Forced Married-Zorunlu Evlilik

Kanlı Para

"Sen de ağladın mı?" Diye sordu sesi çatallaşan alfasına.
Jeonguk güçlü durmalıydı.Bu yüzden başıyla reddetti.Ancak Taehyung çoktan anlamıştı.Onun ağladığını anlayınca daha kötü hissetmiş ve gözlerinde akmak için sabırsızlanan inci taneleri,sonuda bırakıvermişti kendini Taehyung'un pürüzsüz yanaklarından aşağıya.

Günlerdir duygusuzca ortalarda gezen Jeonguk'un tuhaf halleri ve yemek yemeyişi dikkatini çekiyordu Omeganın. "Neden yemedin?" Dedi üzüntüyle bakarken.
"Yedim Tae" Bir kaç parça omlet dışında hiçbir şey yememişti.
"Jeonguk?"
"Hm?" Bu aralar her soruya kaçamak cevaplar veren alfa yine kaçmak için masadan kalkmış ve ceketini yanına almıştı.

"Bu gün kaç dersin var?" Diye sorunca Jeonguk bir an önce cevaplayıp çıkmak istiyordu
"Üç" Dedi besitçe.
Taehyung ise beklentiyle yeniden soru sordu. "Öğlen evde olur musun?" Jeonguk kaşlarını anlamazca çatıp "Neden?" Deyince Taehyung artık tahammül edemiyordu bu gidişata ve
"Ne demek neden? Bu aralar neredeyse hiç eve bile uğramıyorsun Jeonguk?" Diye çıkıştı.Jeonguk hiçbirşey olmuyormuş gibi anlamaya çalışıyordu eşinin söylemek istediğini. "Taehyung ne alakası var şimdi? İşlerim olmasa gelirim"

Taehyung gözlerini devirip yemek çubuğunu eline aldı ve yemeğe devam ediyormuş gibi başını eğdi.Amacı kırılan yüz ifadesini gizlemekti.
"Son zamanlarda işlerin bitmek bilmiyor.Nerede çalıştığını da söylemedin bana?" Dedi başını kaldırmadan.
"Gece kulübünde çalışıyorum Taehyung,başka bi bok yapabiliyor muyum sence?" Taehyung'un sakince konuşmasına rağmen Jeonguk sinirliydi.
Taehyung daha fazla uzatmak istemedi ve kahvaltısına devam etti.Çünkü eğer cevap verseydi konu konuyu aşacak ve tartışmaya başlayacaklardı.Bunun olmasını istemiyordu.Çünkü onunla kavga edemeyecek kadar güçsüz hissediyordu.
Ama kırılmıştı...

Eşi evden çıkar çıkmaz sokağa bakan cama doğru yürüdü.Bir arabaya yaslanmış düzgün giyinimli,otuz yaşlarında yakışıklı bir alfa ilişmişti gözüne.Onu buralarda ilk kez görmüştü Taehyung.Ancak az sonra gördükleri içine adeta bir taş oturtmuştu.

Eşi o adamla ayak üstü bir kaç şey konuşup arabasına binip uzaklaşmıştı.Kimdi o adam? Taehyung,eşinin çevresindekileri iyi tanırdı ama bu adamı ilk kez görüyordu.Tuhafça baktı ve yeniden mutfağa döndü.Bir şeyler yemeye devam edecekken,boğazına dizilen yumru yemek yemesini engelliyor gibiydi.

Akşam olduğunda Jeonguk eve gelmiş ve hiç birşey söylemeden koltuğa atmıştı kendini. "Jeonguk yemek yedin mi?" Her gün aralarında dönen bir kaç kelimelik muhabbet yine başlamıştı.
"Evet" dedi uzanmaya devam ederken.
"Nerde yedin?" Diye sordu Omega ancak alfası yine tek bir kelimeyle
"İşyerinde".Yine de tahammül gösterip sakince sordu.Amacı onunla biraz olsun konuşmaktı.
"Hmm.Yeni işin nasıl?" Dedi normal davranmaya çalışırken.
"İyi işte" deyip geçiştirdi alfa.
Taehyung bu tatsız muhabbeti sürdürmek istemiyordu.Bu yüzden yaptığı makarnadan biraz doldurup yemeye başladı.

Bebeklerini kaybettiklerinden beri,aralarındaki bağ incelmişti sanki.İkisi de çok konuşmuyor,kısa kısa cevaplarla geçiştiriyorlardı birbirlerini.Taehyung bir çok kez konuşmayı denese de eşinden aldığı isteksiz cevaplar,sonunda onu da yıldırmıştı.

Jeonguk'un giderek zayıflayan bedeni ve gittikçe artan iştahsızlığı Taehyung'u korkutuyordu. "Neden yemedin?" Dedi eşine dikkatle incelerken.
"Canım istemiyor " deyip masadan kalktı ve eşinin saçlarından öptü. "İşyerinde atıştırırım bir şeyler" dedi ve kapıya yöneldi.Bu hali omegayı ziyadesiyle üzüyor ve endişelendiriyordu.

Artık Yoongi'nin yanında çalışmıyordu ve bir işi olduğundan da pek emin değildi.Ancak son zamanlarda yaşadıkları yüzünden yeterince üzüntü duyduğunu biliyor ve üzerine gitmiyordu.Belki de onu kapının önünden alan adam yeni patronu veya iş arkadaşıydı.Buna inandırmak istiyordu kendini.