No 404/ AYBER

5

Hemen hikayeye geçiyorum ama şunu da söylemeden geçemeyeceğim eğer iyi ya da kötü yorum yapmacaksanız bitireceğim hikayeyi. Çünkü beğeni ve yorum çok az .

"Aybike hadi arabaya ben geleceğim birazdan tatlım"

Ben olayın şokuyla dona kalmıştım. Berk'in "hadi!" Demesiyle kendime geldim. Hemen ayağa kalkıp dışarı kapının önündeki siyah lüks spor arabanın ön koltuğuna oturdum.

10 dakika geçti ama Berk hala içeriden gelmedi. Merak etmiştim, arabadan inip içeriye geri girdim.

Berk amcamı dövmeği bırakmıyordu. Berk " sen bir daha bu kıza dokunamayacaksın!" Dedi ve elini burkup kırana kadar bırakmadı.
Amcam "ah! Bırak beni manyak!"diyordu.

" Berk dur!" Dedim Berk'in kolundan tuttum. "Berk lütfen bırak artık. Bayılacak şimdi! Hadi gidelim ne hali varsa görsün!" dedim. Berk'in kolunu tutan elimi biraz daha sıkarak"lütfen" dedim.

Berk sonunda amcamı bıraktı tam giderken de karnına bir tekme attı.

Berk'in arabasına binip İstanbul'a doğru gitmeye başladık.
Berk" neden mesajlarıma bakmadın? Ya bulamasaydım seni? Ya sana bir şey olsaydı?!"dedi.

Ben titredim bir anda. Korkmuştum bağırmasından. Oda fark etmişti ki arabayı sağa çekip bir anda ellerimi tutu. Hiç beklemiyordum.

Berk " affedersin hala sinirliyim de" dedi ve ellerini ellerimden çekip arabayı sürmeye devam etti.

Ben merakla "Nereye gidiyoruz?" Diye sordum. Berk "İstanbul'a şimdi bir şey sorma ,sen uyu" dedi.

Bir benzin istasyonuna gelmiştik. Berk markete gitti hem de arabayı full doldurdu.

Geri geldiğinde elinde peçete vardı ve bir poşet yemeği arka koltuğa koyup bana yaklaştı.

"Berk... ne yapıyorsun?" Dedim biraz ondan geri çekilip. Berk "dur bişey olmayacak sadece dudağın..." değip farkına bile varmadığım dudağımın kenarından akan kanı temizledi. Ama çok yakın olduğumuz için kalbim deli gibi atıyordu. Geri çekildiğinde "teşekkürler" dedim. Tabi utancımdan kızarmıştım.

Kısa bir süre sonra Berk konuşmaya başladı " Aybike ben hatırladım"

"Neyi Berk?"

Berk bana biraz bakıp yine yola döndü ve "o geceyi bundan 1 ay önceki gece"dedi.

Ben inanamamıştım cidden hatırlamış mıydı?! Her şeyi mi? Derken Berk tekrardan konuşamaya başladı "o sabah aynanın önündeki kızda sendin? Değil mi kırmızı elbiseli?"dedi bana bakarak. Ben kafamla 'evet' anlamında salladım.

Berk devam etti lafına " Peki sen... hatırlıyor musun?"

Devamını da yakında atarım. Beğendiğiniz ya da beğenmediğiniz bir şey varsa yazın artık yoksa hikayeyi bırakacağım.

İyi günler