32🍂

634 118 15
                                        

Zhan's POV

මේ ලෝකෙ ඉන්නෙ තනිකරම කළුවත් සුදුවත් චරිත තියන මිනිස්සු නෙමෙයි....

ඔයා මං අපි හැමෝම අළු චරිත .....

ඉතින් කෙනෙක් හම්බුනොත් සුදු චරිතයක් විතරක් තියන....

ඔයා පුදුම වෙනවද....

මේ ලෝකෙ ඇත්තටම තනිකරම සුදු චරිත තියෙන්නම බැරිද...එයත් එහෙම කෙනෙක් වෙන්න බැරිද...

ඔයා එහෙම හිතයි නේද....

මටත් මුලදි හිතුනෙ ඒ දේමයි....

ඒත්........

මගේ යටි හිත කිව්වෙම පේන තනි සුදු චරිතෙ ඇතුළෙ නොපෙන්වා හංගන් ඉන්න තදම තද කළු චරිතයක් ඇති කියලා...

ඔව් හරි...

අන්තිමට මගේ උඩ හිත යටි හිතට පැරදුනා....

Zhao Kuan

මගෙ ජීවිතේ මගේ ඇස් වලින් තමන්ගෙ කළු චරිතෙ හංගලා සුදු චරිතයක් විතරක් මවා පාලා මගේ හිතේ ඉඩක් ගන්න දගලපු .....

කවුරු කියලද මං කියන්නෙ....

මැරයා...

නෑ ඒ නම ගැලපුනත් ගැලපෙනම නම ඒක නෙමෙයි ....

ඔව් ඒ මාරයෙක්....

මාරයෙක් මගෙයි මගේ ලියෝගෙ ජීවිත වලට ආපු මාරයෙක්... අපේ ලස්සන ලෝකෙ බිදි බිදි ගොඩනැගෙද්දි ලස්සනට හදන් ගියපු අපේ මාලිගාව ආයමත් පොලොවටම සමතලා කරපු මාරයා ඒ...

හරියට වෙරළ වැල්ලත් එක්ක හදපු මාලිගාවක් කඩන්න මොකුත් නොදන්න ගානට එන රැල්ල වගේ...

Zhao කරෙත් ඒකමයි...

වෙරළවත් රැල්ලවත් කවදාවත් එකිනෙකාට ආදරේ කරන්න නැතුව ඇති... කවියො කොහොම කවි කිව්වත් රැල්ල කරන්න ඇත්තෙ අහිංසක වෙරළට රිද්දන එක විතරක්ම වෙන්න ඇති... ඇවිත් ඇවිත් යන යන පාරට වෙරල කොච්චර අඬන්න ඇත්ද තනියම... මං ඉස්සර ඉදන්ම රැල්ලට වෛර කරා... වෙරළට රිද්දනවට...

ඒත් වැල්ල...

වැල්ල කවදාවත් වෙරළ දාලා ගියේ නෑ... වෙරළ වෙන කෙනෙක් වෙනුවෙන් තමන්ගෙ ඇස් රිදෙනකම් බලන් ඉද්දිත් .... ඒ හිතේ කොනකවත් තමන් නැති බව දැන දැනත් වැල්ල හැමදාමත්  සීතලෙන් ගුලි වෙලා අඬන වෙරළ උණුසුම් කරා නිහඬවම වෙරළටවත් නොදැනෙන්නම වැල්ල කරේ වෙරළ රැකපු එක....ඇත්තටම තනි වෙලා තිබ්බෙ වෙරළ නෙමෙයි වැල්ල....

🖤🥀  I 🥀hate 🥀my 🥀destiny🥀🖤 (Yizhan ☑️)Where stories live. Discover now