Aradan 1 hafta geçmişti. Aybike o günden sonra Berk'in yüzüne bakamaz oldu. Hastanede geziniyor, Berk'in odasına sadece Berk yemek yerken geliyordu. Çünkü Berk yemekleri beğenmiyor, "Aybike yedirirse yerim" dediği için bu şekilde Aybike'nin kaçmasına engel oluyordu. Ama Aybike bir yolunu bulup kaçıyordu.
Aybike'nin anlatımıyla,
Berk'in bütün eşyalarını topladık ve korumalara verdik. Odadan çıkarken Berk kolumdan tuttu ve beni kendine doğru çekti.
"Yapma ama şöyle, yapma! İçim gidiyor vicdansız."
"Aybike..."
"Ya bu adamın sesine kurban olurum.
Aybike diyen dilini-" diye konuştum ama sonlara doğru sesli çıkmıştı. Duraksadım. Aklıma gelen düşünceyle bir anda gözlerim fal taşı gibi açıldı. Berk'in yüzüne epeydir bakmıyordum ama şimdi bir anda bakmak zorunda kalacaktım. Kafamı kaldırdım ve gözlerinin içine baktım.Acaba duydu mu? Diye düşünerek. Yüzüne baktığım da yüzünde pis bir sırıtma vardı.
"Ne olmuş dilime?" Daha çok sırıtıyordu.
"Hiiçç"
"Söyle söyle içinde kalmasın."
"Berk yaa! Beni utandırmayı çok mu seviyorsun?"
Belimi tutu ve yavaşça kendine çekti. Aramızda burunlarımız değecek kadar mesafe vardı. Ona da mesafe denilirse.
"Evet, çok seviyorum."
"Ne diyor bu adam? Beni mi seviyor?"
"Hı...anlamadım."
"Diyorum ki çok seviyorum seni utandırma yı ."
"Haa...oo"
"Ne olacaktı başka?"
"Yok bişey...hadi gidelim."
"Peki,sen bilirsin."
Ellerini gevşetti. Bende o sırada Berk'den ayrıldım. Kapıdan çıkarken aklıma gelen ile arkamı bir anda döndüm ve Berk'in sol göğüsüne kafamla çarptım. O an Berk'in kalbinin atışını duyabiliyor dum. Çok hızlı atıyordu.
Benim için atıyordu.
Düşüncesi bile karnımda kelebekleri uçuruyordu. Sanki benimki ondan farksızdı.
"A-Aybike k-kafanı yasladığın göğüsümden çeker misin? Çünkü çıkmamız lazım. Ve bir türlü çıkamıyoruz şu odadan."
Kekelemiş miydi o? Kalbi deli gibi atıyordu ve o ciddi kalmaya çalışırken daha komiğime gidiyordu. Gülmemek için kendimi zor tutum.
"Aslında şey diyecektim. Şu davetten sonra hemen okula devam edelim. Bu gidişle zor bitireceğiz okulu."
"Tamam, haklısın.Şimdi gidelim mi?"
"Olur" dedim ve geri çekildim. Berk'in utanması çok hoşuma gitmişti. Ne tatlı oluyordu.
*
Sonunda Berk'in evine gelmiştik. Berk'i odasına götürdük. Onun dinlenmesi için uyumasını söylemişti doktor. O yüzden akşama kadar uyuyacaktı.
Bu akşam davet vardı ve benim giyebileceğim bir elbisem yoktu! Ne yapacağım hakkında hiç bir fikrimde yoktu. Berk'i uyandırmak istemediğim için tek başıma hemen avm ye gidip gelecektim. Zaten yakındı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
No 404/ AYBER
NouvellesÇok oldu biliyorum ama yine ben. Bu hikayeyi çok önceden yazmıştım sadece 1. Bölümü ve şimdi devamını getirmek için geri geldim . Tanıtım O gece ikisi de zor bir gün geçiriyorlardı. Birbirlerinde derman bulmuşlardı ama zarar gören bir taraf vardı...
