THE TOM & JERRY. (completed)

CHAPTER 22

Yangyang Pov

"Kaylangan natin maging mabait sa mga kapitbahay kaya, ikaw Yangyang. Ibigay mo tong niluto kong adobo sa kapitbahay naten mamaya" nanlaki naman ang mata ko. Dito kay mom, ano?? bakit ako? eh pwede naman si tita? or kaya pwede namang literal na si mom na. Aish, anu ba yan??

"Bakit ako?" reklamo ko naman. At sinamaan naman ako ng tingin ni mom. Pero kase? bakit ako? ayoko kaya!?

"Eh alangan si Drea diba? oh eh wag ka nang mag pakipot dan ibibigay mo lang naman toh" sabi pa ni mom. Hindi mo kasi ako magets mom!? dejk. Kasi ano naman, aishh nabubwiset nanaman ako.

"Ayie, baka nga krass niya yung babae don sa kapitbahay natin. Nahihiya na anak mo oh, ang kyut naman" loko pa ni tita. Napapasigh nalang ako ng malalim dito.

"Eh kung wala lang yon, ibigay mo na toh" sabi pa ni mom. Oh sige na, panalo na kayo. Anu pa bang magagawa? sa dorm na nga lang ako bukas sa susunod na bukas at araw araw. Habang buhay...

_______

"Tao po" sigaw ko naman habang nakatok dito. Well wala ring choice, nga naman ibibigay lang tong adobo. Ibato ko nalang rin eh.

"Oh--" napatigil naman tong gurl sa pagsasalita niya. At tiningnan niya ako in disgust look. Tf? ako na tong nagmamagalang.

"Oh? what is dat?" tanong naman niya. Anung sa tingin niya toh? duh, hindi ba siya nakain? Hindi ba obvious? anu toh lechon oo.

"Is it so obvious?" sabi ko naman at inirapan pa siya. Pasalamat nga siya mabait pa ako nan.

"Ay waw kuya ha, Oo alam ko pagkain yan hindi ako tanga-- I mean what is that about? para saan yan? oh ano?" lagi ba tong meron? tangina laging badtrip.

"I don't know, basta pinapabigay yan ng mom ko. Take it nalang" sabi ko naman. Aabutin pa ata kami ng pasko dito, pa hard to get pa kasi amp.

"Oh sige, salamat kamo" sabi niya at sinaraduhan na ako habang kinuha yung adobo. Ay ang baet talaga oo, putang--