(Background music: THOUSAND YEARS)
🎶🎤Heart, beat fast
Colors and promises
How to be brave, How Can I love
When I'm afraid to fall…🎶🎤-at nagpatuloy lang ang kanta
As the wedding song, sung. Nakangiti lang akong nakatingin sa mala-diyosang babaeng naglalakad ngayon in the aisle.
[–PAST: MONTHSS AGO…–]
"Hindi mo ba sasabihin sa kanila ang totoo??. Specially sa boyfriend mo??"
I looked at my mom…
"Ma, sasabihin ko naman sa kanila. Pero hindi pa ngayon"
Umupo ito sa harap ko
"Kung hindi ngayon anak, kailan pa?? Matagal mo na yang tinatago sa kanila!. Tandaan mo anak. Nasa huli ang pagsisisi!"
I smiled weakly to her. And she hold my both hands…
"Anak. Tanggap na tanggap ko si Lance. And I support sa ano mang relasyon niyo. Pero anak. Ikaw ang hindi tanggap, sa pamilya. Especially to his parents. Kung sasabihin mo sa kanila ang totoo, baka tanggapin ka na nila"
"Pero mi!. Baka magalit po sila at si Lance! Kapag malaman nilang nagsisinungaling ako!. Niloko ko sila!!"
"Kung tunay kang mahal ni Lance anak, maiintindihan niya at tatanggapin niya!. Ganyan ang tunay na pagmamahal"
Napaisip-isip naman ako sa sinabi ni mommy…
Ilang segundo ay biglang nag-ring ang phone ko. At kinuha ko ito kaagad
And I was tulala sa kung sino ang tumawag…
"Mi, si Tita!"
"Sagutin mo. Sabihin mo na sa kaniya!"
My hands was shaking as I answer the call…
At inilagay ito sa tenga ko…
[Hello iho, Carl!]
"Yes po Tita, ako po ito"
[Iho, magkita tayo bukas. May sasabihin ako sa'yo. Ite-text ko na lang sayo kung saan]
"Sige po Tita. Tita, may sasabihin po ak–"
Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng ibinaba na niya…
"Anong sabi niya anak??"
___
(~KINABUKASAN~)
I am here na sa front ng coffee shop kung saan kami magkikita ni Tita
Kaninang umaga pa nga ako kinakabahan
'Ano kaya ang sasabihin niya sa akin?'
Binuksan ko na ang pinto. At tsaka pumasok na
Pagpasok ko palang ay kitang-kita ko na si Tita na nakaupo sa may dulo at may hawak na newspaper
Huminga muna ako ng malalim at naglakad na din patungo sa puwesto niya
*Dug
*Dug
*Dug
Habang naglalakad ako ay bumibilis din ang tibok ng puso ko
'Hindi ko kaya tohh!!!. Mag back-out na lang kaya ako??'
'Tama!!. Ang galing mo talaga Carl!'
Tatalikod na sana ako ng…
"Carl!!. Nandiyan ka na pala!" tawag niya
Dahan-dahan naman akong tumingin sa kaniya…
"Hi po Tita!. Good morning!"
"Good morning din iho. Can you take your seat??"
Umupo naman ako gaya ng sinabi niya…
___
"Iho, sorry. Were very very want to say sorry sa'yo. Sa mga masasakit na salitang sinabi namin, sa mga ginagawa namin sa'yo. I'm so sorry iho!!" humihikbi na si Tita habang sinasambit niya yun
Tears began to fall…
I didn't expect na ganito ang mangyayari…
"Sorry sa lahat Carl!. Tanggap ka namin pero. Ayaw ko na maging kayo ng anak ko!. Gusto rin naming magkaroon ng apo Carl!. Si Lance lang yung, kaisa-isa naming anak!!"
"Eh Tita, puwede naman po kaming magka-anak ni Lance eh!. Marami na pong ganyan!!"
"Pero, babae ang gusto namin Carl. Ang mapapangasawa niya, magmamahal sa kaniya at mag-aalaga sa kaniya. Babae. At hindi lalaki!!"
My tears came out na talaga. Hindi ko kayang pigilan pa ang mga luha ko…
"Tita may gusto po sana akong sabihin sa in–"
Hindi ko naman natapos ang sasabihin ko ng nagring ang cp niya
"Wait ha??. I answer this!" aniya tapos pinahidan niya muna ang mga luha niya
"Sasabihin ko na kay Tita ang totoo" bulong ko
Ilan sandali din ay bumalik ito sa akin…
"Sorry Carl. Pero I have to go!"
"Tit–"
Hindi ko naman din natuloy ng umalis na siya…
___
I am now walking na mag-isa na tulala dito sa park…
And para akong tinutusok ng libo-libong karayom sa nakita ko…
And tears came out again…
Si Lance lang naman ang nakita ko at yung babae na magka holding hands. Tapos nagtatawanan pa…
"Carl??"
Ng makita nilang nakatingin ako sa kamay nila ay binitawan din nila ito…
"Babe I explain!"
Tiningnan ko si Lance sabay ngiti habang tumutulo pa din ang mga luha…
"Babe" he said again
Tiningnan ko naman yung girl. Ang ganda niya. SOBRANG ganda!!
Tapos ngumiti ako pareho sa kanila…
"No need to explain babe!. Tanggap ko na. Malaya ka na"
I looked again to the girl and hinawakan ang kamay niya
"Hi!. Kahit hindi tayo magkakilala, alam ko at nararamdaman ng puso kong mabait ka. Aalagaan mo si Lance ha?? Bigyan mo siya ng masaya at masaganang pamilya. Maging mabuti ka sanang asawa at ina sa mga anak niyo"
Binitawan ko na din ang kamay niya. At pinahidan ang luha ko
[–END OF PAST–]
And that was my heartbreak past…
🎶🎤I have died everyday, waiting for you
Darling, don't be afraid, I have loved you for a thousand year
I'll love you for a thousand more🎤🎶
Parang hindi naman bagay sa akin ang kanta!
Pinahidan ko na ang luha ko. Na kagagawan kanina, dahil naalala ko naman ang past ko
Pero until now, ansakit pa din. Sobra!
Tama nga yung sinabi ni mommy "Nasa huli ang pagsisisi"
Tsaka, imbitado pa talaga ako sa kasal nila…
I am they're Best Man…
At ang sekretong gustong-gusto ko nang sabihin sa kanila ay…
I Am!…
…
…
…
I Am a TransMan…
__~END OF THIS STORY~__
