ALABORA

BÖLÜM 39

                    ⚜️ BORAN KARADAĞ ⚜️

"Ben sadece seni, yüreğini ,sevgini istiyordum, aylardır bir masal yaşıyordum ,bir rüyanın içindeydimişim aslında ,
masal bitti ,rüya sona erdi ve ben uyandım.
Üzüldüğüm tek şey kendimi sana asla inandıramamış olmak.
Ben sadece seni ve kalbini istiyordum, ne paran nede diğer hiç bir şey umrumda değildi.
Bir çocuğumu daha sana ve öfkene kurban etmeyeceğim.
Yerimin olmadığı hayatından ve senden Gidiyorum.

VAZGECTIM .
EFNAN HANZADE ...

Elimdeki kağıdı kaç kez okudum hatırlamıyorum bile.
Efnan beni terk etmişti üstelik hamile ve hala düşük tehlikesi vardı.
Küçük kağıt parçası elimde yatağın üstüne çökmüştüm.
Elif hala başı ellerinin arasında ağlıyordu.
Her şeyden vazgeçmişti seni ve senden gelen hiçbir şeyi istemiyorum demekti bu kağıtta yazılanlar..
Ahhh Efnan .
Ben büyük hata yapmıştım evet farkındayım ama bunun bedeli bu olmamalıydı.
Odanın kapısı açıldı biri içeri girdi.
Sağ gözümden akan yaşı sildim .
Efnan'ın dolabın üstüne koyduğu eşyalara baktım.
Geriye sadece cüzdanı kalmıştı.
Beş parasız nereye giderdi aklım almıyordu resmen beynim durmuştu .
Yerimden kalktım kağıdı cebime koyup etrafıma bakındım.
Odaya giren Ahmet ağlayan Elif'in yanına gitmiş önünde diz çöküp kollarını boynuna saran Elif'i teselli ediyordu.

" Ahmet " dedim.
Ahmet Elif'ten ayrılıp bana baktı.

" Hastanenin bütün kameraları izlensin ,Efnan saat kaçta nasıl hastaneden çıkmış hemen kontrol edilsin, telefonu yanında ,telefonuna yüklediğim takip cihazını büyük ihtimalle bulup silmiş hastanenin yüz metre sonrası yok ,Karan sen emniyetteki Tahir'e söylesen telefondan sinyal takibi yapsa " dedim.

Karan " Tamam ben hemen arıyorum " dedi .

" Karımı yirmi dört saat dolmadan geri istiyorum ".

Selin " Yanına hiç bir şey almamış, ne para ne kart " dedi .

" Bana mesaj vermek istiyor çok gerek varmış gibi "diye cevapladım onu.
Dönüp Elif'e baktım,aklımda şüpheler vardı ve beynimde durmadan tilkiler dolanıyordu " Elif ,senin bu kaçma işinden haberin yoktu öyle mi ?"

Elif başını kaldırıp bana baktı " Haberim yoktu ,ben ona köfte almaya çıkmıştım " diye cevapladı beni ağlayarak.

" Sana Efnan konuşur yada bir şey isterse beni ara bana haber ver demiştim, sen neden kendi başına hareket ediyorsun?"

" Bak Boran ağabey, eğer Efnan hamile olmasaydı, senin ona söylediklerinden sonra ona gözümü kırpmadan yardım ederdim ama Efnan hamile iken onu tehlikeye atacak bir şey yapmam " dedi.

Kaşımı şüphe edercesine havaya kaldırıp " Umarım Elif umarım böyle bir hataya düşmemişsindir " dedim.

" Ahmet neden bekliyorsun sana söylediklerimi duymadın mı?" Diye terslendim.

" Kameralar izleniyor,gidebileceği her yere haberi alır almaz adam yolladım " dedi.

Başımı salladım " Selin ,Elif sizin burada durmanızın bir anlamı yok ,eve gidin ,bizde bakalım bu gece uzun olacak anlaşılan " dedim.

Karan " Nereye gitmiş olabilir ki ?" Diye sordu.

Kafamı bilmiyorum anlamında salladım "Siz onu benden saklamıyorsunuz değil mi ?" Şuan herkes gözümde şüpheli konumundaydı.
Efnan böyle bir şeye tek başına nasıl cesaret edebilir,aklım hala almıyordu, yada ben onu fazla hafife almışım.