my little bodyguard ༄ vmin

» u're just my bodyguard

*Bol bol yorum yaparsanız çok mutlu olurum. Ayrıca yorum geldikçe daha hızlı bölüm atıyorum*

*Şunu da söylemek isterim, bu bölümü yazarken ost dinledim lakin Cigarettes After Sex'in herhangi bir şarkısını da öneririm. Çünkü bir süre sonra yazdığım tüm kısımlar o müzikler ile yazıldı, bu bölüme fazlasıyla uyuyorlar. Ama hangisini koyacağımı bilemediğim için ost koymaya karar verdim*

"Jimin.."

Hızla inip kalkan göğsü, parmakları arasında tutan paketler yeri boylamıştı. Bir sürü insan geçiyordu yanından, bazıları fark etmeden çarpıyordu kendisine. Hiçbir şey düşünememişti o an Bay Kim'den başka.

İnsanlar kendi canlarını kurtarma düşüncesi ile odalara çekiliyor, odalarında olanlar ise kapılarını kapatıyordu. Sadece bir kişi. Bu koskoca hastanede kendi canını düşünmeyip adımları ileriye doğru giden tek bir kişi vardı.

Park Jimin.

"Bay Kim.." Bakışları yukarıdaydı, kaşları çatılmıştı. Kendisine doğru gelen insanların arasından sıyrılmaya, koşmaya başlamıştı. Asansörün yanından geçip gitmişti, bir de onu beklemekle vakit kaybedemezdi. Adımları merdivenlere yöneldiğinde bir sürü insanın olduğunu, geçebilecek alanın bile olmadığını görüp yangın merdiveni kısmına doğru koşmuştu.

Kapıyı bir hışımla ittirerek duvara çarpmasını sağlamış, daha az kalabalık olan merdivenleri ikişer ikişer çıkmaya başlamıştı. Umuyordu ki Bay Kim odasından çıkmayıp kapısını kilitlemiş ve kendini güvenli bir yere almıştı.

Giymiş olduğu hastane terlikleri ile koridorda koşuyor, Jimin'i arıyordu Taehyung. Asansör düğmesine basmıştı birkaç kez üst üste. Daha sonra bunun sadece aptalca bir fikir olduğunu fark edip merdivene doğru yönelmiş, istemsizce kalabalığa karışmıştı. O an aklından yangın merdiveni bile geçmemişti, aklında tek bir şey vardı.

Jimin sonunda yedinci kata ulaştığında hızlı bir şekilde açmıştı kapıyı. Koridor neredeyse boştu. Geriye kalan tüm hastalar ve doktorlar da odalarına çekilmişti. Bir yandan koşuyor, bir yandan da etrafına bakınıyordu Jimin. Sonuçta o adam bu hastanenin içerisindeydi ve herhangi bir yerden çıkabilirdi.

Sonunda odanın kapısının önüne geldiğinde kapıyı açmış, bomboş yatağı görmüştü.

"Bay Kim?!"

Odanın içinde bulunan dolap kapaklarını açmıştı. Boştu. Adımları arkasında duran lavaboya yöneldiğinde yine onu şaşırtmayacak bir görüntüyle karşılaşmıştı. Bomboştu. Her yer bomboştu.

Sinirle parmaklarını saçlarından geçirmiş, ardından cebinden çıkartmış olduğu telefonuyla onu aramaya başlamıştı. Kalbi fazlasıyla hızlı atıyor, göğsü de aynı şekilde inip kalkıyordu. Birkaç saniye içerisinde bir melodi duyuldu odanın içerisinden, bakışları komodinin üstündeki telefonu buldu.

"Ciddi..ciddi olamazsınız."

Taehyung bir panikle hastane terliklerini giyip odayı terk ederken telefonu yanına almayı bile düşünememişti.

Vakit kaybetmeden çıkmıştı odadan, şimdi bulduğu her delikte onu araması gerekiyordu. Endişeli ve bir o kadar da öfkeliydi. Kattaki tüm odaların kapılarını teker teker açtı, şu andan itibaren zamanla yarışmaya başladı.

Alt kata indi, tüm odalara, lavaboya ve bulduğu her deliğe baktı gerçekten.

"Kafayı yiyeceğim!"