Forced Married-Zorunlu Evlilik

Tam Bir Baş Belası

Taehyung denen omega çocuk karşımda durmuş ve bu sözleri sarfetmişti.

"Hamileyim"

Elindeki kağıdı bana uzattığında tuhafça baktım.Kağıtta yazılan hiçbirşey net olarak belli değildi.Hem ben ne anlardım ki böyle hastahane kağıtlarından.

"Ne bu Taehyung?" Dedim  soğuk sesimle.O da soğuktu.
"Kan testi sonuçları" Kan testi ne demek oluyordu ki?
"Yani?" Dedim bütün cahilliğimle
"Yanisi ne Junkook hamileyim!" Kafam yerinde değildi sanki.Duyduklarımı algılayamıyordum bir türlü.Az önce de hamile olduğunu söylemişti ama bana neden söylüyordu onu anlayamamıştım işte.
"İyi de banane!" Dedim Sakin ve umursamazca.Gözlerini sıkıca yumdu ve dişlerini sıktı.
"Jungkook bu bebek senden!"

Beyninden vurulmak bu olsa gerekti. Onu bir şekilde başımdan atmalıydım.Kendime bile bakamıyorken şimdi karnında kimden olduğu belli olmayan bir bebek ile ona mı bakacaktım.Evet öyle diyordum çünkü kabullenmek istemiyordum.Kolundan sakince tutup onu bir ağacın altına götürüp sırtını ağaca yasladım.Her ne kadar şok geçiriyor olsam da etraftakilere birşey belli etmemeliydim.

Bu mümkün değildi.Çocuğun benden olması imkansızdı.
"Sen benimle dalga mı geçiyorsun be!" Masum ve kocaman gözleriyle bakıyordu. "Neden dalga geçeyim ki?" Onun yalan söylemediği apaçık belliydi ama onu kendimden bir şekilde soğutup uzaklaştırmalıydım.Yoksa onunda hayatı benimle birlikte mahvolacaktı.Yeterince sefalet çekmiyormuşum gibi birde onu kendimle sürükleyemezdim.

"Bak bu bir şakaysa,hiç komik değil tamam mı?"
Ona olan soğuk tavrım onu ürkütmüş gibiydi.Gözlerinin içine bakıyordum.Bu gözlerin yalan söylemesi imkansızdı ama bende onun kadar çaresizdim.
"Yemin ederim şaka değil.Bunun şakası olur mu?"dedi ağlamaklı sesiyle.Haklıydı şuan saçmaladığımın farkındayım.Bir insan tanımadığı birine neden şaka yapacaktı ki? Üstelik böyle ciddi bir konuda şaka yapıyor olamazdı.

O kadar tuhaf hissetmiştim ki söyledikleri komik gelmeye başlamıştı.Histerik bir gülüşle baktım ama o ciddiydi.Karşımda durmuş,karnındakini bana kakalamaya çalışıyordu.Nedenini bilmiyordum ama bir türlü inanamıyordum  işte.Bütün bunların her zamanki kabuslardan olmasını diliyordum. "Taehyung git başımdan.Kimden peydahlandıysan,ona söyle bunları" Bu onu incitse de uzaklaştırmaya yetebilirdi.Tam uzaklaşacakken kolumdan sertçe tutmuştu.Bir omega olarak fazla mı güçlüydü yoksa ben mi zayıftım anlayamamıştım.
"Sen beni ne sanıyorsun be!" Deyip suratıma güzel ellerini çarpmıştı.Biraz sarsılsam da toparlanıp,
"Asıl sen beni ne sanıyorsun?Karşında aptal yok!"

Bu sefer o da çok sinirliydi,kastettiğim şey onu gerçekten sinirlendirmiş olmalıydı.
"Bana bak sözlerine dikkat et tamam mı?Bu çocuk senden!" Tanrım gerçekten çok ciddiydi.Yine de direnecektim.Bunu aklım alsa da bünyem kabul etmiyordu.
"Nerden bileceğim lan benden olduğunu?" Sanırım kaşınıyordum çünkü karşımdaki omeganın gözleri ateş rengine dönüşmüştü bile.
"Çünkü senden başkasıyla birlikte olmadım.Üç hafta önce birlikte oldum seninle değil mi?"

Doğru söylüyordu.Ama bunda benim suçum yoktu ki.
"Evet birlikte olduk ama üzerime atlayan sendin" dedim bilmiş bir tavırla.O da tabiki altta kalmamıştı.
"Beni beceren de sendin.Gayet de memnun görünüyordun" Hem masum,hem de hırçın bir melek gibiydi.
"Bana bak!!" Dedim ama o hiç korkmamış gibiydi.Çünkü sanırım onu gerçekten çok sinirlendirmiştim.Öyle sinirliydi ki Alfa auram bile onu yıldırmıyordu.
Karşımda özgüvenle duruyordu.Kendinden bu kadar emin olması konuşmama engel oluyordu ama ondan Dna istersem bütün yalanları ortaya çıkabilirdi.Yalan diyordum çünkü bütün bunların bir yalan olmasını umuyordum.

"DNA istiyorum"
İşte bunu reddederse o zaman belli olacaktı herşey.Bu sefer özgüvenle bakan bendim. Kaşlarını kaldırıp alay eder gibi "Tamam" dedi bir çırpıda.Mırın kırın etmesini bekliyordum ama malesef dualarım yine kabul olmamıştı.
Ahh Tanrım! İnanamıyordum.Hiç düşünmeden kabul etmişti.