Senden Kalanlar Sûzidil (II)

SEKİZİNCİ BÖLÜM

🥀Bölümü oylayıp satır aralarına yorumlarınızı paylaşabilirsiniz... 🦋🦋

🪶🪶🪶

"Asıl intihar eden bedenler değildi, her birine ömür adanmış tellerdi... "

༄༄༄

Nasıl mıydım onun elleri saçlarımda gezinirken? Kelimenin tam anlamıyla berbat.

Bir başkasının elleri değerken her bir tutamıma ona ihanet ettiğimi düşündüm. Bir başkasının elleri severken saçlarımı kendimi aldattığımı düşündüm.

Oysa normal bir şeydi bu değil mi, neden kendimi öldürdüm sandım?

Onun karşısından nasıl ayrıldım, onun ellerini saçlarımdan nasıl çektim bilmiyorum. Kendimi eve atmamla banyoya gitmem bir olmuştu. İçeri girdiğimde ardımdan kapıyı kapatıp üstüme kilitlemiştim. Sırtımı kapıya yasladığımda başımı ardı ardına arkaya vuruyordum. Gözlerimden yaşlar tane tane akarken midemin bulandığını hissediyordum.

Elim ağzıma giderken gözlerim direkt olarak klozeti bulmuştu. Anında gelişen bir refleksle kendimi öne atıp klozetin kapağını açtım. Saçlarımı arkamda toplayıp öğürmeye başladığımda boş olan midemde ne varsa çıkarmaya başladım.

Kustukça kusuyor, bu esnada da ağlamadan duramıyordum. Midemin iyice boşaldığını fark ettiğimde elimi sifona götürüp temiz suyun çıkardıklarımı götürmesini sağladım. Kendimi iyi hissettiğimde oturduğum yerden kalkıp lavaboya gittim. Titreyen ellerimi musluğa götürdüğümde başlığı kaldırarak ellerimi yıkadım. Avucumun içine aldığım suyu yüzüme doğru götürüp yüzümü de yıkadım. Ardından musluğu kapatıp doğrulduğumda karşımdaki aynaya baktım. Üstünde bana bakan bir çift titrek gözle göz göze geldiğimde solgun yüzümde gezindi gözlerim. Her bir detayımı ince ince gezerken gözlerim, tek bir yerde sabitlendi. Saçlarım.

༄༄༄
Rüzgarın savurduğu saçlarımı ellerimle topladığımda karşımda sırıtarak bana bakan Serkan'a döndüm. Bu halimden oldukça zevk duyuyordu ama bende işkence çekiyordum.

"Ya bakma bana öyle. " dediğimde sonunda saçlarımı tepeden sımsıkı toplayarak bir at kuyruğu yapmıştım.

"Nasıl bakmayayım Mehir? "

"Şu an baktığın gibi mesela. " Serkan oturduğu yerden kayıp biraz yaklaştı.

"Şu an nasıl bakıyorum ki? " diye sorduğunda erkeksi sesinin yüzüme vurduğu nefesiyle kalbim sıkışmaya başladı.

"Böyle... " dedim zoraki.

"Böyle nasıl peki? " Biraz daha yaklaştığında burunlarımızın birbirine değmesine ramak kalmıştı. Hızlı hızlı nefes alıp verirken Serkan elini yanağıma koydu.

"Yapma." dedim acı çeker gibi. Aslında evet, acı çekiyordum.

"Ne yapmayayım Mehir? " Yapma işte Serkan, bunu yapma.

"Bakma böyle. " dedim daha fazla kendimi ele vermek istemeyerek. Serkan güldü.

"Ben sana nasıl baktığımı bilmiyorum ki, nasıl davranacağımı nereden bilebilirim? " Gözlerim Serkan'ın gözlerinde sabitlenmişken nefes alamadığımı hissediyordum. Gerçi ona her baktığımda böyle hissediyordum. Bu normal miydi?

"Deme şöyle, utanıyorum. " Serkan hafifçe gülümseyip elini yanağımda gezindirmeye başladı.

"Utanma yavrum, kim var ki burada. Sen, ben ve biz. " Biz... Ne güzel bir kelimeyi bu böyle. Onun ve benim bir oluşum...