Battlefield

Chapter 44

Lisa's POV
    

Dissmissal na pero heto ako at papunta na naman ng SC Office! Tss. May kukunin lang naman. Gagawin ko na sa bahay yun para matapos na.

Kinuha ko phone ko pati na yung headset ko. Gusto ko lang makinig muna sa music. Hehehehehehe...

I was humming while walking papunta sa office ko. Nang malapit na ako sa office ko, nakita ko yung reflection ni Kenneth from the glass.

     Glass kasi yung labas ng office nya. And since yung office nya ay kaharap lang naman nung akin ay kitang-kita ko kung ano ang pinaggagawa nya. At kung papansinin mo, tambak yung folders na nasa mesa nya. Haist!

Napailing na lang ako at pinukpok yung ulo ko ng bahagya. Tch. So? Ano naman kung ang daming folders na nakatambak sa mesa nya? So what?
    

Dumeretso na lang ako papasok ng office ko at kinuha lahat ng kailangan kong dalhin. Sa bahay ko na lang gagawin lahat ng toh.
    

Nilock ko na yung office ko saka nagbalak nang umalis kung hindi lang talaga ako nakita ng bwisit na asungot.

"Lisa." Nilingon ko sya at tinaasan ng isang kilay.

"Oh?" I don't care kung mukha akong mataray. BV lang talaga ako ngayon.
   
"Come here." Inirapan ko sya at tinalikuran.

"Sorry but I need to go home. Don't you see? Marami pa akong gagawin. Bye." Naglakad na ako paalis ng SC Office at papunta na sa parking lot. Naghihintay na si Kua Luke.

"Okay. Sorry, bye." Hindi ko na sya pinansin at direderetso na naglakad. Hmp! Bahala sya sa buhay nya!

An evil smile grew on my face nang maalala kong takot nga pala yun sa multo lalo na nang maalala ko yung kwento ni Mang Jun, yung janitor na kaclose namin, ang sabi daw may nagmumulto daw dito tuwing sasapit ang 10:00 ng gabi at kapag halos wala ng tao.

Bwahahahbahahahhahaha! Ngayon palang naiimagine ko na ang mukha nya kapag nangyari nga yun sa kanya. Kaya siguro nya ako tinawag kanina. Magpapasama, tch. Duwag.

Umuwi na kami ni Kua Luke at iniwan si Kenneth sa school. Bahala sya sa buhay nya.