Sevgili günlük ;
Şuan merakla Poyraz'ın adını bilmediğim çocuğa sarılırken yakalamasından sonra olanları merak ediyosundur. Çok fena şeyler oldu. Poyraz yanımıza geldi tabiiki.
''Kim bu Yağmur?''
''Şuan tanımıyorum demem garip olacak ama tanımıyorum.''
''Lan tanımadığın herife nede sarılıyosun?''
''Sen neden geri döndün?''
''Soruma cevap ver.''
O sırada isimsiz çocuğun da yanımızda olduğunu unutmuştuk , konuşana kadar.
''Sen kimsin de kıza hesap soruyosun kardeş?''
Poyraz 1-2 dakika çocuğa boş boş baktıktan sonra kaşına bir tane yumruk geçirmişti daha doğrusu geçirmeye çalışmıştı. Çocuk usta bir hareketle geri çekilip Poyraz'ın yumruğunun boşa gitmesini sağlamıştı. Poyraz biraz afalladıktan sonra kendine geldi.
''Lan sen kimsin şerefsiz?''
''Seni ilgilendirmez bu ve sorduğum soruya sevgilisiyim veya abisiyim demediğine göre hiç ilgilendirmez , bundan sonra beni çok göreceksin. Ve Yağmur tanıştığıma memnun oldum ve özür dilerim , benim adım da Rüzgar.'' diyip elini uzattı. Rüzgarın dedikleri mantıklıydı . Poyraz'ı ilgilendirmezdi ve benim de arkadaşlarım olmalıydı. Elimi uzatıp :
''Bende memnun oldum ve sorun değil telafi edersin.'' diyerek gülümsedim. Poyraz çok fazla sinirlenmiş olmalıydı ki beni kolumdan tüm gücüyle çekerek dışarıya çıkardı.
''Ne yaptığını sanıyorsun sen?''
''Arkadaş ediniyorum , seni tanıdığımdan beri yalnızsın diyen sen değil miydin?''
''Ben yetmiyor muyum sana?''
''Yetip yetmemekle bir ilgisi yok artık sevgilin var onunla ilgilenmelisin bende kendime arkadaş edinmeliyim.''
''Sevgilim olması seninle ilgilenemeyeceğim anlamına gelmez.''
''Anlamına gelmese de öyle olması gerek o sevgilin ben arkadaşınım. Biraz mantıklı düşünürsen anlarsın ve şimdi kolumu bırak kendime bişeyler almaya gideceğim.''
''Bunu seninle daha sonra konuşacağız , o çocuğu da yanında görürsem kötü olur.''
''Poyraz , kalbini kırmak istemem ama Rüzgarın da dediği gibi sevgilim veya abim değilsin , bırak da benim de arkadaşlarım olsun.''
''Tamam Yağmur nasıl istersen öyle olsun.''
Arkamı döndüğüm an gözümden yaş akmaya başlamıştı. Ona karşı ilk defa alttan almamıştım. İlk defa karşı çıkmıştım ve ilk defa kalbini kıracağımı düşünmeden konuşmuştum. Dediklerimin umrunda olmadığını bilsem de yinede onu kırmışımdır diye ağlıyorum , çünkü ben malım.
Kafetaryaya gidip bir kahva alıp oturdum. Kafamı nerdeyse telefona gömmüştüm ki karşımdaki sandalyeye biri oturdu. Bizden biridir diyerek kafamı kaldırmadım. Ama yine o güzel sesi duydum.
''Artık yüzümüze bile bakmıyor musun Yağmur Hanım?''
''Pardon ya seni bizimkilerden biri sandım ondan şey oldu.''
''O egoist kızdı diye konuşmayacak mısın benime?''
''Adı Poyraz ve öyle bir şey olmayacak.''
''Buna sevindim o zaman.''
''Bende sevindim.''
''Tanışmak ister misin?''
''Senin yüzünden tanıdığımdan beri karşı çıkmadığım insana karşı çıktım bi zahmet tanışalım.''
''Bunu duyduğuma sevindim. Başlıyorum o zaman , ismim Rüzgar , 18 yaşındayım , bu civarlarda oturuyorum , ve tam anlamıyla bir asosyalim neredeyse hiç arkadaşım yoktur ve tabiiki sevgilim de yok forever alone yani anlayacağın.''
''Benim adım da Yağmur , bende 18 yaşındayım hatta ben direk isimlerimiz hariç söylediğin her şey bende de var diyebilirim.''
''Yalnız ve asosyalsin yani?''
''Aynen öyle.''
''O çocuk neyin o zaman?''
''O çocuk benim tek arkadaşım kendimi bildiğimden beri.''
''Yalnız değilsin o zaman işte arkadaşın var.''
''O konular biraz derin belki bir gün anlatabilirim.''
''Girmiyorum o zaman , peki hastanede ne işin var?''
''Poyraz'ın anne ve babası trafik kazası geçirdi , onlar için buradayım.''
''Poyraz'ın anne ve babası trafik kazası geçiriyor sen hastanedesin ama o gidiyor öyle mi?''
''Hemde sevgilisiyle buluşmaya.''
''Kusura bakma ama ben buna söverim.''
''Boşver kendi bildiğini yapsın.''
''Orası öyle tabi.''
''Sen neden buradasın?''
''Kız kardeşim için buradayım.''
''Hadi ya nesi var ? Ateşi falan mı?''
''Keşke ateşi olsa.'' Diyerek derin bir iç çekti.
''Kötü bir şey mi?''
''4 yıldır bitkisel hayatta , uyanmasını bekliyorum umutla ama hala uyanmadı.''
''Çok özür dilerim böyle bişey olduğunu bilsem sormazdım geçmiş olsun.''
''Özür dilemene gerek yok ki , illa ki anlatırdım sana.''
''İstediğin zaman istediğin şeyi anlatabilirsin dinlerim.''
''Teşekkür ederim valla dinlemesende anlatırım ben zaten ama şimdi bi kardeşime bakayım istediğin bi zaman yanına götürebilirim seni istersen tabi.''
''Çok isterim tabiiki ama şimdi anneme bakmalıyım bi yarın falan çok iyi olur.''
''Numaranı ver istersen ordan da konuşuruz.''
Numaramı verdim ve görüşürüz diyerek yanımdan uzaklaştım. Annemlerin yanına fark ettiğim şey ; gülümsediğimdi.
