Kabanata 04

119K 2K 114
                                    

Kabanata 04

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Kabanata 04

THE first thing that I saw when I opened my eyes was Llander who was peacefully sleeping beside me.

Napangiti ako. Remembering all the things that we did last night.

I know na hindi dapat iyon nangyayari between the two of us kasi wala namang kami pero kasi ginusto ko din. Wala naman akong boyfriend and wala siyang girlfriend. Iyon na lang ang pinanghahawakan ko, na as long as wala naman kaming tinatapakan na tao then okay na ito sa akin.

I just don't wanna lose him, kaya siguro pinipilit ko na pigilan itong nararamdaman ko.

I like him but I don't think he likes me. Everytime I get a chance na umamin lagi nalang parang may humihila sa dila ko pabalik. Natatakot ako. What if ayaw nya no'n? Takot siya sa commitment, e. Iyon ang laging sinasabi niya na the only thing that he can offer is sex and nothing else.

Sinubukan kong hawakan ang buhok niya dahilan para magising siya.

"Good Morning." bati ko sa kanya.

I smiled a little. I am just so happy right now.

"Anong oras na?" tanong niya at bumangon.

Tinignan ang orasan sa gilid.

"Shit, late na ko." mabilis siyang tumayo, kinuha ang towel at bag niya bago pumasok sa CR para maligo.
He's only wearing his boxer shorts. Mas malaki pa iyong pwetan niya kaysa sa akin.

What a nice view.

Gosh, ang manyak mo na, Revian. Wag ka ngang ganyan.

Bumangon na din ako at inayos iyong kama ko. Kinuha ko ang t-shirt niya at sinuot iyon sa akin.

Pumunta ako sa kusina para magluto ng breakfast at magtimpla ng kape para sa aming dalawa.

Pagkalabas niya ay naka-bihis na siya, he was brushing his hair using a towel tapos ay umupo sa sofa at sinuot na iyong sapatos niya.

"Una na ako." paalam niya.

"Mag-almusal ka muna." sabi ko nang tumayo na siya.

Sayang kasi iyong niluto ko and baka magutom siya. Hindi pa naman siya sanay na hindi nagka-kape sa umaga.

"Hindi na. Ayokong ma-late. Salamat, Revs." sagot niya naman.

"Tawagan mo ko kapag hindi ka busy." habol ko sa kanya nang makalabas na siya sa apartment.

Tinitigan ko iyong dalawang tasa ng kape na natimplahan ko na at iyong almusal na niluto ko.

Tumakbo ako papunta sa bintana at sinilip siya. Nakaalis na iyong motor niya

Desidido talaga 'yon para sa pangarap niya and gusto ko na nandito pa din ako hanggang sa matupad niya iyon.

***

Lost in Translation [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon