Nie masz psychy [dnf]

0.19

Ta lekcja zaczęła się od słów "wyjmujemy karteczki!" Wypowiedzianych przez nauczycielkę Matematyki. Najmilsza nauczycielka w szkole. Jedyną jej wadą było to że co 2 lekcje robiła kartkówki. Bardzo dobrze uczyła więc jej uczniowie mieli raczej dobre oceny ale jak kogoś nie było przez tydzień to miał niestety przechlapane.

- Proszę pani ale nas nie było przez tydzień! - Wykrzyczeli Dream i George.

- To macie problem, mogliście od kogoś wziąć zeszyć i przepisać notatki, a nie teraz będziecie mi tu marudzić że nie umiecie - odpowiedziała nauczycielka.

- No ale proszę pani! Możemy napisać w poniedziałek? - negocjował z nauczycielką Dream.

- Okej, to napiszecie w poniedziałek 2 kartkówki!

- Czemu dwie?! - zapytała cała klasa.

- Oni dwie reszta jedną! A teraz cisza i wszyscy oprócz Clay'a i George'a piszą!

Po słowach nauczycielki od razu zapadła cisza i było słychać tylko jak uczniowie się podpisują, w chwilę potem było słychać nauczycielkę podającą zadania i długopisy piszące po kartkach. Po podaniu wszystkich zadań nauczycielka zaczęła sprawdzać obecność.

- Nika?

- Jestem!

- Clay jest - powiedziała szeptem.

- Nick?
*Cisza*
- Jest Nick?

- Nie! - powiedział Alex.

- No dobrze, widzę że Karl'a też nie ma. Wiecie gdzie oni są?

- Nie, po chemii wyszli z sali i nikt ich już nie widział - powiedział ktoś z ostatniej ławki. Nauczycielka w odpowiedzi pokiwała głową i wróciła do sprawdzania obecności. W tym czasie Dream pisał kartkę do George'a.

"Jedziesz dzisiaj ze mną do mojej siostry? Przy okazji byś ją w ogóle poznał"  poczym zgniótł ją i rzucił na stół bruneta.
George od razu zauważył kartkę i ją przeczytał. Po chwili namysłu napisał:

"No oczywiście ty mnie o takie rzeczy pytasz? XD" poczym zrobił to samo co Dream wcześniej, czyli zgniótł kartkę i rzucił na stół Dream'a.
Dream ją przeczytał chwilę po wylądowaniu jej na jego stole bo nauczycielka skupiała się w tamtym momencie na nich. Gdy ją w końcu przeczytał pokazał George'owi kciuka w górę i wrócił do patrzenia przez okno.

*10 minut później*
- Oddajemy karteczki! Clay przejdziesz się po klasie i zbierzesz dobrze? - zapytała nauczycielka.

- Tak, jasne - odpowiedział Dream poczym wstał i zaczął zbierać kartki od klasy. Gdy juz skończył to robić idealnie po odłożeniu wszystkich kartek na stół nauczycielki do klasy weszli Karl i Nick.

- Dzien dobry, przepraszamy za spóźnienie!

- Nie przyszliście na kartkówkę, więc napiszecie ją teraz! Klasa wy wyciągacie ćwiczenia i robicie całą stronę 60! Ja podam chłopcą zadania do kartkówki i za 10 minut sprawdzamy więc się pospieszcie! - powiedziała nauczycielka i zaczęła podawać zadania do kartkówki takie same jak wcześniej tylko pozmieniała liczby. W tym czasie poprosiła Alex'a żeby zmienił obecność Karl'owi i Nick'owi na spóźnienie. Proszenie Alex'a nie było najlepszym pomysłem bo on miał najgorsze oceny z matematyki i mógł sobie wpisać parę dobrych ocen. Alex nie jest taki więc udawał że nie umie zmieniać obecności przez co nauczycielka poprosiła Dream'a o pomoc. W czasie gdy Dream szedł w stronę Alex'a George napisał kartkę "nie masz psychy wpisać mi i Alex'owi jakąś dobrą ocenę :)"  poczym po cichu przekazał ją Dream'owi gdy przechodził obok niego. Dream odczytał ją dopiero przy biurku nauczycielki. Gdy ją już odczytał spojrzał na George'a i schylił się do komputera. Alex wydawał się zadowolony więc George zaliczył to chociaż nie widział czy Dream to zrobił i mógł sie przekonać o tym dopiero w domu do którego od razu po szkole nie szedł bo jechał z Dream'em do jego siostry.

***

Zadzwonił dzwonek i wszyscy wyszli na przerwę. Na tej przerwie Dream dalej szukał Karl'a ale po 5 minutach sobie odpuścił i znowu poszedł do George'a i Alex'a.

- A teraz widzieliście gdzieś Karl'a? - zapytał Dream.

- Nom, na lekcji i jak wychodził z sali, a jeżeli pytasz o to gdzie jest to nie wiem - odpowiedział Alex.

- Za godzinę miałem się z nim spotkać przy stołówce, ale boje się tam isc sam więc... George, nie masz psychy iść tam ze mną!

- Mam, tylko będziesz musiał mnie po tej lekcji złapać bo znając mnie zapomnę.

- Dobra to cię złapie - powiedział Dream kończąc rozmowę. Nastała między nimi cisza. Aż w końcu Alex zdecydował się wstać. Powiedział tylko że idzie na dwór "bo tak" i wyszedł z kąta w którym siedzieli zostawiając Dream'a i George'a samych...