The Manila Charmers : TROY

12

" HAHAHAHAHAHAHA! Are you freaking kidding me, Troy Luis?"

Eh ano naman kung wala akong Facebook?! Is it really a big deal today?

Kapag nagka-account ba ako mawawala ang green house effect at global warming? Mawawala ba ang mga gera sa iba't ibang parte ng mundo? Tataas ba lalo ang sales ng mga palengke?

Ano ba ang mangyayari kung magkaka-Facebook account ako?!

" I"ll say it again, busy ako. That is why I don't have a Facebook account." Sabi ko habang nakapamulsa. Tawa lang nang tawa si Joaquin habang naglalakad kami sa beach.

" Grabe. Taong bato ka talaga,pre! Hahahahaha!"

" Bakit ba?"

" alam mo ikaw na lang ang walang Facebook sa Battens. Tinalo ka pa ni Tito Vic!"

What did I hear? Tinalo ako ni Dad? What does he mean? May Facebook
Si dad? Kailan,saan at paano?! I didn't even know that he is into that social network place!

" Lagi pa nga yung nagsesend ng mga game request! Adik na adik yata yun sa Candy Crush! Hahahaha!", dagdag pa niya habang natatawa.

Candy Crush?! How can he even play a game like that when it is too busy at Battens? Halos umikot ang paningin ko sa dami ng appointments at deals, tapos siya nagagawa pa nyang gumanon?! Wow. Just wow!

" Ang cool pala ng dad mo! Hahaha!", sabi ni Roxanne habang natatawa. Grabe naman mga tao ngayon! Wala lang akong Facebook, parang wala na akong alam.

" Oh stop it. I will not make an account just for the sake of publicity." I told them. " Hindi ako magpapa-impluwensya sa mga..."

Tinapat bigla ni joaquin ang phone nya sa mukha ko habang nakangiti. I saw my photo and name in the account," Well I'm sorry Mr. Herrera, but you already have your own
facebook account! Hahahaha! Ayos ba?"

I looked closely at my profile photo. Ito yung photo ko na kinunan ng Candy Magazine para sa interview ko with Kate. Wow! Iba talaga ang mokong na ito! Ang bilis ng mga kamay!!

" I swear to God, masasaktan ka sa akin Joaquin Velarde."

" Bring it on, pikon." He said while smirking.

-----------

From: Charmaine

Sir, malapit na daw po ang shuttle dyan. Sorry to keep you waiting there, nagpagasolina pa po kasi ang driver.

And finally, after ten messages nakapagreply na rin sa akin si Charmaine. Halos tubuan na ako ng ugat dito kakahintay sa shuttle.

" Okay ka lang? Mukhang late ang shuttle mo ha?" Sabi ni Roxanne na nakaupo sa kabilang dulo ng bench.

" I'm alright. Nagpapagasolina lang ang shuttle." I told her while looking at the phone.

" Alam mo, napaka-misteryoso mo. Ikaw siguro yung tipo ng tao na hindi pala-kaibigan at laging seryoso. Parang laging office-bahay ang routine mo." , she said while smiling. " Buti na lang naisipan mo magbakasyon ano?"

I nodded. She got me right. Paano niya nagagawa yun? Bakit ang bilis niya magsalita about sa personality ng tao kahit ilang araw pa lang nya yun nakakasalamuha?

" Sino ka ba talaga, Troy?" , sabi niya.

I looked at her ," I'm Troy Luis Herrera."

" Tunog mayaman! Hahaha!"

I smiled.

" Alam mo, pamilyar yung pangalan mo. Nabanggit na noon ni Joaquin ang name mo nung isa sa mga classes namin about Advertising. Sikat ka ba? Artista ka ano?"

" Nope."

" Eh ano?"

" I'm the CEO of Battens Corporation."

Natawa siya pero nang magtama ang mata niya sa mga mata kong seryoso, biglang nawala ang ngiti niya. Nanlaki ang mga mata nya at napatakip siya ng bibig.

" Kaya pala...."

" Yes."

" Grabe! Ang yaman mo naman. Langit ka, lupa ako! Hahahaha! Teka! Let me rephrase that, langit ka at putik ako. Walang wala ako, Troy!", tinaas niya ang kamay nya lagpas sa ulo nya. " Ganyan ka kataas oh! Can't be reached ka!!"

Natawa ako sa reaksyon niya. Napatingin sa amin ang mga tao.

" You're talking to me now. That means you've reached me."

" Oo nga ano? Wow. It's my honour to join you on Zorb, Zipline and Banana Boat, Mr. Herrera. Ang swerte ko naman!"

"Swerte ka talaga.Cru...." Wait. WHAT?! My eyes opened widely and closed my mouth. Grabe! Muntik na ako!

" Ano?", Rox

" N-nothing. Nevermind."

Thank God dumating na ang shuttle! Ahhhh! You saved me!thank you!

" Nandyan na pala. Ingats ka ha? Dito lang naman ang hotel ko.", sabi niya. Tumayo kami at tiningnan ko pa siya.

" Sure. You too." Muntik na talaga!

" Banana boat bukas ha? Baka maforgets mo!" She smiled and gave me a quick hug.

Sarap sa feeling.

" Akalain mo mayayakap ko ang CEO. Sorry naman kung para akong fangirl, pero minsan lang ito eh! Hahahaha!"

" It's fine. Thank you. ", I smiled and patted her back.

Nang papasok na ako sa shuttle, she called me. I looked back, heartbeat's racing...

" I'm so lucky to be with you."