"Oh sya, Hija? Halika na't sumabay kayo saming kumain." Aya ni Tita. Tumango nalang ako bilang pag sagot.

Umupo na kami sa tapat ng malaking glass table na maraming pagkain.

Nakita ko naman yung isa sa Men-in-black na deretso lang ang tindig. Sinamaan ko ito nang tingin nang maalalang sya yung dalawang beses na tumulak sakin.

Ha! May araw ka rin sakin!

"So how's your husband life with your lovely wife, Apo?"

"Don't ask." Tumingin ako kay Alessandro dahil sa naging sagot nya.

Hindi katulad kanina. Malamig at wala ng emosyon ang mga mata nya.

"Alessandro!" Inis na saway ni Tito kay Alessandro pero he just stared at him like he doesn't even exist.

Ang sama.

"Apo?"

"I don't love her. I don't even like her. I don't see her as my wife. We all know here that i was just forced to marry this woman."

Napatungo ako sa narinig ko. Hindi na dapat ako nasasaktan dahil ilang beses na ng galing yon sa bibig ny  pero hindi ko parin maiwasan.

Aware naman ako sa mga bagay na yan Alessandro. Hindi mo naman kailangan isampal ng paulit-ulit yan sa mukha ko.

Naramdaman ko na nag iinit ang mga gilid ng mata ko. Inalis ko agad ang paningin sakanila saka nakatungong kumain.

Nasasaktan ako, pero wala akong karapatan mag reklamo.

Dalawang oras kaming nag stay don at ng dumilim na ay nag paalam narin kami.

Hindi maganda ang pakikitungo ni Alessandro sa mga magulang nya. Siguro hindi parin sila ayos. Masama parin siguro ang loob ni Alessandro sa pagtanggal ng suporta sakanya nila Tita.

"Stop the car." Malamig kong turan. Ngumunot naman ang noo ni Alessandro ng tignan ko sya sya sa rear-mirror.

Akala mo nakalimutan ko na yung mga sinabi mo kanina?! Hindi pala nakikita bilang asawa? E, bat sinasabay mo pa ako sa kotse mo?!