"Neden? "
Tek kelime ama içindeki duygular oldukça ağır ve yoğun.
"Çünkü ben bir hiçim."
Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başladı ama bunu umursamadım. Benim için önemli olan tek şey onun kollarımdaki yok olacak varlığıydı.
" Değildin, benim için...
Bu bölüm ağır canlarım. Bu yüzden ara vererek okumayı unutmayın. ^--^
_____
Şarkı : syml- Mr. sandman / Sia- Chandelier
Neden? Aklımdaki tek soru buydu. Bu kadar ağır bir havaya sahip olan kanla kaplı bu yere neden geliyordu? Neden burayı seçmişti. Kırmızıdan nefret ederken neden buradaydı?
"Kimsin sen?"
Arkamdaki ses nedeniyle sıçradım ve başımı döndürüp baktım. Hayretler içinde kalakalmıştım. Önümde silik bir çizgi, onun arkasında kocaman bir platform ve daha da korkuncu olan insan yüzlü bir canavar bana bakıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sana kimsin dedim!"
Karşımdaki kişiyi daha fazla sinirlendirmemek için konuşmaya başladım.
"Liliy."
"Liliy?"
"Liliy Maria Code."
Gözleri şaşkınlıkla açıldı ve hiç beklemediğim bir şeyi yaparak yere tükürdü. Ağzım açık bir biçimde kalakaldığımda bana tiksinti ve nefretle baktı.
"Senin gibi biri neden burada? Burasının ölüler tarafı olduğunu bilmiyor musun?"
"Acheros'u bulmak için geldim."
Yüzündeki nefret ifadesi daha fazla büyürken kendimi incinmiş hissediyorum. Bununda mı annemle ilgisi vardı? Bununda mı suçlusu annem yerine ben olmuştum?
"Suçlu annen değildi, sensin. Senin yaşaman en büyük suç."
Gözlerim daha fazla açılarak ona baktım. Oysa bana acıyan gözlerle bakıyordu. Zihnimi okuyabiliyordu. Acaba unuttuğum hatıralarımda olan bir hata mıydı? Fakat altı yaşındaki bir çocuk devassa cüssesi olan bu yaratığa ne yapabilirdi?
"Yıllar önce ölmen gerekiyordu. Yıllar önce ölüp buraya gelmen ve senin için ayrılmış bir odada yaşaman gerekiyordu. Ama sen ölüme meydan okudun ve yaşadın Liliy. Sen yaşamayı seçtin, ölümü değil."
Rachel ağır olduğunu düşündüğü çoğu şeyi Freya'nın sildiğini söylemişti. Ve bunun bir ölümle olayı neydi? Bunu anlamıyordum.
"Annen seni öldürdü. Ölüm kralı seni kurtarmayı seçti. Sen bu diyardaydın Liliy. Tam önümde bu şekilde duruyordun. Benden korkmana rağmen küstahtın. Üç yaşındaki çocuğa göre oldukça cesur bir davranıştı ama yaptığın şey kaç yaşında olursan ol affedilemeyecek bir hataydı. "
Bütün nefesimi tutarak korkuyla sordum.
"Ne yaptım? "
"Acheros'un yaşam taşını çaldın ve bu diyarı kaosa sürükledin. Karanlıklar kralının hayatına zincirler bağladın. "
