POYRAZ

''Sanki geçecekmiş gibi...''

Sevgili günlük ;

Gülümsememin nedeni ona karşı hissettiğm bir duygudan falan değildi. Neredeyse ilk defa Poyraz dışında bir erkek arkadaşım olmuştu. Bu mutlu edici bir şeydi. Umarım sonu yine Poyrazın konuşmamı zorla kestirdikleri gibi olmazdı. Bir keresinde okuldan Alp diye bir arkadaşım vardı , derslerim kötü olduğu için bana ders çalıştırırdı ve aramız çok iyiydi. Poyraz benim haberim olmadan gidip çocuğu tehdit etmişti ve çocuk da korkudan benimle konuşmayı kesmiş hatta 1 metre yakınıma bile yaklaşmaz olmuştu. Tabii ben bunu sonradan öğrenip Poyraza kızmıştım ve bana verdiği cevap her zaman ki gibi ''Ben sana yetmiyor muyum?'' olmuştu ve ben yine ona cevap verememiştim. İlk defa ona karşı çıkmıştım ama pişman değildim umarım sonu kötü olmazdı.

 

Poyraz dünden beri yoktu ve herkes onu soruyordu artık idare edemiyordum aramaya karar verdim.

''Poyraz?''

''Efendim Yağmur?'' arkadan gelen 'o kim sevgilim?' sorusuna aldırmadan konuşmaya devam ettim.

''Herkes seni soruyor ve artık idare edemiyorum. Ne zaman gelmeyi düşünüyosun?''

''Sen bişeyler uydur gelirim bi ara.''

''O zaman ben Poyraz'a sorun o size cevap verir diyorum artık. Sana iyi eğlenceler.'' Diyip cevabını beklemeden telefonu kapadım.

 

Gözlerim dolmuştu ve tam ağlayacakken omzumda el hissettim.

''Sen yine mi ağlıyosun Yağmur hanım?''

''Burada mıydın sende? Naber ya?''

''Beni boşver sen nasılsın?''

''İyi olmaya çalışıyorum diyelim.'' Diyip hafifce gülümsedim.

''Çalışmalar sonuç vermiyor herhalde.''

''Biraz öyle herhalde.''

''Gel oturalım biraz şuraya.''

Oturduk ve yaklaşık 2-3 saat konuştuk. Ona her şeyi anlatmıştım , Poyraz'ı , ona olan sevgimi , onun bana karşı yaptıklarını , umut vermelerini , her şeyi...

Rüzgar bile diyecek bişey bulamamıştı. Bi erkek neden bu kadar çelişkili davranır karar verememişti. Poyrazla arkadaş olmayı bile düşünmüştü ama tabiiki hayır demiştim çünkü bu iyi bir fikir olmayabilirdi. Uzun bi süre dertleştikten sonra Rüzgarın kardeşini ziyaret etmek istedim. Adı Selinmiş ve gerçekten çok güzel bir kız , yani bir kızın uyurken bile güzel olması mucizedir ve bu kız uyurken bile çok güzel. Bizden 1 yaş küçük ve 4 yıldır uyuyormuş , anne babası ve Rüzgar fişini çekmeleri istememişler ve ufak da olsa umut olduğu için bekliyorlarmış. Rüzgar neredeyse her gün hastaneye gelir 1-2 saat Selinle konuşurmuş , ona her şeyini anlatırmış çünkü duyduğuna inanıyor. Bundan sonra bir de bana anlatacağını söyledi bende ona söylemeyi düşünüyorum. Farkında olmadan Selinin yanında baya zaman geçirmiştik.

''Yağmur?''

''Efendim?''

''Normalde Selin'i kimseyle paylaşamam ama arada gelip onunla istediğin her şeyi konuşursan mutlu olurum. Belki ona da iyi gelir.''

''Bende çok isterim tabii.''

''Çok iyi o zaman.''

''Ben artık gideyim yine görüşürüz.''

''Görüşürüz her şey için sağol.''

''Sende sağol.'' Diyip odadan çıkıp annemlerin yanına ilerledim.

Annemlerden kimse yoktu sadece Poyraz bi o tarafa bi bu tarafa hızlı hızlı yürüyordu.

''Annemler nerede?''

''Asıl sen neredesin?''

''Seni ilgilendirir mi?''

''İşte bu yüzden arkadaşının olmasını istemiyodum , bana karşı tavrın değişiyor.''

''Sen ciddi misin ya? Sence Rüzgar yüzünden mi sana karşı tavırlıyım? Kusura bakma ama gerçekten gerizekalısın Poyraz?''

''Neden bu tavır o zaman?''

''Ya sen annenler burada yatarken gidip sürtüğün tekiyle buluşuyosun.''

''Ona sürtük deme hakkını sana kim veriyor? Düzgün konuş.''

''Poyraz sana bir şey diyeyim mi? Şuan gerçekten şimdiye kadar sırf sen istemediğinden arkadaş edinmediğim için kendimi acıyorum. Sen kırılma diye sana cevap vermediğim için kendime kızıyorum. Seni kaybetmemek için alttan aldığım için kendime acıyorum.'' Cümlem bittikten sonra gözümde bekleyen yaşlar yine akmaya başlamıştı ama onun karşısında ağlayamazdım. Koşarak tuvalete girdim , Poyraz kapının arkasında 'dışarıya çık' diye bağırışlarını aldırmadan hıçkırarak ağlıyordum. En sonunda poyraz dayanamayıp içeri girmişti. Beni kaldırıp sıkıca sarıldı ama –ilk defa bunu yapıyordum- ittirerek kollarının arasından çıktım ve hastanenina arkasını gidip cebimdeki babamın sigarasından bir dal alıp yaktım , sanki geçecekmiş gibi..