SOLIVAGANT

Chapter 10

.

HINDI ko alam kung anong gagawin after namin mag tour sa kalahati ng banhay ni señorito wabeck. Sa ngayon ay sobrang nabobored ako kaya kinuha ko ang aking ballpen at papel, isusulat ko na lamang ang nangyari ngayon habang inaantay Silang matapos.

"Royalty may mga naging kaibigan ka naba noon?" biglang tanong ni erman. Tumingin ako sakanya at ngumiti tsaka binalik ang tuon saaking sinusulat.

"Mayroon naman" tanging sagot ko lamang.

"Weh? Nasaan na pala ang mga kaibigan mo kung alam mo pa kung nasaan sila?" tanong nito ulit.

"Nasa lugar sila ngayon kung saan hiniling nila na marating" sagot ko, gumuhit ako nang heart sa huling bahagi ng aking sulat.

"Paano nalang kaya kung may humiling na sana maka punta sila sa heaven-ouch"sabi ni jepjep kaya pinalo naman siya sa braso ni erman, natawa naman ako sa sinabi niya.

"Anyway have you been encountered someone with you know kapansanan?" tanong ni erman.

"Oo naman syempre" ngiti kong sagot rito.

"Can you tell us about it, please" nag puppy pa siya kaya naman tumango ako.

"Itago nalang natin sa pangalang Alerto ang taong ito. Si alerto nakilala ko siya sa davao habang tumitingin tingin ako ng mga suiveniers doon, nakita ko siya sa gilid ng isang ale. Nung una i wasnt paying attention to him because im looking at the beautiful suiveniers of davao and other things there. Until someone suddenly grab alerto's shirt and make him faced this person, nung una akala ko wala siyang kapansanan."

"Not until this ale speak, she said that alerto is blind, he cannot see anything. So napunta ang buong atensyon ko sakanila i don't want to be part of their argument but this person said na wala syang pake at ibigay daw ang kinuha nitong pera. And then this person suddenly attacked alerto, alerto isnt aware from whats happening he's just standing there while this person is grabbing his shirt and shouting at him na ibalik yung pera."

"People didn't want to get involve so they were just standing and watching them. Then suddenly the ale besides alerto stop this guy but this person is so strong and he literally grab ale's shirt and pushed her hard making her stumble and lose her control." kwento ko.

"So after what happened to ale pumunta ako sakaniya para tulungan siya. She was crying while saying 'tulungan mo kami at ang anak ko' those words that i cannot forget. I helped her and ask the people around us para isugod siya sa hospital, and they did. Tapos hinarap ko yung lalaki at si alerto kahit natatakot ako, im removing this persons hands out of alertos shirt but he's freaking strong, so i asked for a help again tapos tinulungan naman kami."

"That time i thought my heart will come out of my chest because its beating so hard" i laughed. "So sumisigaw yung lalaki na ibalik yung pera and i look at alerto and told him na may lalaking hinahanapan ka nang pera, pero imbis na sagutin niya ako na wala syang alam, cause that's the answer i was expecting instead of that he answered 'Nasaan si mama? Kumusta mama ko? Nandito ba siya?! Anong nangyari sakanya' he keep repeating all of that."

"then sinabi ko sakanya kung nasaan mama niya then umiyak siya sa harap k-ko" my voice cracked as i speak. "I c-couldnt speak as he cry infront of me. Pero nung kakausapin ko siya bigla syang sinuntok nung lalaki inaawat naman ito ng mga tao. I was too stunned there looking at the man crying without knowing whats happening." a one drop of tear escape from my eyes.

"So then i grab the opportunity to talk at this person and told him that alerto cant see how can he steal money from you, do you have any evidences that will prove that he's guilty from stealing a money, but he shouted at me and answer na alam niya daw kung sino kumuha kahit walang cctv or kahit anong ebidensya." natawa ako ng bahagya.

"What a bobo person! Mygosh!" sagot ni erman habang naka hawak sa sentido.

"Continue, actually natagalan akong kausapin ng maayos yung tao kasi galit na galit siya." i remember how i make him undestand me. "at ayon don ko nakilala si Alerto."

"Bat bitin?" reklamo ni jepjep habang ngumunguya.

"Bitin teh jusko ka" reklamo din ni erman.

"Gusto niyo pa ituloy ko?" tanong ko rito.

"Oo naman" sabay nilang sagot saakin.

"Sige sige. So ayon nga i followed alerto sa hospital where his mother confine, nakita ko siya doon kasama ang isang lalaki at iyong lalaki na yon tinulungan si alerto maka punta sa hospital. Nakita ko sila doon pareho naka tayo at kinakausap ang nurse kaya agad ko itong pinuntahan at kinamusta

"Nung una nga nag taka pa 'to kung sino ako kaya agad ako nag pakilala sakanya. Pagtapos pinuntahan ko yung ale na naka higa at kinakausap ng nurse doon, nang maramdaman niya presenya ko ay agad ako nitong pinasalamatan sa nangyari sabi niya pa nga hindi niya alam ang gagawin niya nung mga oras na iyon tapos natulak pa siya nang malakas nung lalaki."

"Grabe yung gigil ko abot na sa Exosphere" saad ni erman habang naka salubong ang mga kilay.

"HAHAHAHAHA same" sabat ni jepjep.

"Pano naman ako, yung galit ko abot andromeda galaxy na HAHAHA" sabat ko din.

"Continue, so ayon nga kinausap ko yung ale nag pasalamat ito saakin at syempre pati sila alerto, so fastforward after nung nasa hospital pumunta na kaming baranggay sinamahan ko na sila alerto sa baranggay sila nag usap nung lalaking nang bintang kay alerto. Kung nandoon kayo im sure maiinis kayo sa lalaki dahil pinipilit nito na nag nakaw daw si alerto though hindi naman talagaPuro na nga paliwanag si alerto na hindi niya kayang gawin ang binibintang nito sakanya. Sabi pa nga ni alerto na hindi siya mag nanakaw sa mga tao dahil sa kapansanan niya. Tapos kinapkapan si alerto ng mga tao sa baranggay at wala namang nakita na pera"

"Bat ang b*b* nung lalaki, kita nya na nga na may kapansanan ang tao pag bibintangan pa." saad ni erman at umirap.

"At pag tapos ayon okay na lahat nag pasalamat sila saakin dahil kahit papaano ay tinulungan ko sila at pinag tanggol " saad ko. Hindi ko ba alam at may mga ganong tao, alam na nag hihirap pag bibintangan pa.

Pag tapos ko sakanilang ikwento ang mga nangyari ay napag isip isipan naming mag start na ulit sa pag lilibot sa bahay ni señorito wabeck.

ObliviateMenta