Nie masz psychy [dnf]

0.30

George siedział na kanapie oglądając telewizję. Nagle zadzwonił telefon.

- Clay dzwoni? Od kiedy od ma dla mnie czas? Jak myślisz odebrać? - zapytał kotkę która siedziała obok niego. Kotka w odpowiedzi tylko się na niego spojrzała.

- Czyli mam rozumieć że nie? Spoko, teraz to ja nie mam czasu - powiedział do siebie George poczym wstał i podszedł zrobić sobie herbate. Był już wieczór więc w czasie gdy woda się gotowała poszedł przebrać się w piżamę i rozłożył kanapę. Potem poszedł zalać herbatę wodą i dosypać cukru a później wziął ją ze sobą na kanapę i wziął telefon do ręki. Dostał pełno wiadomości od Clay'a.

*Chat Clay'a i George'a*

Clay: George
Clay: wiem że jesteś na mnie zły bo nie mam zbytnio czasu ale uwierz gdybym tylko mógł wrócił bym!
Clay: Żyjesz?
Clay: Wszystko dobrze?
Clay: Odpisz martwię się :(
Clay: Wiem gdzie mieszkasz
Clay: no proszę bo akurat mam chwilę :(
Clay: George?
Clay: Jesteś?
Clay: tęsknie za tobą
Clay: proszę cię, to nie moja wina!
Clay: poddaje sie
Clay: nie chcesz to nie

George: sorry byłem zajęty? Coś chciałeś?

Clay: nic ważnego, kocham cię paa

George: Clay?
George: Co to było?
George: okej, nie strasz mnie prosze
George: jak to są żarty to przestań!
George: proszę..
George: nie chciałem cię ignorować, przepraszam!

- To nie ma sensu! - krzyknął na cały dom George - Dlaczego on mi to robi? Co zrobiłem źle? - Zadawał sobie pytania George, ale nagle zrobił się senny więc odłożył telefon i poszedł spać...

***

- Która godzina?  - zapytał sam siebie pół przytomny George sprawdzając godzinę - Już 12?! I już mam 13 nieodczytanych wiadomości?! Wow.. - Gdy George wziął telefon do ręki dostał kolejna wiadomość od Karl'a.

*Chat Karl'a i George'a*

Karl: NIE UWIERZYSZ
Karl: Widziałem wczoraj Clay'a z jakąś dziewczyną przed jakimś domem około 5km stąd!
Karl: Tak mi przykro..
Karl: Gdybyś chciał wiedzieć to byłem tam u fryzjera z moim kotem
Karl: Jezu, ale mi ciebie szkoda..
Karl: jakbyś chciał pogadać czy coś to zawsze pisz
Karl: Ja teraz jestem prawie cały czas w domu
Karl: Śpisz jeszcze?
Karl: Chłopie, jest już 10!
Karl: Wstawaj!!
Karl: Halo?
Karl: Wiesz co to nie ma sensu bo cię tak nie obudzę
Karl: Napisz jak wstaniesz
Karl: czeka już 2h ile ty śpisz?

George: już wstałem..

Karl: Naprawdę mi przykro...

George: To nie twoja wina nie martw się!
George: Clay nie miał dla mnie ostatnio czasu mogłem się tego spodziewać..

Karl: Jak chcesz pogadać to możemy się spotkać jak chcesz

George: Może jutro okej?

Karl: Spoko, rozumiem cię, trzymaj się <3

George: Dziękuję, paa!

Karl: Paa!

- Nie wierzę a to.. - powiedział brunet sam do siebie - Jak on mógł mi to zrobić - Mówił już przez łzy.. Nie miał siły ani chęci cokolwiek robić więc położył się spowrotem na kanapę i cały we łzach leżał..

- Może to pomyłka? - Nagle wpadł na pomysł - Może to ktoś inny? Może to nie był Clay? Karl nie ma żadnych dowodów więc to mógł być ktoś inny! - poprawilo mu to trochę humor ale dalej było mu trochę smutno. Żeby się upewnić zadzwonił szybko do Clay'a na kamerę.

- Halo?

- Halo?

- Czemu mówisz szeptem? - zapytał George.

- Bo ojciec jest w domu

- Gdzie ty jesteś że jest tak ciemno?

- pod łóżkiem, mów trochę ciszej proszę..

- Jesteś z siostrą?

- Nie, boje się o nią.. dobra oddzwonię później kocham cię paa..

- Paa!

George rozłączył się. Czuł że coś jest nie tak.. Myśl że Clay go zdradza przygnębiała go do takiego poziomu że nie miał siły wstać, więc wrócił do spania...