Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
& "artık bitti, aşık oldum celladıma" &
İsmi sessiz koridorda yankılanıp Jungkook ile aralarındaki sohbeti kesip attığında şaşırmıştı Yoongi. Buğulanmış gözlerini birkaç kez hızlı hızlı kırptıktan sonra Jungkook'un yüzünden sevdiği adamın sesine çevirmişti arkadaşının yaptığı gibi. Ne de çabuk yakalanmışlardı öyle? Oysa arkasından iş çevirip buraya gelirken yakalanmayacaklarına eminlerdi bile.
"Jimin?" demişti şaşkın şaşkın Yoongi. Şimdi ondan sağlam bir azar işiteceğinden emindi işte, direk emrine karşı gelmişti. Yüzündeki şaşkınlık ifadesinin bir eşi de Jungkook'un yüzündeydi. Ama o Yoongi'nin aksine elleri rahatça ceplerinde onları izlemekle yetinecekti. Harp Akademisi'nden beri tanıdığı, bağlasa tutamayacağı bu adamın bir adamın ellerinde nasıl da yeniden şekillendiğini görmek onun için yeni bir şeydi.
"Yoongi," demişti Jimin yeniden, bir eli cebinde olsa da diğerini tutması için Yoongi'ye uzatmıştı. "gel buraya."Yoongi, ilk Jimin'in çikolata kahvesi gözlerine bakmış, ne kadar öfkeli olduğunu tartmaya çalışmıştı. Hiçbir ipucu vermiyordu Jimin'in bakışları ona, eline çevirmişti sonra hemen. Ona uzanan bu eli nasıl olurdu da tutmazdı ki, yüreğini çıkarıp bırakmıştı avuçlarına Jimin'in elini mi tutmayacaktı sırf ona kızacak diye?
Aksayan adımlarıyla Jimin'e yaklaşmış ardından parmaklarının etrafını sarıvermişti uzun parmaklarıyla. Soğuktu Jimin'in elleri, ısıtmak istedi hemen kendi nefesiyle ama yapmadı. Sağlam koluyla tutmuştu Jimin'in elini, o da diğer kolunu tutup ağrıyan bileğine destek olmak ister gibi ağırlığını desteklemeye çalışmıştı. Ağırlığını vermedi ama ona Yoongi, kendi yükünü onun taşımasına izin verse nasıl bir adam olurdu, nasıl bir aşık olurdu?
Jimin, Jungkook'a kısa ve sert bir bakış atsa da yine bir ifade yakalayamadı onun gözlerinde. Adımlarını onunkilere uydurup onu götürdüğü yere giderken birkaç kez bir şey söylemeye çalışmış ama Jimin onu susturmuştu. Onunla konuşmayacak kadar sinirlenmiş miydi Jimin ona? Bunun düşüncesiyle bile kalbi sıkışmıştı Yoongi'nin..
Hasta yatağına götürmüyordu Jimin onu, yoğun bakım ünitesi ile aynı katta bulunan kendi odasına götürmüştü. Kapıyı anahtarı ile açmak için Yoongi'nin ellerini bıraktığında ondan bile daha çok üşüdüğünü hissettiYoongi. 'Ya Jimin şimdi beni bırakırsa?' düşüncesi bir anda zihninde belirivermiş, sanki yeterince acı çekmiyormuş gibi damarlarına yakıcı bir soğukluk salıvermişti. İşte öyle bir durumda Yüzbaşı Min Yoongi ne yapacağını hiç bilmiyordu.
Odanın kapısını açtıktan sonra Yoongi için tutmuş, onun yüzüne bakmadan anahtarı kapıdan çıkarırken de masasının önündeki koltuklardan birini işaret etmişti. "Otursana."
Ciddi bir kavganın onu beklediğinin farkındaydı Yoongi, bunu hiç mi hiç istemediğinden de emin olduğu gibi. Elbette birkaç ufak tartışmaları olmuştu ama bunların hiçbiri onlara zarar verecek şeyler olmamıştı. Ve bunların hiçbirinde bu yabancısı olduğu Jimin ile karşılaşmamıştı, bu kadar soğuk ve anlaşılamaz bir adam değildi hiçbir zaman. Yine de ona elini de uzatmıştı tutması için, bu bir şeylerin sonunu getirecekleri bir tartışma olamazdı.
