Rope Of Fate - Taegi

Jikook

Jimin açısından;

Kook "Jimin.. Özür dilerim.. Ben.. Ben sana karşı arkadaşlıktan fazlasını hissediyorum"

Ne cevap vereceğimi bilmiyordum. Ona karşı olan hislerim çok farklıydı. Belki diğer üyelerden daha yakın olduğumuz içindi ama düşündüğümde kalp atışlarım bunun yanlış olduğununun kanısına varmamı sağlıyordu.

Az önce ondan neden kaçtığım konusunda kendime verecek bir cevabım yoktu. Aynı zamanda Jungkook'a da. Benden bir cevap vermemi bekliyordu.

Ellerini ondan ayırdığımda yineledim. "Arkadaş kalalım Kook, aramızda yaşananlar bir hataydı."

Parlayan gözlerinin içi dolmaya başladığında konuştu "Peki" üzerine bastırarak devam etti. "HYUNG" gözlerinin altında yatan anlamlı bakışını hissettiğimde gözlerini benden çekmişti.

Koşarak geri adımlarla yanımdan ayrıldığında arkasından dolan gözlerimi daha fazla tutamadım. Gözümden yaşlar süzülmeye başladığında hiçbir şekilde sesimi çıkarmıyordum.

Telefonum cebimde titremesiyle yüzümden akan yaşları sildim. Namjoon Hyung arıyordu.

Açtığım sırada konuşmaya başladı. "Jimin akşam şişe çevirmece oynayacağız, akşam orda ol" gelmeyeceğimi söylemek için itiraz etmeye başlamıştım ki telefonu yüzüme kapattı.

Artık gitmek zorundaydım. Yavaş adımlarla odaya kadar çıktım. Kapıya geldiğimde derin bir nefes alıp verdim. Kook içerdemiydi bilmiyordum.

Bunu umursamadığım için içeriye düşünmeden dalmıştım. Karşımda Kook'u görünce mideme kramp girmeye başlamıştı.

Çok kötü hissediyordum. Bir şey demeden yatağıma kadar ilerlediğimde Kook da konuşmuyordu.

Aramızda bundan sonra bir soğukluk olacağı kesindi. Midemin ağrısıyla elim karnıma doğru gitti. Ovalayarak geçmesini bekliyordum ama geçmiyordu. Kook yanıma usulca yaklaştığında endişeli ifadesiyle sordu. "İyi misin?" yüzüne bakmadan cevap verdim. "İyiyim" endişeli bakışlarını üstümde sürdürürken yanıma oturdu.

Ellerimden tutup "İyi olmadığını görebiliyorum hyung" dedi. Konuyu değiştirerek

"Kook aramız bozulsun istemiyorum, ne olursun benden uzak kalma" dedim.

Ellerini elimden çekerek konuştu. "Sana yakın olursam hislerime engel olamayabilirim Jimin, böyle kalmalıyız"

Sessiz kaldığımda ayağa kalktı. Çekmeceden çıkardığı ilaç kutusunu elime vererek odadan çıktı. Elimdeki ilaç kutusunun üstündeki yazıyı okuduğumda mide ilacı olduğunu anlamıştım.

Düşünceli tavırları çok hoşuma gidiyordu. Asıl ben ondan uzak kalabilecek miydim bunu işte gerçekten bilmiyordum.

Jungkook açısından

Jimin'den uzak durmam gerekiyordu. Bana karşı bir şey hissetmiyordu.

Arkadaş kalmamızı istiyordu. Bende dediği gibi yapacaktım. Aramıza mesafe koyacaktım.
Yoksa ona karşı daha fazla hisler besleyecektim.

İlacı verdikten sonra odadan çıktığımda bu düşündüklerimi uygulayacaktım. Tae'yi dışarda gördüğümde biraz kafa dağıtmak amacıyla peşine takılmıştım.

Jimin açısından

Kook'un gitmesinin ardından kapıya biri tıklatıyordu. Kapının açık olduğunu ve girmesini söylediğimde

Namjoon "Hadi gidiyoruz" diyerek soluğu yatağımın baş ucunda almıştı.

Gelmeyeceğimi söyleyecektim ama kabul etmeyeceğini bildiğimden zorla yürür vaziyette bir iki adım attım. Jhope ve Jin'i karşımda görünce Kook'un gelip gelmeyeceğini öğrenmek için onlara sordum.