Kuşlar içimden düşümden uçmuş
Dostlar kafamdan yaşamdan kaçmış
🧚♀️
Arsen ve Efdal sevgili olmadan iki ay önce...
Efdal'den:
"Bilemiyorum beyefendi sistemde gözükmüyor şu an."
"Ama yine de mağazada olma ihtimali var değil mi?"
"Yani, evet. Biri iade ya da değişim yapmak istemiş olabilir. Müşterilerin sepetinde de olabilir. Ya da sisteme henüz girilmemiş olabilir. Bunları buradan göremem."
"Tamam teşekkür ederim."
Mağazadan çıkıp arabama bindikten sonra navigasyondan sırada ki şubeyi ayarladım.
Bu sabah Arsen ve arkadaşları kampüsün yanında ki mağazalardan birine girmişlerdi alışveriş yapmak için.
Ben de girmiştim peşlerinden.
Yani kendime bir şeyler alırım belki diye işte.
Arsen bir tane elbiseyi çok beğenmişti hatta kızlara ben bu elbiseye aşık oldum demişti.
Kırmızı, cıvıl cıvıl bir elbiseydi ve gözleri parlamıştı ona bakarken.
Ama bedeni kalmadığı için alamamıştı.
Mağazadan çıkarken nasıl yüzünün asıldığını görmek içimi acıtmıştı. Herhangi bir şeyin onu üzmesi beni mahvediyordu. Onun güzel yüzü hep gülmeli, şen sesi etrafa kahkahalar savurmalıydı. Elimden gelen ne varsa onun için yapmak, dünyaları ayaklarının altına sermek istiyordum.
Yaklaşık yarım saatlik bir yolculuk sonrası diğerlerinden daha büyük olan yedinci şubeye geldiğimde burada bulabilmek adına içimden tüm duaları ederek mağazaya girdim ve reyonlar arasından hızlıca elbiseyi buldum.
Görevli kıza gösterdiğimde ellerinde istediğim beden olduğunu söyleyince dünyalar benim olmuştu.
Kız kasa arkasından 34 bedeni çıkarınca onun paketlemesine izin vermeden hediye paketini özenle ben yaptıktan sonra ücretini ödeyip mağazadan çıktım ve okul çıkışına yetişmek için hızlıca arabamı sürmeye başladım.
Bugün vermek istiyordum. Yurda gidince düşünüp üzülmemeliydi. İstediği olmayınca aklına takabiliyordu.
Yedi mağaza gezdiğim için okuldan baya uzaklaşmıştım ve bu yüzden çıkışa yetişmiş olduğumdan emin değildim. Arabamı rastgele park edip fakültenin bahçesine girdim.
İşte oradaydı!
Çıkmak üzereydi. Sanırım bugün şanslı günümdeyim...
"Arsen."
Arsen bıkkınca yüzüme bakıp cevap vermeden yürümeye devam ettiğinde yüzümde ki gülümsememi bozmadan yanında yürümeye başladım.
"Arsen, merhaba. Nasılsın bugün?"
"Seni görene kadar iyiydim."
Onun moralini bozuyor olmak beni çok üzüyordu ama yüzümü düşürmemeye çalıştım. Belki hediyesini görünce tekrar mutlu olabilirdi.
"Şey, ben sana bunu vermek istemiştim."
"İstemiyorum."
"Ama daha bakmadın ki."
"Senden gelen hiçbir şeyi istemiyorum."
Derya, Deniz ve Nehir bana ters bakışlar atıp hızlandıklarında Arsen de onlarla beraber hızlanıp önüme geçmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölünce Sevemezsem Seni <𝓣𝓪𝓶𝓪𝓶𝓵𝓪𝓷𝓭ı>
Genç Kurgu"Benden ne istediğinizin farkında mısınız siz Nazende Hanım?" "Bir anne olarak oğlumun mutluluğunu istiyorum. Arsen, Efdal seni çok seviyor. Benim oğlum ölüyor ve son zamanlarında yanında istediği tek kişi sensin. İsminin anlamını biliyor musun?" "K...
