Çocuk Oyuncağı

22. Bölüm

Selam.Bölüm şarkımız Deniz Üstünde Fener...

"Ne saçmalıyorsun İlayda !!!" diye bağırdı Ayaz.

İlayda "çocuğumuzu korkutuyorsun aşkım" diyerek Berfin'i Ayaz'a doğru itti.

Minik kız "babacım" diyerek Ayaz'ın bacaklarına sarıldı.

Bu mutlu (!) aile tablosuna daha fazla dayanamazdım. Hemen çantamı ve montumu alarak evden çıktım. Ayaz'ın da arkamdan geldigini hissedebiliyordum.

Birden kolumu kavrayıp beni kendine çevirdi. Bu tahminimden farklı biri değildi. Bu Ayazdı. Yüzüne baktığım anda göz kapaklarımı zorlayan bütün yaşları serbest bıraktım. Yine duygularıma yenilmiştim.

"Öykü sana yemin ederim o benim çocuğum değil , hem 2 - 3 yaşında birşey o. Ben 3 yıl önce İstanbul da bile değildim. 2 senelik iş gezisine çıkmıştım. Ne olur inan bana." diyerek elimi tuttu Ayaz.

"Ayaz sana güveniyorum umarım boşa çıkarmassın" dedim ve Ayaz'a sarıldım. Ona güvenmeyi öğrenmiştim artık.

"Şimdi gidip onu evimizden çıkaralım" dedi Ayaz.

Başımla onayladım ve eve girdik.

"İlayda şu kızı al ve git burdan , senin yalanlarına karnım tok benim" dedi Ayaz güçlü olmaya çalışarak.

Ta ki Berfin'in "beni bırakma baba" demesini duyana kadar.

Küçük kız öyle içten sarılmıştı ki gerçek olabileceği düşüncesi beynime baskı yapıyordu.

"Canım benim o senin baban değil ki" dedim gülümsemeye çalışarak.

"Banane babam o benim" diye üsteledi minik kız. İnanmak istiyordu Ayaz'ın babası olduğu inancına kaptırmıştı kendini...

Bu sefer Ayaz söze karıştı "evet canım Öykü ablan haklı hadi şimdi anneni de al git burdan" gülümseyerek konuşmuştu.

Ayaz İlaydayı kolundan tutarak dışarı çıkardı. Berfin de adımlarını takip ederek dışarı çıktı.

Bu olanları ağzı açık bir şekilde izleyen Kuzey ve Ecrin'e baktığımda Ecrin konuşmaya başladı. "Bu ne biçim hayat , olaylar olaylar..." .

Ben kahkaha atmaya başlamıştım ki telefonum çaldı. Berenim yazısını görünce mutlu oldum. Fazla bekletmeden açtım.

"Efendim Beren".

"Nerdesin abla ?".

"Ayazlarda ne oldu ki ?" dedim. Sesi pürüzlü çıkıyordu.

"Ben Kuzeyle dışarıya çıkacaktım da " dedi. Oldu ya başka.

"Ablan evleniyor burda sen hala dışarıya gitmeyi düşünüyorsun".

"Ablam bitanem zaten ben kıyafet bakmaya gideceğim" dedi Beren.

"İyi tamam kızları da al onlara da bakarsın" diyerek telefonu yüzüne kapadım.

"Ne olmuş aşkım ?" dedi Ayaz.

"Beren Hanım Kuzey Beyle gezmeye gidecekmiş de onu söylüyor" diyerek kıkırdadım.

"Biz ailecek sizin kızları kaptık galiba" diyerek kahkaha attı Ayaz.

"Öyle mi ??!" diye sordum.

"Öyle" dedi ve bana doğru yaklaştı.

Adımlarımı geriye doğru yönelttim. Ta ki bir parçalanma sesi duyana kadar. Arkama baktığımda kocaman bir tablo yerde paramparça olmuştu. Sırtımın duvarla buluştuğu an yere düşerek kırılmıştı sanırım. Tablo camdan olduğu için sırtımda tarif edemeyeceğim bir acı belirdi. Elimi sırtıma deydirip geri çektiğimde gördüğüm kan ile irkildim.

"A-Ayaz" dedim yalvarır bir ifade ile.

"Öyküm gel buraya" diyerek beni kucağına aldı.

