Saatlerdir odanın içinde dolanıp duruyorum, hiç bir yere sığamıyorum, polislerin Boran'ı alıp götürmesinin üstünden kaç saat geçti hiç bir haber yok tanıyıp ulaşacağım hiç kimse de yok .
Bir kaç kez aradım onu ama telefonu kapalı .
Neredeyse sabah olmak üzere ve gözüme damla uyku girmedi.
Boran'ın bir insanı öldürme ihtimaline inanmak istemiyordum her şeyi yapar ama bir cana kıymak.
Tamam sert ters bir adam çabuk sinirleniyor ama öldürmek çok başka bir şey.
Yerimden kalkıp kapıya gittim kapıyı açıp kapıda duran adamlara baktım.
" Bir isteğiniz mi var Efnan Hanım? ".
" Karan bey geldi mi ?
" Hayır Efendim ".
" Anladım, tamam biraz burda bekleyebilir miyim ? ".
" Efendim odanızda bekleseniz ,Boran Bey odasından çıkmasın diye tembihledi ".
" Tüm sorumluluğu alıyorum, tek başıma beklemek bir süre sonra yorucu bir hal alıyor, aklımı kaybetmek üzereyim, biraz burda bekleyeyim belki Boran gelince onu hemem görürüm ".
"Efnan Hanım lütfen ".
Kapıyı hafif aralık bıraktım ve odadan dışarı çıktım.
Telefonum eşofmanımın cebindeydi.
Koridorda yavaş yavaş adımlamaya başlarken telefonu cebimden çıkarıp tekrar Boran'ı aradım.
Bu sefer uzun uzun çaldı ama cevap vermedi.
En azından artık kapalı değil acaba geliyor mu diye düşündüm koridoru arşınlarken.
Bir süre daha koridorda gidip geldim ,sonra tekrar telefonu cebimden çıkarıp Boran'ı aradım bir kaç kez çaldıktan sonra " Efendim Efnan "dedi bir kadın sesi .
Numaraya baktım Boran yazıyordu,yanlıs aramadığıma göre bu kadın kimdi .
" Ne oldu Efnan neden sustun ? " dedi karşıdaki ses ve hemem kim olduğu kafama dank etti .
"Tuğçe Boran nerde ,neden telefonu sende ,ona verir misin? ".
" Boran evraklarını imzalıyor, bende eşyalarını emanetten aldım " dedi.
" Anladım geliyor musunuz yani ? " .
" Bilmiyorum belki Boran otele gelmek yerine başka bir şeyler yapmak ister, kaç saattir sorguda kafasını dağıtmak ister birlikte vakit geçirmemizi ister ".
"Tuğçe onun değilde senin kafanı dağıtmak istediğin kesin, eşim müsait olunca telefonu kendisine ver beni arasın "dedim ve telefonu suratına kapattım hadsiz .
Kendini ne zannediyor acaba belki kafa dağıtmak istermiş.
Sinirle koridoru arşınlamaya devam ettim .
" Efnan Hanım " .
"Ne Var " diye bağırdım.
" Şey özür dilerim Efendim odanıza mı geçseniz artık ".
" Odama felan geçmiyorum, aşağıya ineceğim " dedim asansörün önünde durdugum için düğmesine bastım ve gelmesini bekledim.
" Efnan Hanım Boran Bey çok sinirlenecek " .
" Sence ben şuan sakin mi görünüyorum " dedim kapıları açılan asansöre girerken .
Adam hemen arkamdan geldi lobinin düğmesine bastım ve camın önüne geçip asansör inerken aşağıya bakmaya başladım.
Sabaha karşı olduğu için otel oldukça sessizdi ortalıkta kimseler görünmüyordu.
Bir kaç otel görevlisi ve otele yeni giriş yapan müşteriler.
Sessizce asansörden inerken nihayet alt kata indik ve asansörün kapıları açıldı.
Asansörden çıkıp lobiye doğru ilerledim.
Etrafıma baktım kimseler yoktu ,yavaşça otelin çıkışına doğru ilerledim , döner kapıdan dışarı çıktım.
Benimkisi belki deli cahil cesaretiydi ama artık zaten delirmek üzereydim.
Sürekli kapalı kapılar arkasında, peşimde adamlar ve sözde kocamın zor tavırları.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALABORA
Ficción GeneralNeden bence yardıma ihtiyacın olabilir hem kocalar ne için var karıcığım " dedi tırnağını ensemde gezdirip saçımı çekip bir tarafıma topladi şu an ensem tamamen açık ve göz önündeydi " saçlarını da yıkayabilirim hııı ne dersin " kısık sesi ,ensem...
