No 404/ AYBER

8

Devam edelim

İkimizde hatırlamıştık. Benim, Berk "hatırlıyor musun?" Dediği an aklıma geldi. Zaten bir kaç gündür bazı parçalar kafamda canlanmıştı sadece bazıları eksikti ve Berk'de onları tamamladı.

"Peki sen...hatırlıyor musun?"

Evet anlamında kafamı salladım sonrada yol boyu birbirime utanarak o gece ve o günkü olanları anlattık.

İstanbul'a varmamıza çok az kalmışken ben Berk'e doğru dönüp cesaretimi toplayıp "iki hafta neredeydin?" Diye sordum.

Berk'in bir anda yüzü düştü. Berk boğazını temizleyip "annem...öldü . O yüzden gelemedim." Sonra doğruldu biraz ve gözleri hala yola odaklanmışken mühim soruyuyu sordu "peki sen neredeydin 3 hafta okula gelmedin? O zaman da mı amcan daydın?" Dedi.

"Hayır Berk ama boşver şimdi sen bunları " dedim. Hala emin değildim . Bebeği söylersem nasıl bir tepki verecekti. Hem şu an araba sürüyordu ya 'kaza yaparsak' diyerek susturamadım kafamdakileri ve öyle bir şey dedim.

Berk "peki" değip geçti.

İstanbul'a vardık ama bizim evin yoluna doğru gitmiyorduk. Berk belkide bilmiyordur diyerek

"Berk burası benim evimin yolu değil."

"Biliyorum seni bizim evimize götüreceğim. Oğulcan'la konuştuk, seni ailenin yanına götüremem." Dedi.

Gözlerim fal taşı gibi açıldı. 1. Di Berk'e her şeyi anlatmış mıydı? Ya bebeğimi? Bebeğimizi ?  2. Olarak 'evimiz' mi? Kalbim deli gibi atıyordu. 1. Yi Dayanamayıp sordum.

"Her şeyi mi?"

Berk "Her şeyi mi derken yani evde annen ve babanla benim yüzünden kavga ettiğini ve ceza olarak seni amcanın yanına götürdüklerini " dedi tek nefeste. Sonrada kurumuş dudağını yalayıp devam etti.

Berk " Sormayı unutum. Benim yüzünden neden bu kadar ağır bir ceza aldın ki?" Derken Berk bana bakıyordu ve  yanlışlıkla park halinde lüks bir arabaya arkadan vurdu.

Yazardan,

Sadece sarsıldılar başka bir şey olmamıştı. Aybike'nin ehliyet kemeri takılı olmadığı için kafasını cama çarptı ve heyecandan bayıldı. Bir yandan da kafası kanıyordu.

Berk panikle "Aybike! Aybike iyi misin? Aç gözlerini Aybike! Özür dilerim hadi uyan!" Diyordu. Sonra önü tamamen gitmiş lüks arabasından inip yan koltuktaki Aybike'nin yanına gitti. Bir taraftan da ambulans ı arıyordu.

"Alo, A- Aybike ile kaza yaptık kafası kanıyor. Ne oldu bilmiyorum. Burası ***. Hemen gelin! Aybike'in bilinci kapalı" dedi ve telefonu kapattı. Aybike'nin kapısını açıp yavaşça onu kucağına aldı. Dışarı çıkarttı ama ayakları artık titremekten tutmuyordu. Yere diz üstü düştü ve bir eliyle Aybike'in önüne gelen saçlarını arkaya doğru attı. Kafası kanadığını görünce tutmuş olduğu göz yaşları su gibi akıyordu sanki. Çok fazla ağlıyordu durduramıyordu.

"Annem, şimdi Aybike lütfen Allah'ım Aybike'yi alma elimden" dedi.

~
Sonunda ambulans gelmişti. Hemen kucağından Aybike'yi alıp sedye ye bindirdiler. Berk, Aybike'yi kucağından aldıklarında boşluk da gibi hissetmişti.  O da ayağa kalkıp Aybike'in yanına geçti. Serum takılmıştı bile Aybike'ye.

Hemşirelerden biri "eşinizin durumu düşündüğünüz kadar ciddi ya da kötü değil. Sadece heyecandan bayılmış ve kafasını da çarpmış. Birazdan doktorda size bunlara benzer şeyler söyleyecek."

Berk bir şey demiyordu ama içten içe sevinmişti. Sıkıca Aybike 'nin elini tuttu. Hastaneye geldiler ve acile geçtiler.

Doktor bir kaç test yaptırdı ne olur ne olmaz diye. Bunlar olurken Berk, Aybike'in elini hiç bırakmıyordu.

Doktor geldi ve " Eşinizin durumu iyi sadece heyecandan bayılmış ve merak etmeyin-" buraya kadar Berk doktorun yüzüne bile bakmıyordu ama son dediği şey ile doktora fal taşı gibi açılmış gözlerle ona doğru döndü.

Doktor " bebekte iyi, kazada bir şey olmamış."

Berk " Ne! Bebek mi?"

Bu arada Aybike yavaşça gözlerini açtı ve hemen karnına dokundu. Doktoru görünce

" iyi değil mi?" Dedi.

Doktor "evet Aybike hanım. Bende eşinize aynı şeyi söylüyordum."

Aybike yan tarafında elini sıkıca tutan Berk'e doğru baktı.

"Aybike ne diyorsunuz siz! Sen hamile misin?"

Bu bölümü de bu şekilde bitirdik. Diğer bölümde görüşürüz. Ama artık yorum sınırı koyuyorum

Sınır: 3 yorum sadece

Merak ediyorum beğenildi mi yoksa saçma mı? Söyleyin ki bende anlayayım ne olup ne bittiğini boşu boşuna yazmayayım.