Nie masz psychy [dnf]

0.20

Dream i George jeszcze chwilę siedzieli cicho ale po chwili zaczęli kłucic się na temat Karl'a i Alex'a. George uważał że Dream chce go zdradzić z jednym z nich, a Dream próbował mu wytłumaczyć że tak nie jest. W końcu George się mega wkurzył i wyszedł z kąta w którym siedzieli. Poszedł siedzieć na schodach obok stołówki. Nie mógł powstrzymać łez więc ciągle je wycierał dopóki jego rękawy nie były całe mokre. W końcu Dream wyszedł z kąta i poszedł szukać George'a. Blondyn mniej więcej spodziewał się że George będzie na tamtych schodach bo tylko ich klasa tam często siedziała więc od razu poszedł w tamtą stronę. Gdy juz doszedł zobaczył płaczącego George'a na chwilę się zatrzymał. Po chwili namysłu poszedł w jego stronę i usiedli obok niego.

- Co chcesz? - zapytał cicho George.

- A jak myślisz, co mogę chcieć po kłutni?

- Nie wiem - powiedział George poczym od razu przytulił się do Dream'a.

- Przepraszam George, ale naprawdę cię nie zdradzam i nawet nie mam tego w planach.

- No wiem, ale ja nie chcę cię stracić- odpowiedział cicho George tak aby Dream nie zauważył że płacze.

- Ej ale nie płacz bo ja zaraz też się porycze - powiedział Dream że łzami w oczach. Po chwili obydwoje płakali. Gdy dzwonek zadzwonił wstali i poszli pod salę.
Na tej lekcji nie było połowy klasy, ale nikt nie wiedział dlaczego. Jakoś ta część klasy która była na lekcji się tym nie przejęła bo bardziej interesowało ich to dlaczego Dream i George płakali. Nagle cała reszta klasy na raz wbiegła do sali krzycząc "Przepraszamy za spóźnienie!" W sali nagle zrobiło się strasznie głośno ale nauczycielka miała to gdzieś i przeglądała sobie Facebook'a. Jakoś nie miała pomysłu na lekcje więc pozwoliła klasie robić co chcą. Po chwili przekonała się że to był zły pomysł. Wszyscy zaczęli przestawiać krzesła i ławki oraz pisać na kartkach swoje sekrety i wyrzucać za okno. Po lekcjach mieli w planach pójść i je pozbierać ale niestety nauczycielka kazała im to zrobić chwilę po wyrzuceniu ich za okno. Parę osób zbiegło na podwórko i zaczęło zbierać do siatki wszystkie wyrzucone przez klasę karteczki. Gdy je zebrali wrócili do klasy i każdy losował jedną kartkę z sekretem innej osoby ale nie wiedząc której. Było to do niczego bo i tak nie można było powiedzieć tego na głos ale to przecież "fajna zabawa".
Dream po tej lekcji miał się spotkać z Karl'em żeby lepiej poznać Nick'a więc gdy dzwonek zadzwonił od razu złapał George'a i wziął go na schody na których wcześniej siedzieli. Po chwili przyszedł Karl i Nick. Na początku nie dogadywali się i bardzo się kłucili ale po chwili wyjaśnili sobie parę rzeczy i się pogodzili. Pokłócili się o tak naprawdę Nick'a i George'a. Bardziej o "przyjaźń" Dream'a i George'a i przyjaźń Karl'a i Nick'a. Karl postanowił przestać przyjaźnić się z Dream'em ponieważ stwierdził że "to nie ma sensu". Dream był bardzo bliski płaczu. Stwierdził że nie może się popłakać przy Karl'u bo będzie to pokazywało jego "słabość" czego nie chciał. Dream musiał się pogodzić z tym że Karl woli Nick'a bardziej niż go więc zakończył rozmowę słowem "rozumiem, szczęścia" i odszedł razem z George'm na następną lekcję.

***

Po wyjściu ze szkoły Dream i George poszli na przystanek i czekali na autobus żeby pojechać do siostry Dream'a i może przy okazji zobaczyć się z jego mamą. Po paru minutach wsiedli do autobusu i pojechali...