ALABORA

Bölüm 45

Boran kucağında benimle hızla evin içinde koşarken başımı boyun boşluğuna gömüp ağlıyordum..

" Kapıyı açın " diye bağırdı.

Evin içinde koşar adım ayak sesleri duydum .

" Ne oluyor ,ne oldu Boran ,Efnan " Dedi Hatice abla beni Boran'ın kucağında görünce.
En son yine bu şekilde Boran'ın kucağında bacaklarımın arasından süzülen kanlarla bu evden çıkmış bir bebeğimi kaybetmiş, her şeyden aşkımdan dahi vazgeçmiştim.

" Lütfen Allah'ım bu sefer bebeğimi kaybetmeyeyim,bir evlat acısını daha ne Boran ne ben kaldırabiliriz "diye dua ediyordum.

" Bilmiyorum abla ,şu kapıyı aç hemen " dedi Boran .

Açılan kapının sesini duyarken " Oğlum ne oluyor ?" Diye sordu tekrar Hatice abla sesi korku ve telaş doluydu .

Başımı kaldırıp gözyaşları içinde ona baktım .

" Bilmiyorum abla " dedi Boran "Bebek hareket etmiyor dua et" dedi boğuk bir ses tonuyla cümlesini bitirip Hatice ablanın açtığı kapıdan koşarak dışarı çıkardı beni.

" Efnan " dedi Ahmet bizi görünce koşmaya başladı.

" Ahmet gelme ,araba çabuk şoför koltuğuna geç ve arabayı çalıştır " Diye bağırdı Boran .

" Efnan, Boran bey ne oluyor " dedi bu sefer Nazlı koşarak yanımıza geldi, ikisi sabahtan beri birlikteydi ve eve yeni geliyor olmalılardı.

" Asya'yı ara Nazlı, sana hemen nerede ise konum atsın,Hamza o konuma git ve doktor Asya'yı bizim hastaneye getir, bebek iyi değil " dedi bahçeden koşarken.

Açık araba kapısından beni içeri yerleştirirken Boran ,Nazlı hemen yanımıza bindi ,önden açılan kapıdan Elif'in de arabaya bindiğini gördüm.
Boran da yanıma yerleşip beni kucağına çekerken ,henüz kapının kapanmasını dahi beklemeden Ahmet arabayı çalıştırdı yola çıktık.

" Ne ne oldu Efnan ?" dedi Elif tarih tekerrür ediyordu sanki ama bu sefer olay başkaydı ayrıca Elif ne ara gelmişti hiçbir fikrim yoktu.

"Bilmiyorum, Umut sabahtan beri hareket etmiyor ve karnım çok sert " dedim ağlayarak.

" Nasıl yani ?" Dedi Elif elini ağzına kapatarak .

" Ahmet daha hızlı " dedi Boran .

Arabanın içini telefon sesi doldurdu.

" Asya abla Efnan iyi değil biz hastaneye gidiyoruz ,sen neredesin seni almaya gelecekler ,lütfen yakınlarda ol "dedi Nazlı.

" Bilmiyorum abla ,karnım sert bebek hareket etmiyor diyor ,sürekli ağlıyor "

" Tamam veriyorum sesi hoparlöre " dedi Nazlı.
Ben hala sımsıkı Boran'a sarılmış ağlıyordum .

" Ağlama bir şey olmayacak Efnan sana söz veriyorum " dedi Boran ve Asya'nın sesi kulaklarımı doldurdu.

" Efnan bana ne olduğunu anlat ve hangi hastaneye gittiğinizi, İstanbul'dayım geliyorum hemen " dedi.

Hıçkırarak " Asya bebek bir kaç gündür yavaş hareket ediyordu ,bazen hiç hareket etmiyor ama sen normal diyince ben çok üstüne düşmedim, bugün sabahtan beri karnım çok sert ve Umut'un hareketlerini hiç hissetmedim " dedim ağlayarak.

" Tamam sakin ol ,hangi hastaneye geçiyorsunuz ?".

" Benim hastaneye sen konumunu at seni gelip alacaklar " dedi Boran .

" Gerek yok taksiye bindim bile siz bana konum atın geliyorum, Efnan korkma ,sakin ol ,önemli bir şey olmayabilir " dedi Asya.

" Ya ya bebeğim ölmüşse " .