ALABORA

BÖLÜM 24

Sabah erkenden uyanmış ve bir değişiklik yapmak için Boran ile dışarda kahvaltıya çıkmıştık.
Kahvaltıdan sonra Boran işleri olduğu için beni tek başıma gönderip kendi şirkete geçmişti.
Ahmet arabadan indiğim gibi gaza basıp kendi de Boran'ın yanına gitti .
Bahçe kapısında ki adamlar ortalıkta görünmüyordu.
Çantamdan telefonu çıkarıp bakarken bir anda arkadan saçlarıma bir el dolanıp beni geriye doğru çekti.
Ne olduğunu anlayamadan kendimi saçlarımdan sürüklenirken buldum.

" Oruspu ,kaltak senin daha ilk günden başımızı önümüze eğeceğini biliyordum " dedi arkamdaki sesin sahibi ,tüylerim diken diken oldu.
Saçlarımdan çekerek beni sürükleyip çekiştiren Adam amcamdan başkası değildi .

"Hamza ,Necati "diye bağırdım ama kimse beni duymadı.

Boğazım patlayana avazım çıkana kadar bağırıyordum ama kapıya kimse çıkıp sesime ses vermiyordu.

" Mustafa öldür şu kahpeyi kurtulalım, Halil bile almaz artık bunu kim ne yapsın "dedi yengem .
Ellerinden kurtulmaya çalışıp amcama arkadan tekme attım.
Amcam sendeleyince kendimi tutuşundan kurtarmaya çalıştım ama bu sefer yengem beni yakaladı ve yüzüme sert bir tokat atarak başımın yan tarafa dönmesine neden oldu.

" Siz siz beni nasıl buldunuz ,Ne Ne istiyorsunuz benden ,bırakın beni artık " dedim.

Amcam " Bizi bütün Muğla'ya rezil ettin başımızı öne eğdin ,yanına kalacağını mı düşündün terbiyesiz "dedi.

" Ben hiç bir şey yapmadım ,ne sanıyordun ,beni senden bile daha büyük o adama verirken,onunla evleneceğimi nasıl düşünürsün,bırak beni " dedim.

" Seni bırakmak mı ?
Muğla'dan buraya Seni bırakmak için mi geldim kahpe  " dedi amcam

" Benimle düzgün konuş, kocam bu yaptıklarını ve söylediklerini,duyarsa sizi elinden ben bile kurtaramam,sizi yaşatmaz " dedim.

Yengem bir kahkaha atıp " Mustafa duydun mu kocası bizi yaşatmaz ,bunu gelip alın diyen de yerini söyleyen de kocası değilmiydi?
Adam yeter artık sıkıldım gelin alın şunu dedi bize,üstelik seni almamız için de amcanın tüm borçlarını kapattı"

" Hayır hayır yalan söylüyorsun Boran öyle bir şey yapmaz yalan söylüyorsun "dedim .

"Sana neden yalan söyleyelim Seni nasıl bu kadar kolay bulduk sanıyorsun, geçen hafta kocan geldi ve bizi buldu "dedi yengem.

" Hayır Boran böyle bir şey yapmaz yalan söylüyorsun "

Amcam " Eeeee çok uzattın dedi ve suratıma bir tokat daha atıp yere düşmemi sağladı.
Tam kalkacakken ayağını başımın üstüne koyup ,şimdi seni böcek gibi ezmemem  için tek bir neden söyle " dedi.
Kalbimin acısı o kadar büyüktü ki artık tepki veremez hale gelmiştim.
Boran bana bunu yapmaz beni onlara vermezdi.
Peki o zaman nasıl buldular beni?
Peki Boran'ın geçen hafta Muğla'da olduğunu nereden biliyorlardı?
Her gün kapıda ki onlarca adam nerde ,neden kimse sesime ses vermiyor beni duymuyordu.
Sanki her şey çok önceden planlanmış gibiydi.
Boran'ın beni tek  başına eve göndermesi, Ahmet'in hemen ortadan kaybolması ortalıkta kimsenin görünmemesi.

" Konuş ulan ,neden sustun"  dedi amcam ve ayağı ile başımı ezmeye çalıştı.
Yüzüm kaldırım taşlarına sürtünüyordu.

Yasemin Yengem "Bu bize sizden intikam alacağım demişti değil mi Mustafa, şimdi bakıyorum da ayaklarının altında bir böcekten farksız "dedi ve bana yaklaşıp  karnıma bir tekme savurdu.
İki büklüm oldum.

" Eeee nerde şu güvendiğin kocan ?" Diye devam etti yasemin yengem.

"Yemin ederim Boran bunların hiç birini sizin yanınıza bırakmaz "dedim.