SOLIVAGANT

Chapter 17

.

   Royalty Meira POV

    PINAG HAHABOL KO ang mga bata pero ang target ko talaga ay si lucas. Hinahabol ko siya kaso mabilis siya tumakbo.

"BAGALAN MO LANG TAKBO MO!" Sigaw ko. "Madaya ka!"

Lumingon ito sa akin at ngumiti. "Ayoko nga! HAHAHAHA"

Binilisan ko pa ang aking takbo para maabutan ko siya. Akala niya mas mabilis siya sa akin, ha! Pwes hindi!.

"GOOO ATE ROYAL!!" Sigaw ng mga bata.

Mas binilisan ko pa ang aking takbo at nang maka lapit ako dito ay hinawakan ko siya. Akala mo ha!.

"Paano ba 'yan talo ka" saad ko habang hinihingal. Umupo ako sa sahig at ganon din ang ginawa niya. Tumingin ito saakin at ngumiti.

"Ang bilis mo tumakbo" ngiti niyang saad.

"Syempre ako pa" sagot ko. Tumayo si lucas at pinag-pagan ang kanyang suot. Lumapit ito saakin at inilahad ang kanyang kamay.

Nag aalinlangan ako, pero ito'y tinaggap ko pa rin. Sabay kaming lumapit sa mga bata na nag tatawanan.

"Ang bilis niyo po ate royal! Talo po si si kuya lucas" natatawang saad ng bata.

"Syempre ako pa!" Proud ko namang sabi. Nag thumbs up ako sa kanilang lahat.

Narinig ko namang tumawa ng mahina si lucas "Mas mabilis pa rin ako, binagalan ko lang dahil kawawa si ate royal niyo" saad niya.

Tinignan ko ito "Hoy! Mas mabilis naman talaga ako sa'yo ano!"

"Sa tingin niyo sinong mas mabilis sa amin tumakbo?" Tanong ni lucas sa mga bata. Tinuro ako ng karamihan kaya mayabang akong tumingin kay lucas.

"Well sabi sa'yo e"

"Edi ikaw na" nag tatampo niyang saad "mabilis din ako, hindi ko lang halata"

"Tanggapin ang pag katalo Lucas hehe" saad ko. Tumingin ako sa mga bata na ngayon ay basang-basa sa pawis.

"Okay pa ba kayo? Puro pawisan kayo oh" tinuro ko ang mga damit nilang basang basa.

"Isa pa bang laro?" Tanong ni lucas. Humarap ako sa mga bata, mukhang kailangan na nilang mag palit at baka mag kasakit pa sila.

"Basang basa na sila sa pawis baka mag kasakit pa" saad ko. Tumango-tango ito.

"Sabagay" maikli niyang saad.

Nginitian ko ang mga bata "Kids, Mag palit muna kayo ng damit dahil baka matuyuan kayo ng pawis. Mag papahinga muna tayo at kakain okay ba?"

Lumungkot naman ang mata ng mga bata ngunit hindi sila nag reklamo.

"Kakain pa tayo, kaya kailangan niyo mag palit" saad ko. Lumitaw naman ang ngiti sa kanilang mga labi.

"Tapos po mag lalaro tayo ate royalty?" Tanong ng batang babae.

"Yes mag lalaro tayo mamaya, diba Lucas?" Humarap ako kay lucas.

"Oo tama si ate royal ninyo kaya go change as fast as you can para makakain na tayo" masaya nitong tugon. Nag kanya kanya silang uwi sa kanilang mga bahay samantalang kami lucas ay pinapanood sila.

"Masaya ba ngayong araw?" Tanong ng aking katabi.

"Oo naman, sobra" sagot ko.

"Baka pagod kana" saad nito.

"Hindi ako napapagod pag dating sa ganito" humarap ako kay lucas at ngumiti.

"Ako rin, i will never ever get tired helping those kids and making them happy" humarap siya sa akin ng may ngiti rin sa labi. Makikita mo talaga sa mukha niya na napaka genuine nang kaniyang pinapakita sa lahat.

"Well good for you and I. By the way, bakit mo pala sila tinutulungan—not about your father ha, but you"

Mahina siyang natawa "Simple, I wanted to be part of their memories, because good memories is the best way to make people happy in their saddest moments"

"I know in the near future maikikwento  ka nila sa mga magiging family nila" saad ko.

"I guess and i am also part of their childhood which means alot to me" saad niya "tara na mag palit na rin tayo ng damit"

Tumango ako at sabay kaming nag tungo sa sasakyan.

PAG KATAPOS NAMING mag palit ng damit ay inihanda na nami pareho ni lucas ang mga pinaluto niya. Inilatag ko ang mga plato at baso sa mahabang lamesa.

"mga bata halina kayo!" tawag ko sa mga batang nag lalaro pa rin hanggan ngayon. Masyadong mainit ngayon pero naka hoodie ako.

"Hindi ka ba naiinitan sa damit mo?" anong saakin ni lucas na kararating lang.

"Hindi naman, ang comfy nga suotin e" saad ko. Tumingin ako sa mga bata at sabay tingin sa kan'ya.

"Ate royal hello po!" bati ng mga bata "ganda niyo po ah, sana kayo na lang ni kuya lucas" sabi ng bata. Mga bata nga naman kung ano-anong pinag sasabi. Tumigin ako kay lucas na tumalikod. 

"Kaibigan ko lang yan si kuya lucas niyo okay" toto naman kasing friend lang tingin ko sa kan'ya or sabihin nating boss lang "Tsaka tama muna ang daldalan at kumain na, baka lumamig pa yang pagkain"

"psst" siniritan ko si lucas, tumingin naman siya sa akin "kain na" saad ko. Tsaka naman siyang lumapit at tumabi sa akin.

"Kuya lucas kailan po kayo babalik sa america?" rinig kong tanong ng bata.

"Hindi ko pa po alam" sagot ni lucas.

"ma-mi-miss po kita" saad ng bata. Agad naman akong napatigil, bigla kong naalala si jimboy at jia. Kumusta na kaya sila, ano kayang ginagawa nila ngayon, sana masaya sila.

"are you okay?" 

"h-ha? Oo naman okay lang ako haha, kain na tayo" saad ko. Shit hindi ko namalayang naka tulala na pala ako.

"Are you sure? Napagod ka ba?"

"hindi, may naalala lang" sagot ko. Tumango naman siya at tumuloy sa pag kain.

------

super late update , na-busy sa school hehe