Hikayenin başlığından da anlaşılacağı gibi.Bu iki genç evlenmek zorunda kalıyor.Klişe gelebilir.Fakat bu evlilik sefalet ve acı içinde geçiyor.ANGST DEĞİL‼️
Alfa biraz güçsüz olacak.Ama burada devreye yaman mı yaman Omegamız girecek ve Alfasına güç...
Jeonguk dersi dinlemeye çalışırken zamanın nasıl geçtiğini anlayamamıştı.Ders bittiğinde dalgın dalgın yürürken başını kaldırdığında karşısında gördüğü adam onu şaşırtmıştı. "Yongguk?" Üzerindeki koyu mavi ,sarı ayıcıkları olan kazakla çok yakışıklı görünüyordu,uzun boylu alfa.Yongguk sırıtarak elindeki zarfı gösterdi. "Merhaba" Jeonguk başıyla selam verip "Merhaba" dedi zarfa tuhafça bakarak. "Umarım rahatsız etmiyorumdur?" Dedi kaşlarını kaldırarak.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jeonguk başını iki yana sallayıp "Hayır hayır ama ne oldu neden burdasın?" Yongguk elindeki zarfı ona uzatıp "Senin için getirdim" deyip zarfı ona verdi. Zarfı açıp açmamakta kararsızdı. "Bu nedir?" Karşısındaki genç ellerini cebine koyup omzunu oynattı. "Aç da gör" Dedi basitçe.Jeonguk tereddütle açtı zarfı.İçindeki paraları görünce gözleri kocaman açılmıştı.Tam soracakken "Sana iki saniyemi alır demiştim" dedi Yongguk alayla.Jeonguk bu paranın kime ait olduğunu anlamıştı. "N-nasıl?" Yongguk kendini hiç bozmadan "Çok basit.Tek bir yumrukla" dedi tek yumruğunu göstererek.
Jeonguk şaşkınlıkla bakıyordu. "B-bu para benim mi şimdi ?" Dedi beklentiyle.Genç alfa hiç düşünmeden "Tabii lan.Sana vermediği iki aylık maaşın" Jeonguk üzüntüyle bakıp "Ama neden böyle birşey yaptın ki.Başına bela olacak" dedi.Yongguk tekrar elini cebine koyup kendisinden bir iki santim kısa olan alfaya doğru eğilip "Gözlerimin içine bak Jeonguk.Gözlerimde korku barındırıyor muyum?" Bu kendinden emin gözlere hayranlıkla baktı Jeonguk.Bir gün onun gibi özgüvenli bir alfa olabilecek miydi?
Alfa bir cevap alamayınca eski konumuna döndü. "Dövüşe katılmam için mi yapıyorsun bu iyiliği?" Yongguk kaşlarını çatıp "Ne?Ne ilgisi var.Seni dövüşe zorlamayacağımı söylemedim mi?" Dedi hafif bir kızgınlıkla.Evet zorlamamıştı ama son zamanlardaki ilgisi Jeonguk'u böyle düşünmeye itiyordu.
Genç alfa karşısında dikilip "Ben sokakta büyüdüm Jeonguk.İnan bana şuan ne kadar aç olsan da benim kadar aç kalmamışsındır.Sana bakınca kendimi görüyorum nedense.Bu yüzden yardım etmek istedim" Jeonguk onun sokakta büyümüş olmasına şaşırmıştı.Giyiniş tarzı pek de sokaktan gelmiş bir adamın giyinişine banzemiyordu. "Afedersin.Seni üzmek için söylemedim" Yongguk sakin bir gülümsemeyle "Üzülmedim merak etme.Eve neyle gideceksin?" Jeonguk bu soruyu beklemiyordu.Mahçubiyetle bakıp "Şey yürüyerek" Dedi.
Özgüvenli alfa kaşlarını hafifçe çatarak "Yakın mı evin?" Diye sorunca Jeonguk yine mahçup hissetmişti. "Pek değil.Gangnam kavşağının sağındaki 49.sokak" dediğinde Yongguk büyük bir şaşkınlıkla onu durdurup "Buradan oraya yürüyecek misin gerçekten?Gel seni bırakayım" Yongguk bilmiyordu fakat Jeonguk okul günlerinde her gün yürüyordu hemde çoğu zaman aç karnına. "A-ama zahmet vermek istemem.Hem ben alışığım"demişti çekinerek.Yongguk elini omzuna atıp "Yok yok sorun olmaz.Hava çok soğuk gel hadi" dedi.
Arabayı görünce şaşırmıştı Jeonguk. "Sokakta büyüyen biri için bu araba fazla değil mi?" Dedi şaşkınlıkla.Genç alfa yan bir gülüşle ona dönüp "Bana inanmıyor gibisin?" Dedi sorarcasına.Jeonguk ona yalancı demek istememişti.Bu yanlış anlaşılmayı düzeltmek adına "İnanıyorum ama nasıl aldın ki bu arabayı"? Dedi yine çekinerek.Alfa yüzüklü elleriyle yumruğunu gösterip "Dövüşerek" deyip sırıttı.Jeonguk onun bu rahatlığına ve umursamazlığına hayretle bakıyordu.
