Ang Pahard To Get Kong Nililigawan (COMPLETED)

EPILOGUE

After my last operation went successfully, finally naaproban na rin ang resignation letter ko. Hindi man naging madali ang process para sa resignation letter ko, at least after almost a year naaproban na rin.

This maybe my childhood dream becoming a soldier, but being with the family im going to build with baby Kurt and being hands on in taking care with our future kids, hindi ko pinagsisisihan na iginive-up ko ang pangarap kong maging sundalo hanggang wakas.

And now, holding my tears to not roll down on my cheek afraid it might ruin my make-up, while walking down the aisle with my Mama and Papa besides me, guiding me towards the man waiting infront of the altar, for how many years being apart from each other, ilang minuto nalang we will finally become officially husband and wife.

Gusto ko sanang ako yong maghihintay kay baby Kurt sa harap ng altar, kaya lang binatukan ako ni Papa. Wag daw akong maging abusada. Inagaw ko na nga daw yong panliligaw mula kay baby Kurt, tsaka yong pag propropose pati ba naman daw yong paghihintay sa harap ng altar aagawin ko?

Kaya yon nagpaubaya na lang ako dahil hindi kami papayagang maikasal kapag nagpumilit daw ako sa gusto kong mangyari.

Lahat ng mga baliw kong kaibigan present sila sa araw ng kasal ko pati na si Rose na next month na ang kapanganakan. Yong mga pinsan ng baby Kurt ko pati narin yong wierd niyang kapatid na malapit ko ng maging brother-in-law, hehe. Sila nangnang Lillian at si Nathan na muntikan ko ng pakasalan dahil sa prank ng mga parents namin.

Yes, pinagtritripan lang pala nila kami tungkol sa pagpapakasal. Though yon talaga ang plano nila noon ng wala pa silang mga anak, ang ikasal yong mga anak nila sa isa't-isa. Pero ng lumaki na daw kami, naisip nila na hindi daw tama na pilitin nila ang mga anak nila sa ganuong bagay. At para daw makilatis nila ang magiging partner namin habambuhay, naisip nila na itriggired kami through sa pekeng 'fiance' set-up nayon. Dahil sigurado daw silang may ipapakilala kami sa kanila kapag yon ang ginawa nila, kaya yon ang napagkasunduan nila.

At napansin na daw ni Mama noon pa si Kurt. Noong nakita nila ako ni Papa na umiiyak sa coffee shop na pinagtratrabahuan ni Eliz. Nakita daw ni Mama kung gaano ka subrang nag-aalala si baby Kurt habang nakatingin sa'kin na umiiyak.

Tsk, tapos itong maldita kong Mama naisip pa talaga ang ipagpatuloy ang prank na 'yon para daw masiguro niyang seryuso sa'kin si baby Kurt. At yon nga, nakita niya daw itong umaaligid sa bahay namin kaya mas lalo niya pa akong tinago sa loob at patuloy sa pagpapa party para daw tuluyan ng gumawa ng hakbang ang baby Kurt ko na kuhain ako mula sa kanila.

Lakas talaga ni Mama maka fairytale e no?!

Nalaman na rin nila na alam ko ng ampon lang ako at matagal ko ng alam ang tungkol dun. They got worried knowing about it dahil baka daw magalit ako sa kanila at maglayas ako. Naka move-on na ako sa parte ng buhay kong yon kaya hindi na ako nasasaktan na ampon lang nila ako.

Thankful pa nga ako sa kanila dahil ni minsan hindi nila pinaramdam sa'kin ang pagiging ampon ko. They showered me with love and care, and who am I para magalit sa kanila? Hindi naman kase naka base ang pagiging magkadugo niyo, para lang matawag na pamilya kayo. They're my parents and I love them so much.

And now, habang papalapit na ako sa lalaking mahal ko, I can't wait to finally build a family with him, I can't wait to showered my future children with love like how my parents did. And I can't wait to finally become Mrs. Russquil.

Buti nalang talaga at naging makulit ako noon para lang mapansin niya, kaya tama talaga yong nabasa ko na kapag ayaw daw sayo ng isang tao, pilitin mo, mapapasayo rin yon. Kidding aside.