Soldaat van Oranje (maar dan anders)

Hoofdstuk 9; Leiden

Fred duwt zijn zusje tegen zich aan, maar laat haar al snel weer los.

'Alisa...ik dacht dat je...misschien...'

Alisa schudt haar hoofd en glimlacht naar haar broer.

'Nee Fred, ik zat in Delft, ons studentenhuis moest leeg.'

Fred haakt haar arm in de zijne en loopt met haar naar binnen, waar de twee mannen nog steeds bang naar haar kijken, de deur wordt gesloten en alle sloten worden er weer voor geschoven.

Dan lopen ze naar de mannen toe en Fred grijnst breed.

'Chris, Bram, dit is mijn zusje, Alisa, ze studeerde economie aan de Erasmus universiteit in Rotterdam.'

De mannen kijken haar verbaasd aan, en glimlachen onzeker.

'Weet je zeker dat ze geen NSB'er is, net als Anton?'

Alisa's gezicht betrekt, Anton, Thomas broertje, de NSB'er, voor hem moest Thomas weg naar Amerika.

De drie mannen kijken haar verbaasd aan, Fred legt een hand op haar schouder.

'Alisa, wat is er?'

Ze schrikt ervan en schudt haar hoofd.

'Niets. Fred, wat doen jullie hier eigenlijk?'

Chris en Bram kijken bang naar Fred en schudden hun hoofd, maar Fred trekt zich er niets van aan en loopt met haar naar een slaapkamer op de 1e verdieping.

Meteen komen de mannen erachteraan en een van hen houdt hem tegen.

'Fred, dit kun je niet doen, je weet niet aan wiens kant ze staat.'

Nu begint Alisa kwaad te worden, ze draait zich om en tikt Fred op zijn rug, als die zijn hoofd omdraait schiet hij meteen achteruit als hij zijn zusjes' donkere gezicht ziet.

'Luister, Chris en Bram. Ik ben geen NSB'er, anders zou ik echt krankzinnig zijn geworden. Daarbij weet Fred heus wel wat hij doet, want hij kent mij door en door. Ik ga het verzet in, zo snel mogelijk, ik kon alleen niets doen in Rotterdam, aangezien dat niet meer bestaat.'

Chris en Bram zijn stil, hun gezichten staan vol angst.

'Ik zou het ook heel vreemd vinden als ik joden zou oppakken, aangezien mijn beste vriendin een joodse is.'

Nu breekt het gezicht van de kleinste man open, hij doet een stap naar voren en steekt zijn hand uit.

'Aangenaam, ik ben Bram Goudsmit.'

Fred knikt met een glimlach op zijn gezicht en gaat dan bij Alisa staan.

'Ik ben joods en...'

'Goudsmit.'

Chris kijkt nog steeds achterdochtig naar Alisa, hij doet een stap naar Bram toe en kijkt over zijn schouder heen naar Fred, Alisa kijkt hem kwaad aan en barst weer uit.

'Ik ken Anton Rover oké!'

De gezichten van alle mannen betrekken.

'Alisa, dat meen je niet.'

Fred doet een stap naar achteren en kijkt zijn zus verbaasd aan, die haar hoofd schudt.

'Nee, ik meen het wel. Hij is het broertje van mijn vriend...'

Nu pas valt Fred's oog op haar losse haren, hij loopt om haar heen en gaat bij zijn vrienden staan.

'Alisa, je vriend?'

'Ja, mijn vriend, die nu op weg is naar Amerika, om daar het leger in te gaan, om de doodeenvoudige rede dat hij hier niet veilig is voor zijn broertje, Anton.'