Parçalardan Bütüne (b×b)

Yeniden

1 ay sonra

Bulut

Karşımdaki saatin yelkovanının ilerleyişini izlerken kafamdaki düşünceleri toplamaya çalışıyordum. Ne zaman bu yola girmiştim? Yaptıklarım mantıklı mıydı? Her şeyi salmam ve burada olmam...

Gözlerimi saatin üzerinden çekip etrafıma baktım. Her gün geldiğim ve artık ezberlediğim beyaz duvarlarda, beyaz perdelerde göz gezdirdim. En son gözlerimi yatakta yatan Aras'a çevirdim. Aras'ın uyanmasını bekleyeli 1 ay olmuştu.

Bu hastanenin iğrenç kokusu ve ruhumu acıtan Aras'ın görüntüsü...

Zor geliyordu artık.

-Ne zaman uyanacaksın Aras, dedim.

Ve her zamanki gibi ona neler yaptığımı anlatmaya başladım.

-Bugün okuldaydım, her zamanki gibi. Ayrıca deneme sınavı olduk ve eminin yine iyi bir derece çıkarmışımdır. Açıkçası denemeye falan girmek istemedim çünkü bir an önce yanına gelmek istiyordum. Sonra düşününce, eğer senin için derslerimi aksattığımı öğrenirsen üzüleceğini fark ettim fakat artık dayanamıyorum Aras. Uyan artık. Doktorlar birkaç hafta içerisinde uyanacağını söylemişlerdi. Sen ise hâla uyanmadın. Korkmaya başladım. Ben seni her şekilde kabul ederim. Sonum olsa bile seni bırakmak istemiyorum. Seni seviyorum. Bu yüzden artık uyanmalısın.

Son cümlelerimi söylerken ağlamaya başlamıştım. Belki de benim yüzümden o kadar dalgındı ve ters yola girmişti. Hıçkırarak ağlamaya başladım. Artık dayanamıyordum.

✨✨✨

Can

Sürekli hastaneye gelmek işlerimi aksatsa da Aras için her şeye değerdi. Bunu biliyordum. Onu hastanede kanlar içinde bulunca delirmiştim.

Arabasına çarpan adamı bulup gebertmek istedim fakat Aras'ın adamın önüne çıktığını öğrenince pek bir şey yapamadım.

Dikkatsizliğinden miydi, yoksa pes mi ettin? Belki biraz ikisi birden..

Aras'ın odasının kapısına gelince yine gözleri kıpkırmızı Bulut'u gördüm. Hep geliyordu ve hep ağlıyordu.

-Naber maviş, diye gülümsedim.

-İyiyim, Can. Senden naber, dedi Bulut gülümsemeye çalışarak.

-Bekle beni hemen geliyorum, dedim ve hızla Aras'ın odasına girdim.

-LAN ASLANIM, HALA UYUYOR MUSUN? GÜZEL GÖTÜN DÜZLEŞTİ BE YAVRUM. KALKSANA ARTIK.

Uyuduğu için belki beni duyamaz diye düşünüyordum, bu yüzden hep bağırıyordum. Başta doktorlar ve hemşireler çok şikayet etti ve açıklama yapmaya çalıştı. Sonra vazgeçtiler. Ben bağırmaya devam ettim. Ona ulaşabilmek için, kıçımı yırtarak bağırmam gerekse de bağırırdım.

-ARAS, İŞLER YOĞUN. SENİ BEKLİYORUM. BULUT DA SENİ BEKLEYİP DURUYOR VE ÇOK AĞLIYOR. BİL İSTEDİM. ONU ÜZMEK İSTEMEZSİN, BUNU BİLİYORUM. UYAN LAN ARTIK, UYAN!

Aras olmadan bir hiç gibi hissediyordum. Hep böyleydi. Sadece onunla tanıştıktan sonra boş beleş bir adam olmaktan çıkmıştım.

-Tanıştığımızda nasıl kızgın ve kırgındın, sanki bugünmüş gibi hatırlıyorum. Bana sadece "hayat çok acımasız" demiştin. 10 yaşındaki bir veledin bu kadar yıkılmış olması bir tık komik gelmişti. Bana her şeyin komik gelmeye başlaması, seninle tanıştıktan sonra oldu. Sayende her şeyde gülecek bir bok buldum. Fark ettiysen bağırmıyorum. Bağırsam da bağırmasam da aynı olduğunu biliyorum. Sadece kulaklarını sikmek istiyorum. Bu da benim intikamım. Her neyse Aras, sen artık o küçük çocuk değilsin. Ne pes edebilirsin, ne de dikkatsiz davranabilirsin.

Nazikçe Aras'ın elini tuttum.

-Büyüdün, geliştin. Aşık oldun. İyice yakışıklı oldun. Uyanınca sana sımsıkı sarılacak iki insan var. Onları üzmeye hakkın yok. En azından şimdilik.

Bir süre sessizce Aras'ı izledim. Sonra elini bıraktım ve kapıya yaklaştım.

-UYAN LAN ARTIK, BULUT ÇOK ÜZÜLÜYOR. SENİ SEVEN İNSANLARI BU KADAR ÜZME PİÇ.

Konuşmam bitmişti. Derin bir iç çektim.  Kapıyı açtım.

Gülümseyerek bana bakan Bulut'un omzuna elimi koydum.

-Hadi şu hastaneden çıkalım artık, derken Bulut'un arkama doğru gözleri parlayarak baktığını gördüm.

Kafamı çevirdiğimde gözlerime inanamadım. Aras gözlerini açmıştı. Ve gözlerini açar açmaz ilk sözlerini söyledi.

-Bir rahat bırakmadın, kafamı siktin.

.
.
.
.
.
.
.
.

Selamlar geri geldim. Elimde bölümüm vardı ama hiç atamadım. Bilmediğim bir nedenden dolayı korkuyordum. Şimdi tüm korkularıma rağmen bu bölümü salıyorum. Eğer hâla okuyan birileri varsa öncelikle özür diliyorum sonrasında teşekkürlerimi sunuyorum.. ❤️🤍💛🧡