Menekşe

🌸5🌸

Merhaba...

Umarım iyisinizdir.

Okumaya başlamadan oy vere bilir misiniz?

Bu arada takipçi sayım çok az. Beni takip edip önerirseniz minnettar olurum 😍🌸😘

İyi okumalar....

İlk 10 bölüm yazardan yazılıyor, fakat 11. bölümden itibaren Leyla'dan devam ediyor. Boş vakit bulduğum an ilk 10 bölümü de Leyla'dan yapacağım.

🌸🌸🌸

Leyla balkonunda oturmuş güzel havanın keyfini çıkarırken artık buraya taşınalı üç hafta olduğunu farketti. Bugün günlerden pazardı ve Leyla da gününü evde oturmakla değerlendiriyordu.

Demirhan'a hediyeyi vermesinin üzerinden iki hafta kadar geçmişti ve o günden beri onu görmüyordu. Yoğun çalıştığını farkediyordu Leyla. Fakat altında yatan sebepleri de merak etmiyor değildi.

Çoğu zaman Gül'lerle birlikte vakit geçiriyordu Leyla. Artık onları kendisine yakın arkadaş bellemişti. Bazen akşamları her zamanki gibi pastanede oturuyorlardı, fakat Demirhan katılmıyordu.

Kapının çalmasıyla yerinden kalkarak odasına girdi ve "Gel," diye seslendi.

Az sonra annesinin heyecanla içeriye girmesini izledi.

"Hadi hazırlan Leyla. Gidiyoruz," diyen annesine şaşkınlıkla baktı Leyla. "Nereye?"

"Güne. Fatma teyzenler de gün var." Leyla kaşlarını çattı. Allah aşkına Leyla ne zaman güne gitmişti ki, şimdi de gitsin? İşin garip tarafı annesi de öyle şeylere katılmıyordu.

"Anne! Ne günü Allah aşkına? Sen öyle yerlere gitmiyordun ki?"

"O önceydi kızım. Hem önceki mahallemizde gudubet kadınlar vardı. Hiç çekemezdim onları. Ama burada tadını aldım bir kere," diye heyecanla konuşan annesine göz devirmek istedi Leyla, fakat annesi kararlı gözlerle devam etti. "Ve sen de geleceksin!"

Leyla gözlerini kocaman açarak annesine baktı. Hiç istemiyordu gitmek. Onca kadının arasında ne yapacaktı Leyla?

"Anne ne yapacağım ben orada? Lütfen , sen yalnız git."

"Ben anlamam Leyla. Hemen hazırlanıyorsun! Yoksa babana senin evlenme yaşının geldiği konusunda bir şeyler çıtlatırım!" Annesinin tehdidiyle Leyla , şaşkınlıktan dilini yutacaktı.

"Anne!" diye cırlayarak resmen Derya hanımın hemen karşısında durdu. "Yapamazsın!"

"Öyle bir yaparım ki!" Derya hanım kendisinden emin konuşunca Leyla da kollarını göğsünde kavuşturarak kaşını kaldırıp annesine baktı.

"Babam küçük kızına kıyamaz! Gitmiyorum anne!" Kararlılığını bildirdiğinde annesi de homurdanmaya başlamıştı. "İyirmi beş yaşında küçük mü olur?!"

Leyla anlamıyordu annesini. Ne olacaktı yani? Leyla oraya gidince nasıl bir şey olacaktı ki, annesi bu konuda ısrar ediyordu.

"Sen daha babanın üzerindeki değerimi bilmiyorsun galiba kızım," diyen annesine bakan Leyla , aklına fesat düşüncelerin gelmesine engel olamadı.

"Anne ya! Orada sıkılırım ben!"

"Gül'leri de çağır. Sıkılmazsın."

"Tamam!" Leyla ofladığında Derya hanım da zafer kazanmış gibi kızının odasından çıktı.

Annesinin çıkmasının ardından Leyla mutsuzca yatağına oturarak telefonunu eline aldı. Hızlıca Gül'lerle olan gruplarına girdi.

Menekşe'nin kızları adlı grupları vardı. Leyla aslında onların kendisini böyle hızlıca benimsemesini sevmişti.