Aras
Ya rüyaydı ya da gerçekti, bilmiyorum ama Bulut'un bana "seni seviyorum" dediğini duymuştum.
Aynı zamanda geçmişteki anılara takılı kalmışken beni bu anılardan çeken cümleydi.
Ya bana denilen her şeyi duydum ya da her şey rüyaydı.
Ben gerçekliği sorgulamaya başlamışken kapım tıklatıldı. İçeriye tüm güzelliğiyle girdi Bulut. Gözlerimi ilk uyandığımda ağlayarak kaçmıştı.
-Yanıma gelmene sevindim, dedim gülümseyerek.
O da bana gülümsedi ve yavaşça yanımdaki sandalyeye oturdu. Biraz zorlanarak elimi kaldırdım. Dizlerinin üzerindeki ellerini kapattım. Elleri küçücük ve sıcaktı.
-Bir elim iki elin kadar, dedim.
Yine sadece gülümsedi.
Gülümsedim.
Derin bir nefes alıp verdi ve konuştu.
-Aras, ben sana içimdekileri söyleyemeden beni bırakıp gideceksin sandım. O kadar korktum ki.
-Ama gitmedim, değil mi?
Bu soruma gözleri dolu dolu bir şekilde kafa sallayarak cevap verdi.
-İşte gözlerim açık bir şekilde karşındayım. İçindeki her şeyi söyleyebilirsin, dedim ve kulaklarına kadar kızarışını izledim.
Çok sevimliydi. Çok güzeldi.
-Ben... Ben seni...
Derin bir nefes aldı.
-BEN SENİ SEVİYORUM VE HER ŞEYİNLE SEVİYORUM. SENDE BENİ SEVİYORSAN SEVGİLİ OLALIM VE TEKRAR MİDYE YİYELİM. HEM SÖZÜN DE VAR. LÜTFEN BENİ BIRAKMA VE HEP YANIMDA OL.
Gözlerim faltaşı gibi açılmıştı. O denli şaşkındım ki. Bağırmasına, cesurca içindekileri saçmasına ve midyeye...
Evet midyeye bile şaşkındım. Sanırım bilinç akışı yapmıştı. Midye... Tabi ya midye...
Hayatımın hiçbir alanında onun gibi hislerimi dile getirememiştim. Onu yalnızca sevmiyordum. Ona hayranlık da duyuyordum. Her şeyiyle muhteşemdi. Gözyaşları, bedeni, gözleri, saçları, dudakları, cesareti, karakteri...
O gerçekten mükemmeldi. Peki ya ben?
-Aras, bir şey demeyecek misin?
Doğru ya karşımda. Benden bir cevap bekliyor. Yanakları al al bir şekilde dudaklarını ısırıyor ve öylece bana bakıyor.
Duramıyorum. Bu çocuk karşımdayken sakince duramıyorum.
Bulut'un bakışları üzerimdeyken yattığım yerden doğruldum.
-Yaklaş, dedim sessizce.
Anlamsızca suratıma baktı ve suratıma doğru yaklaştı. Nazikçe başını tuttum, dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Donup kaldığını fark edince kafamı geriye çektim. Masmavi, derin gözlerine baktım. Şimdi o şaşkınca bakıyordu.
-Seni ilk gördüğüm andan beri seni istiyorum. Bende seni seviyorum ama bu kelimelerin hislerime yetebileceğine inanmıyorum, dedim.
Bulut şaşkınca bana bakmayı sürdürürken konuşmaya devam ettim.
-Sana seni ne kadar sevdiğimi göstereceğim. Sen bunu yanıma gelerek, uyanmamı bekleyerek ve nezaketinle gösterdin. Bende sana göstereceğim. Göreceksin, Bulut'um. Seni ne kadar çok sevdiğimi göreceksin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Parçalardan Bütüne (b×b)
Ficción GeneralGökyüzündeki bulutlar kadar gerçek, yıldızlar kadar parlaksın. Sönmüş kalbimi canlandıran ateşimsin. En büyük sevincim, en acı hüznümsün. Bırak kendini sevgilim, bizi güller büyütsün.