Odasına çıkartıp yüz üstü yatağa yatırdı. Bembeyaz badisine kırmızı desenler eklenmişti sanki.
Birkaç malzeme alarak yanıma geri geldi. Tişörtümü hafifçe yukarı kaldırdı. Göbeğimin arka kısmının tamemen göründüğünü bildiğim için biraz utanmıştım.

Gazlı bezi eline alarak sırtıma doğru getirdi. Diğer eli ile de benim elimi kavradı.

"Acırsa sık olur mu ?" diye sordu.

"Ta-tamam" diyerek cevap verdim.

Gazlı bez sırtıma dediği anda Ayaz'ın elini var gücümle sıktım. Canım fazlasıyla çok yanıyordu.

"Sakin ol prensesim" diyerek yumuşamamı sağladı.

Yarayı temizleyince kocaman bir bantı altına gazlı bez koyarak kapadı. Sırtıma daireler çizerek masaj yapmaya başladı. Bu beni fazlasıyla rahatlatmıştı.

Daha sonra sırtıma uzun bir öpücük bıraktı. Yatakta oturur pozisyona gelerek ona sıkıca sarıldım.

"Beni hiç bırakma olur mu ?" dedim ellerimi omzunda kilitleyerek.

"Seni hiç bırakmayacağım meleğim" diyerek dudaklarıma uzun bir öpücük bıraktı.

Evlenmemize sadece birkaç gün kalmıştı. Kına gecesini de bu hafta yapacaktık.

"Bu gün işe de gitmedim kesin kovulucam" diyerek uzun bir of çektim.

"Aşkım istersen çalışma" dedi Ayaz.

"Hayır aşkım olmaz , hem ben mesleğimi çok seviyorum" dedim.

"Tamam o zaman hadi gel evlilik alışverişine çıkalım hem yeni bir ev de bakacağız değil mi ?" diye sordu Ayaz.

"Bitanecik sevgilim" diyerek yanağını öptüm.

☆☆☆

Ayaz ile kendimize ev bakmak için bir emlakçıya gittik. Bize çok güzel evler gösteriyordu ama Ayaz içlerinden en büyük olanı seçip görmek istediğini söyledi.

Emlakçı bize evi gezdirdi. Kadıköy sahilindeki bu ev muhteşemdi. 3 katlıydı. Bir odası bizim tüm evin büyüklüğü kadardı. Çok büyük bir bahçesi ve havuzuda vardı.

"A-Ayaz bu ev harika" diyerek Ayaz'ın boynuna atladım"

"Prensesimiz beğendiyse tutuyoruz" dedi Ayaz.

Ben artık Ayaz'ın Prensesi olmuştum. Ayaz'ın eli sırtıma değdiği an çığlığı bastım.

"Özür dilerim" dedi Ayaz "zaten benim yüzümden oldu" diyerek başını öne eğdi.

"Senin yüzünden değil aşkım sadece benim dikkatsizliğim yüzünden" diyerek elini tuttum.

☆☆☆

Evimizi tutmuş tüm eşyalarımızı almıştık. Ayaz'a biraz pahaliya patlamıştı ama olsun. Sonuçta kendi evimi istediğim gibi düzenlemem gerekiyordu. Eşyalarımız eve gelmiş ve yerleşmişti. Ayaz ve ben odamızı düzenliyorduk.

"Şimdiden söyleyeyim ben sağda yatarım" dedi Ayaz.

"Sen sapık falan mısın ? Şimdiden düşündüğün şeye bak." diyerek Ayaz'ın sırtına vurdum.

"Ah acıdı".

"Beter ol" diyerek işime devam ettim.

"Ayaz hadi beni eve bırak" dedim gülümseyerek.

"Banane sen beni dövdün" dedi bebek taklidi yaparak.

"Şebekliği birakir misin tatlı oluyorsun" dedim.

"Tamam tamam affettim hadi gidelim" dedi ve elimi tuttu.

☆☆☆

Eve geldik. Arabadan indim. Peşimden Ayaz da geldi.

"Size gelebilirmiyim ?" diye sordu Ayaz.

"Tabiki" dedim ve yukarı çıktık.

Merdivende oturan bir kadın vardı. Yanına yaklaşarak "bir sorun mu var ?" dedim.

Demez olaydım

A-A-A-

Değerliydin yalan yok,
Ama değer miydin ona yorum yok !!