HE is SHE

✵Chapter 25✵

Alexa's POV:

Naandito na kami sa Northern University. Sinalubong namn kami ng mga estudiyante. Rile namn ang pangalan ng lalaking todo ang pagreklamo dahil hindi napansin ng Stanford ang school nila.

"You should first meet our headmistress here." Sabi namn nito at ngumiti saamin ni Veron. Sumunod lang kami sakanya.

Sila kuya ay nasa likuran lang namin at tahimik na nakikisama sakanila.

Napatingin namn ako sa mga estudiyante na todo ang pagbati saamin at pansin ko na magaganda rin ang facilities nila.

Tinignan ko namn ang mga uniform nila na sobrang ayus at disente rin ang mga itsura ng lalaki at babaeng estudiyante dito.

Everything..... Is perfect... But it's too much to the point it's annoying me.

Ang sarap itanong kung scripted ba ang paguugali at kilos nila. It's obvious na hindi ito ugali ng mga estudiyante.

As far as I witness. Magbubulong bulungan ang mga estudiyante kung may bisita at obvious namn pinagsasabihan ang mga ito. In Southern University are they just act what they are..... Hindi yung nag papanggap silang matino.

After a few seconds ay nakarating na kami sa headmistress office. Nang makapasok na kami ay agad ko namn nakita ang isang 25 years old na babae at 5 babaeng estudiyante na animoy may tea party dito.

"Good afternoon..... I expecting my visitors are only came from in Stanford Academy not some.... An eyesore students from Southern University." Sabi ng headmistress na siyang nagpainis saakin. Tinignan rin nito ang mga kuya ko at ang Hari na may pangiinsilto sa kanyang mga mata.

Rinig ko namn mahinang pagtawa ng mga estudiyante niya na naandito.

"Apologize....... but the eyesore you were saying is my brothers and my friends." Seryosong saad ko na ikinatahimik ng lahat. Tinignan ko namn ito na nakikipaglaban saakin ng titigan. Do you think I let someone who have a trash behavior just say some silly words to my brothers. She suddenly scoffed then...

"My bad~~ I didn't intent to insult them.... Sorry" saad nito at nainis namn ako ng ngumisi pa ito ng palihim.

"Is that a proper way to apologize to someone? Intentionally insult them then, sarcastic apologies?..." Saad ko na mukhang ikinapikon niya.

"Or..... Would you like me to teach you the proper way on, how to apologize?" Seryosong saad ko at rinig ko namn ang mahinang pagubo ng student councils. Naalala nila siguro ang ginawa ko sa grupo ng malalandi sa school namin yung tinuruan ko kung paano bumati.

"I already say Sorry so, what make it serious." Natatawang saad nito na ikinapikon ko.

"Did you just laughed on me?" Malamig na saad ko na ikinatigil niya. Ayaw ko sa mga taong tinatawanan lang ako pag kinakausap ko.

"Of course not--!!"

"Mind your attitude..." Sabi ko at lumapit dito sabay bulong ng...

"You should learn to respect those who higher than you..." Sabi ko na mukhang ikinaputla niya. She is just a headmistress and I'm the Queen.... Oh ha!! yabang ko.

Tinignan ko namn ang mga tao na naandito na mukhang natataka kung anong sinabi ko sa basura nato.

"Veron, you can explain how lowly they are....." Sabi ko na ikinagulat nila dahil hindi pa man din kami nakakaikot dito ay mayroon na kaming napansin sakanila.

Just like what I've said Veron already know something in this University.

I somehow know Veron's character.... Hindi siya pupunta sa isang lugar na hindi niya alam ang totoong pagkakakilanlan ng mga tao dito. Well.... One time na dumalaw kami sa isang University in America ay nagulat nalang ako na kilalang kilala niya ang mga professor dun pati na rin ang totoong owner at ang mas malala pa ay alam niya ang bawat baho ng estudiyante. Minsan nga kinakabahan ako dito na baka alam niya na isa pala akong dakilang magnanakaw na hindi mahuli huli ng pulis.(-.-)