Reality
WARNING: Smut scenes ahead!
Lutang ako na nagising dahil hindi pa rin talaga mawala sa isipan ko ang aking napanaginipan.
Bakit bigla nalang naging ganon?
Napahilot ako saking sintido dahil bigla nalang sumakit yung ulo ko.
Binuksan ko ang drawer ng aking mini side table upang i-check ang aking mga gamot.
Good thing dahil marami pa ito at mukhang malabo ko pang maubos.
Natatakot ako, I can't afford to go back where I was before lalo na't ngayon ay pakiramdam ko normal and I can co-exist again.
Not in this lifetime. Ayokong iwan si Philip.
Speaking of Philip, ano kayang ginagawa niya ngayon?
Excited ako na bumaba ng kama at lumabas ng kwarto.
Pero nang buksan ko ang pinto, napatalon ako sa gulat at mayroong confetti na nagkalat sa buong paligid.
"Good morning." He said with a husky voice.
"Para sa'n toh?" Natatawa kong ani.
Kinusot-kusot niya ang kanyang mata at humikab pa bago magsalita.
"I want to congratulate you sa pinaka-unang normal day mo." Sabi niya habang mapupungay ang mga mata.
Is this really happening?
Napadako ang tingin ko sa calendar na malapit.
Isang araw lang akong nakatulog.
Words aren't enough how happy I am.
Dahil sa sobrang tuwa niyakap ko ng napakahigpit si Philip, feeling every bit of the moment.
Kumalas si Philip mula sa yakap ko at hinawakan ang aking magkabilang pisngi and stared directly into my eyes.
"I love you, Aurora." He said.
At walang pasabi na sinunggaban niya ko ng halik na kaagad ko namang tinugunan.
This feels like a daydrean. Kung panaginip man ito ayoko ng gumising pa.
I closed my eyes as I felt the desire building up.
He pulled my waist to get me closer to him and I wrapped my arms around his nape to deepen the kiss.
His hands are caressing the curves of my body and felt it trailed towards my front, causing my breathing to accelerate. I suddenly felt a building sensation inside me na ngayon ko lang naramdaman.
A moan escaped my lips when he started massaging them.
What kind of feeling is this? Why does it felt...nice?
Napatigil kami sa aming ginagawa nang biglang tumunog ang aking cellphone.
Napatingin ako sa taong tumatawag and it's Ashley, requesting a video call. Inayos ko muna ang aking sarili bago in-accept ang tawag.
"Hi Ate!" She greeted with so much enthusiasm.
"Kamusta?" Bati ko sa kanya.
"Eto, namimiss na kita ng sobra." She said.
"Wag mo na'kong masyadong isipin pa, ok lang ako. Mag-focus ka nalang sa pag-aaral mo." Ani ko.
"Sorry kung ngayon lang ako nakatawag ate. Sobrang hirap ng college life, mababaliw na ata ako eh."
BINABASA MO ANG
As I Die Awake (Completed)
Ficción GeneralAurora Cortes' life is very far from what you call a fairytale. She has an illness that is always taking every part of her and a family she never imagined. It all felt like dying but your whole consciousness is widely awake. But as destiny starts to...
