ALABORA

BÖLÜM 20

                      🕳 BORAN KARADAĞ🕳
Çok sinirliydim her şey üst üste geliyordu.
Şu sıralar hiç bir işim yolunda gitmiyor sürekli etrafımda bir dolaplar dönüyordu.
Bütün bu karmaşanın arasında huzur bulduğum tek şey Efnan ve güzel gülüşü, gözünü kısıp kızgınmış gibi bakma çabası,sürekli aklına bir şeylerin gelmesi ve bunu anlatmak için can atması .
Son zamanlarda daha bir cesur oldu ürkek kızım.
Kendinin,kendindeki gücün farkına varıyor.
Bana bile kafa tutmasından belli.
Zaten sivri dilli hazır cevaptı ama bunu göstermeye cesaret edemiyordu, şimdi biraz daha rahat hala biraz korkuyor farkındayım, hala kırılgan, içinde dile getirmediği çok şey var.
Hala kabuslar görüyor geceleri, durmadan sayıklıyor.
Her seferinde ne kadar zor bir çocukluk geçirdiğini daha iyi anlamama sebep oluyor.
Ahh Efnan canını yakanların canını öyle bir yakacağım ki, hatta inanıyorum bana bile gerek kalmayacak bunu öyle güzel yapacak ki.

Herseyin yanında fazla zorluyor beni ,çok güzel ve fazla dikkat çekici, içimde ona karşı koyamadığım patlamaya hazır bir volkan var sanki.
Herkesten herseyden korumak ,saklamak istiyorum onu ve bütün dünyayı ayaklarının önüne sermek..
Bugüne kadar içinde kalan ,yaşayamadığı ne varsa yaşamasını istiyorum.
Hayallerini anlatırken ki mutluluğu, girdiği her ortamdaki ışıltısı,tam bir kıskanç cadı.
Sergideki resimlerini görünce gözüm döndü.
Hangi şerefsiz almaya cesaret etti bulamadım.
Başka bir isim kullanmış, ve adam ortada yok .
Şimdi resimleri ofisimdeki gizli odamda asılı.
O sinirle salondan çıkarken eğer arabanın önünde Karan gelmeseydi ve benimle konuşmasaydı, öfkeme yenik düşebilir ve aramıza belki de aşılması zor duvarlar kurabilirdim.

Karan " Bak Efnan hiç bir şeyin farkında değil ve haberi yok çok belli ,Selin yine Selin'lik yapmış ortaya bomba atmış, onun da kötü niyeti yok aslında bana söz ver kızı hırpalamayacaksın, hatta uzak dur ondan ,seni biliyorum delirmeden önce derin nefesler al ve sakin ol ,o arabada korkuyla sana bakan kız ona ne yaparsan yap seni sevecek ama kırgınlıklar bazen sevgiyi öldürüyor kardeşim, karşında tecrübe konuşuyor "dedi.

Eğer Karan konuşmasaydı belki de çok başka davranacaktım, belki de canını acıtacaktım.
Ondan uzaklaşmak ona değil daha çok kendime cezaydı sanki.
Neyse ki arayı düzelttik.
Bugün benim güzel karımın ehliyet sınavı vardı.
Yazılıyı en yüksek notla geçmişti.
Sabah aslında onu ben götürmek istiyordum şirkette ani çıkan aksilik yüzünden gidemedim.
Sınavı kazandığını Ahmet haber verince hem onu kutlamak hemde yemeğe çıkarmak için şirketten çıkıp sınav yerine gittim.
Arabadan indiğimde yanında adamın tekini görünce tüm sinirlerim tepeme çıktı .
Üstelik milyonkez temas yok dememe rağmen adamla el sıkışmak üzereydi .
Tahammülüm yok ,elimde olsa ona bakan tüm adamların gözünü oymak istiyorken birinin benden başka bir adamın ona dokunmasına Tahammülüm yok.
Bir tek Karan ,bu kategoride değil.
Gerçi ona da Tahammülüm çok az ama .

Sinirle yanına gidip elinden tutup arabaya bindirdim.
Güya kutlamaya gidecektik ,savaşa gidiyoruz şimdi.
Tek kelime konuşmuyor ve bende sinirden direksiyonu parçalamak üzereyim.
Söz konusu Efnan olunca daha da sinirli bir adama dönüşüyorum ,öfkeme hakim olamıyorum.
Gelişi güzel girdiğim bir ara sokakta ani frene bastım ve , "Sana kaç kez temas yok diyorum Efnan " dedim sinirle direksiyona vurarak ,konussa kıyamet kopacaktı ve kendimi tutamayacaktım bu yuzden arabanın kapısını açıp arabadan indim.
Efnan hic dururmu yok mümkün degil ,peşimden inip,yanıma  doğru ilerledi.

"Boran  bak o benim öğretmenim ve sadece tebrik etmek" Cümlesini tamamlanmasına çalan telefonum izin vermedi.
Karan arıyordu ve açmak zorunda olduğum için telefonu açıp arkamı dönerek konuşmaya başladım.

"Bulamıyorum kardeşim, var bir hinlik ama ne ,Lucas sanıyordum ama galiba yanlış hedef "dedi Karan.

" Kadir neler yapıyor haberin var mı ?".