..Uzun ve biraz dramatik bir bölümle karşınızdayım bölümle alakalı görünen 70 bölüm ve üzeri yorumda yeni bölüm gelecektir iyi okumalar dilerim..
"Ali ! iyimisin ya dikkatli olsana nasıl becerdin elinde parçalamayı ?!"
Telaşla elime uzanan Alinle elimi geri çektim yumruk yaparak.
"Gerek yok. iyiyim ben. "
ifadesiz sesimle Alin duraksayarak yüzüme bakakaldı.
"Ali.."
onun üzgün mırıltısı duymazdan gelip bana endişe ile bakan Hazerşah ailesine gülümsedim.
"Müsaadenizle.."diyerek elimi hafifçe kaldırıp izin isteyerek salondan ayrılırken çekirdek Hazerşahlar dışında kimse ne olduğunu anlamamıştı
"Oğlum.."
Yıllar sonra duyduğum yürek yakan ses içimde depremler oluştursada dışımdan hiç belli etmedim arkama bakmadan güçlü adımlarla oradan uzaklaştım
Attığım her adımda ondan uzaklaşırken kendimle ve yüreğimdeki acıyla başbaşa kalıyordum.
Arkamdan gelen adımları umursamadan odama girip kapıyı kapattım.
Yanan gözlerim ağlamak için can atarken derin bir nefes aldım.
"Sakın Ali ! sakın o adam için ağlayayım deme tek bir göz yaşını hak etmiyor o !"
Kendime fısıltıyla emir verirken titreyen ellerimden yere damlayan kanlarla adımlarımı banyoya yönlendirdim.
suyu açıp kan durana kadar ellerimi buz gibi suyun altında tuttum.
Saniyeler sonra kapım şiddetle açılıp Ömer girdi endişe ile içeri.
Beni görünce durup yüzüme baktı sonra ensemden tuttuğu başımı omzuna yaslayıp sıkıca sarıldı bana.
"Ali.. kardeşim.."
Sesinde ki şefkatli ton gözlerimi doldursada ağlamamak için direndim.
Ömer'in eli ensemdeki saçları okşarken merhametle fısıldadı kulağıma.
"Ben yanındayım kardeşim biliyorum şu anda çok üzgünsün ama kimse için kendini kasma. içinden nasıl geliyorsa öyle davran ağlamak istiyorsa buyur ağla. omzum senin için burada..hesap sormak istiyorsan ben yanındayım gidelim soralım hesabını ama yeter ki sen iyi ol kardeşim. "
puslanan gözlerimi elimin tersiyle sildim histerikçe gülerek başımı onaylamazca salladım.
Ömer'in gözlerinin içine buğulu gözlerle bakarken cevap verdim kısıkça .
"Geçti o devir Ömer , ben bu saatten sonra ne sokaklara ne bu dünyaya sığmayan o yeni yetme ergen Ali gibi isyan edip hesap sorarım ,nede bayram ve özel günlerde bir köşede sessizce için için ağlayan küçük Ali gibi ağlarım..geçti o devir Ömer geçti.. Ben sadece bu saatten sonra susarım hesap günü geldiğinde Rabbim sorar hesabımı. Benden geçti artık Rabbime havale ettim ben artık . Bana değil ona versinler hesaplarını."
Ömer sert görüntüsünden beklenmeyen bir duygusallıkla gözlerimin içine bakarak ağlamaya başladı ve tekrar çekti beni kollarının arasına.
