*** Görünen70 yorum sonra yeni bölüm gelecek iyi okumalar dilerim***
"Geliyor mu ?"
Telefonu kapatan Betül heyecanla bana döndü .
"Uyanmışsın ! Kendini nasıl hissediyorsun ? Beni ne kadar korkuttuğun hakkında bir fikrin var mı hanımefendi !"
Ağzımdaki solunum cihazını çıkarıp yatakta doğruldum yorgunca gülümseyerek.
Hemen yardımıma koştu biricik arkadaşım arkamdaki yastığı düzeltirken elini tuttum..
"Sağol, ve biliyorum.. üzdüm seni..ama inan bana..tek üzülen.. sen değilsin."
"Alin..ne oluyor kardeşim evden ayrıldığınızda çok iyiydin neşeliydin noldu şimdi birden bire herşey başa dön-yani kötü oldu."
Defalarca kez tekrarlanan durumla lafı çevirmeye çalışsa da ne dediğini anlayarak burukça güldüm yorgunca nefeslenerek dostumun gözlerinin içine baktım.
"Yine..başa döndük.. değil mi ? Lafı çevirmene gerek yok..ruhum kadar bedeniminde..yıprandığının farkındayım."
Gözleri doldu. Defalarca kez hastalığıma yenik düşmüştüm ama her defasında benden daha çok üzülsede beni ayağa kaldıran dostum Betül olmuştu . Hastalığımdan önce etrafımda pervane olan tüm arkadaşlarım ben hasta olunca beni bırakırken o doktorum olarak hayatıma girmiş olsa da dostum olmuştu hemde en hayırlısından.
"Alin.. böyle konuşma ama biliyorsun böyle olsun istemezdim. Sana defalarca kez söyledim hastalığın için moralin çok önemli olduğunu.
Stres ve üzüntüden uzak durmalısın. Üzüntüden bayılmak ne demek geldiğinde burnunda ve ağzından kan akıyordu tüm tedavi sürecini başa aldık resmen değerlerin hiç iyi görünmüyor."
"Elimde değil Betül..abim.. yaptıkları.. biliyor musun ölen annem ve ondan kalan tek parçam Ali'me kardeşlerimi dolduruyormuş. ya daha ben görmedim annemi benden sonra doğan onu hiç görmeyen çocukları doldurmak ne ?! Hemde ölü bir kadına..benim anneme karşı !"
Şaşkınca baktı bana ne diyeceğini bilmeyerek kollarını zayıf bedenime sardı.
"Ne demeliyim bilmiyorum..ama üzülme lütfen abin..hasta biri.. ondan normal bir insan gibi davranmasını beklemeyiz ."
"Öyle ama.. bu üzülmeme engel değil. Batı yanımda.. Ali'yi abisi olarak gördüğünü söylemese.. bu durumdan haberim olmayacak.. beni kıskandıkları ve paylaşmak istemedikleri için.. böyle davrandıklarını..sanmaya devam edecektim."
"Şşşsh ağlama lütfen, ben yanındayım birlikte hesabını sorarız tamam mı ? Kimse benim güzel kardeşimi üzmez ve onun değer verdiği kimseyi özellikle biricik ikizini."
Okulda kavga eden kızını dinleyip ben onların kulağını çekerim sen üzülme diyen anneler gibi şefkatle çıkan anaç sesi ile avutmasıyla hıçkırarak ağladım.
"Yine başa döndük değil mi ? Herşey boşa gitti tüm o acılı süreç tedavi..ben ölürsem ne olacak Betül. Ali'mi kime emanet edeceğim şu dakika ölsem gözüm açık gidecek..abim desen belli ,
çocuklar ne kadar ona karşı konuşsada onun sözünden çıkmazlar, babamla araları ortada.
Meral annem desen ne kadar bana olduğu gibi Ali'ye annelik yapmak istese de Ali içten içe hep bu sınırı koruyor dışardan ona anne gibi davranmasına izin veriyor
ama annesi olmasına izin vermiyor. Vermezde zaten ben bile Meral annemin elinde büyüdüğüm halde içimde öz annemin yeri hep ayrı.onu oraya koyamıyorum .
benim şu anda üzüldüğüm tek nokta Ali.. canım ikizim bu dünyada benden başka gerçek bir ailesi yok. Şimdi ben gidersem ne yapacak o ?"
