Taken By The Beast || YoonMin || TŁUMACZENIE

• T H I R T Y T H R E E •

– Czego chcesz, Jungkook? pyta Yoongi niskim i chrapliwym głosem. Najwyraźniej nie ma w nim żadnych emocji.

„Chciałem z tobą porozmawiać o czymś, co od tamtej pory chciałem zrobić”.

Yoongi nic nie mówi i słucha.

"I zdecydowałem się na to." Jungkook zachichotał.

"I co to jest?" Yoongi pyta a Jungkook tylko uśmiechnął się do Yoongiego. "Zwalniam się."

- No to wyjdź. Nie potrzebuję cię tutaj. Yoongi zaśmiał się gorzko.

„I zabieram ze sobą Jimina”. Jungkook krzyżuje ramiona. Oczy Yoongiego rozszerzyły się, gdy szybko usiadł. Jego serce zatrzymało się i poczuł, jak jego wnętrzności wpadają w niekończącą się otchłań.

"Co?"

„Zabieram Jimina do domu, do Busan”. Powtórzył: „I wydaje się, że i tak chce ze mną jechać”.

Yoongi siedział w milczeniu, nie chce, żeby Jimin odszedł. Kiedykolwiek. Ale co, jeśli Jimin to zrobi. Nie może go powstrzymać.

– I tak nie jest tu szczęśliwy, prawda? – W każdym razie jest szczęśliwszy z Jungkookiem.

'...Nie potrzebuję go.' myślał.

"Więc idź!" Yoongi warczy „Weź go za wszystko, na czym mi zależy! Zabierz go i siebie, kurwa, z mojego pola widzenia!” Lekko krzyknął: „I tak nie potrzebuję was dwojga w moim życiu!”

- I będziemy! Nie potrzebujemy cię też w naszym. Jungkook prychnął przed wyjściem z pokoju. Yoongi po prostu wpatrywał się w miejsce, w którym stał Jungkook bezmyślnie. Nie zauważył, że łzy już spływają po jego policzkach bez przerwy. Kładzie twarz na dłoniach, wypuszczając wszystkie łzy. Nigdy nie płakał nad kimś tak bardzo, odkąd mama go opuściła.

•••

Jimin tym razem siedział sam na altanie ~ tak naprawdę myślał o czymś wcześniej, ale teraz przypomina sobie tylko głupie rzeczy.

„Czy ty kurwa wiesz, jak długo czekałem?!” Yoongi jęknął „Na zawsze!”

Jimin zachichotał, przypominając sobie, jak zabawnie zachowywał się Yoongi, kiedy był pijany.

Pamiętał, jak poczuł na ramieniu małe kropelki łez, zanim zobaczył płaczącego Yoongiego. Pamiętał, jak delikatnie wycierał je wierzchem palca, a Yoongi automatycznie przysuwał się do niego, zanim owinął ramiona wokół jego talii.

Samo przemyślenie tego sprawiło, że serce Jimina zamarło i poczuł dziwne uczucie w żołądku.

"Przykro mi." powiedział cicho.

„Byłem wredny i okropny… I nie zasłużyłeś na nic z tego”.

... „Wybacz mi, Jimin”.

„O Boże… ja… lubię cię, Jimin”. Yoongi mruknął: „Tak bardzo cię lubię, może nawet cię kocham!”

„I nie mogę się powstrzymać, ale czuję się zazdrosny, ilekroć ty i Jungkook robicie słodkie rzeczy, które chcę z tobą zrobić!”

„…tak, nieważne. Usiądź”.

„A-czy na pewno…”

„Po prostu jedz już, kurwa, !”

"T-YAH! PROSZĘ NAUCZYĆ SIĘ, JAK PUKOWAĆ!" – wrzasnął Jimin.

„To jest mój dom, mogę wtargnąć do dowolnego pokoju, kiedy tylko zechcę”. Yoongi mówi, rzucając mu piorunujące spojrzenie „plus drzwi były otwarte, nawet ich nie zamknąłeś”.

„To wciąż nie daje ci wymówki, żeby nie pukać!” Jimin syknął, Yoongi tylko przewraca oczami.

Pamięć o tym wszystkim sprawiła, że ​​serce Jimina zatrzepotało. Uśmiechał się głupio jak idiota, wspominając wszystko, co zrobił z Yoongim. W jakiś sposób podziwia, jak Yoongi potrafi być, kiedy był szalony.

Kiedy był cały miękki, Kiedy był słodki.

Myślał o każdym drobiazgu o nim

jak jego oczy są pięknymi, brązowymi kulami, jak jego żywe, miętowe włosy uzupełniają jego jasną, słodkobiałą cerę, jak słodko wykrzywia usta, kiedy się uśmiecha, jak jest taki uroczy, kiedy śpi, jak cenny jest, kiedy okazuje dobroć i w zasadzie on po prostu zakochał się we wszystkim, co dobre w Yoongim.

Duży albo mały.

Na początku zapomniał o tym, co im się przydarzyło – jakby to nigdy nie miało znaczenia.

A te uczucia po prostu wydzielają dziwne uczucia w żołądku.

On nie jest zakochany, prawda?

'Ale już.'

- Muszę... chyba po prostu za nim tęsknić.

...ale nie jest normalne, żeby tak dużo o nim myśleć.

Ale zanim zdążył myśleć dalej, Jungkook szybko do niego podbiegł.

„JIMIN-AH!”

"MAM CI COŚ DO POWIEDZENIA!" Jungkook krzyczy podekscytowany

_________________________________________

Każda gwiazdka i komentarz motywują mnie do tłumaczenia kolejnych rozdziałów! Proszę zostaw coś po sobie